Het was eerlijk gezegd niet het eerste wat ik verwachtte toen ik SOAR voor het eerst hoorde, maar de eerste officiële langspeelplaat van Het Droste Effect is een dansplaat geworden. Een met veel electronica en vol voortdrijvend pulserende beats, zoals dat hoort bij een album dat de benen in beweging wil zetten. Met de twee epees die voorafgingen aan “SOAR” zou je lang uitgestrekte psychedelische rock verwachten, met uitgebreid uitwaaierende gitaarpartijen, zich een weg meanderend door repetitieve schema’s. Maar het Eindhovense duo heeft een broertje dood aan verwachtingen en doet gewoon waar het zelf zin in heeft. En zo hoort dat, verwachtingen en marktwerking zijn de dood van de creativiteit; Het Droste Effect negeert beide.
“SOAR” is eigenlijk al sinds augustus te krijgen toen de plaat uit kwam bij Barreuh Records, op … cassette. Sterker, op een gelimiteerde cassette die inmiddels al is uitverkocht. Hoewel cassettes op het moment weer helemaal hip zijn en ik zelf ook nog geregeld mijn walkman aanzwengel, is het niet het meest toegankelijk medium. Om eerlijk te zijn ken ik alleen maar muziekfreaks – zoals ik zelf dus – die nog een cassettedeck in huis hebben. Gelukkig besefte Het Droste Effect dat ook, en is “SOAR” dus ook al een goede drie maanden online te beluisteren, net als de voorgaande epees.
En daar sloeg ik dus achter over van verbazing. Niet alleen omdat ik geen dansplaat had verwacht, maar ook omdat deze op psychedelische rock geënte dans zo enorm goed is. In alle rust is de afgelopen twee jaar gewerkt aan een hypnotiserende plaat die zijn bezwerende kracht met name te danken heeft aan het minimalisme dat het duo heeft toegepast. Toegegeven, niet alles is even dansbaar. Synthax Error is meer een verzameling elektronisch geluiden, dan dat er een duidelijk ritme in te ontdekken is en ook het titelnummer dat daar aan voorafgaat is geen discodansvloerkraker. Maar alles is wel even bezwerend, of je nu als een hippie op acid armzwaaiend in de kamer wil staan of werkelijk wil dansen; “SOAR” biedt het allemaal.
Tribale ritmes en zweverige drones, van de aanstekelijke openingstrack Syncopiapo tot het rustige en bedwelmende Sandra Eats The Sunshine (inclusief prachtig saxofoon werk door een van de huurlingen op deze plaat), en dat maakt “SOAR” een van dé albums die je dit jaar moet hebben gehoord. Zeker als je in het verleden wel eens Roadburn hebt bezocht, een Moon Duo plaat hebt gekocht, los bent gegaan op krautrock of enthousiast bent weg-getript op Wooden Sjhips. Dan is “SOAR” de plaat voor jou en misschien wel de plaat van jou jaar. En weet je wat het mooie is? Nu de cassette op Barreuh Records uitverkocht is, komt de plaat uit op LP. Helaas dan weer niet te koop bij de liveshows, want daar heeft Het Droste Effect geen enkele plannen voor. Althans niet in de nabije toekomst.
Dit artikel verscheen eerder bij Sounds
