Als de aanslagen in Parijs ons één ding tonen is het wel de onmacht van de staat. Er wordt inmiddels al erkend dat aanslagen nooit volledig te voorkomen zijn, er kan enkel op worden gereageerd nadat het feit zich al heeft voltrokken. Waar overheden falen moet de bevolking het zelf overnemen. Onze bescherming is te belangrijk om aan het lot over te laten. Daarom is dit het moment om onze wapenwetten te versoepelen zodat de Europese burgers zich kunnen verweren wanneer er onvermijdelijk een nieuwe terreuraanval plaatsvindt.
De bevolking moet beter beschermd worden tegen gruwelijkheden zoals die zich in Parijs voltrokken. Zeker nu de aanslagen zó tegen de gewone burgersgericht zijn en op zulke willekeurige plekken gepleegd worden dat daar geen politiebeveiliging tegenop gewassen is. De enige mogelijkheid is als de bevolking zichzelf mag bewapenen en verdedigen.
Laten we niet vergeten waarom de wapenwetten in Nederland ooit zijn ingevoerd. Toen socialistische revolutionairen als Troelstra in Nederland een revolutie planden en velen hen in het buitenland al waren voorgegaan, nam de regering het drastische besluit tot de veel strengere wapenwetgeving om zo Nederland te behoeden voor een socialistische revolutie. Nu de Islamitische revolutie dreigt zal juist de omgekeerde stap gezet moeten worden om deze te voorkomen.
De radicalen hebben immers de vervelende neiging zich niets van wapenwetten aan te trekken en zij komen ook nu al zonder enige moeite aan een vuurwapen. De oplossing ligt niet in strengere wapenwetten of meer bevoegdheden voor de opsporingsdiensten. Die blijken immers consequent gefaald te hebben. Nee, laten we de burgers die hun samenleving willen beschermen het recht geven om dat ook effectief te doen: door hen te bewapenen. Dat is de enige manier om rechtgeaarde burgers een level playing field te geven ten opzichte van islamisten die bereid zijn de Europese wetten te negeren om de wetten uit de Koran uit te voeren.
Het is jammer dat er in Nederland nooit een rationele discussie over vrij wapenbezit is gevoerd. Telkens wordt gewezen naar ‘Amerikaanse toestanden’. Dat terwijl Amerikaanse grootschalige schietpartijen bijna exclusief in zogenaamde ‘gun free zones‘ als scholen en bioscopen worden gepleegd. Er zijn tientallen gevallen geweest waarbij het gebruik van een vuurwapen door eerlijke burgers een schietpartij heeft voorkomen, die gebeurtenissen halen echter zelden tot nooit het nieuws.
Het antwoord van de overheid op de aanslagen is steeds maar weer hetzelfde; meer overheidstoezicht, meer opsporingsbevoegdheid en verdere inperking van de burgerrechten. Toen de dreunen van de explosies nog maar nauwelijks waren weggevaagd, verschenen in de media al politici die pleitten voor meer Europees centralisme. Alsof de gefaalde oplossingen van vroeger nu ineens wél de oplossing brengen. Maar zelfs met een politiestaat kun je de radicalen die al binnen de poorten zijn niet tegenhouden.
Een onbewapende bevolking werkt als een rode lap op het type mens dat genoegen schept in moord en doodslag. De enige manier om ons te kunnen verzetten tegen de islamitische terreur, is om eerlijke mensen de mogelijkheid te geven zich ook daadwerkelijk te kúnnen verdedigen. Vrij wapenbezit is daarvoor de enige methode.
