Vraag een burger naar geldverspilling uit Brussel en hij wijst naar Straatsburg. De Franse stad aan de Duitse grens die net als Brussel geldt als locatie van het Europees Parlement. Straatsburg is de hoofdzetel, maar in de praktijk is de instelling gevestigd in Brussel. Er is geen onderwerp waarbij eurofiele politici en eurosceptische burgers het zo eens zijn: iedereen haat Straatsburg. Juist in een week van Brusselse terreurdreiging blijkt de overbodigheid van Straatsburg: deze locatie is zelfs niet effectief om al het parlementspersoneel de dreiging te laten ontlopen.
Er is weleens becijferd dat de maandelijkse verhuizing van het Europees Parlement 200 miljoen euro per jaar kost. Het Europees Parlement zou dat geld graag besparen, maar de Europese verdragen houden dat tegen: er moeten per jaar twaalf plenaire sessies in Straatsburg gehouden worden. De verdragen zijn niet gemakkelijk te wijzigen want Frankrijk ligt dwars en dus zal Straatsburg nog heel lang een vestiging van het Europees Parlement huisvesten.
Ondertussen blijft het Europees Parlement proberen: ze probeerden twee plenaire sessies in Straatsburg te houden in één week, in de hoop een verhuizing te besparen. Maar dat mocht niet van het Hof van Justitie. Inmiddels zijn er wel zogeheten ‘mini-plenaries‘ in Brussel, naast de gewone in Straatsburg. Voorlopig zit er voor Europarlementariërs niets anders op om petities te ondersteunen dat er één vestigingsplaats moet komen en regelmatig te stemmen om Straatsburg af te schaffen. Niemand zal ernaar luisteren want het Europees Parlement gaat niet over haar eigen locatie.
Een deel van de medewerkers moet mee naar Straatsburg. Velen hebben daar geen zin in. Sommige assistenten zijn elke sessie de klos, andere fracties kennen een roulatiesysteem. En dus is er helemaal geen sprake van een volledige verhuizing, maar van een halve: een groot deel van het personeel werkt tijdens een Straatsburgweek gewoon vanuit Brussel. Net als alle andere Europese instellingen die gewoon in Brussel blijven. Alleen de persconferenties van de Europese Commissie verhuizen mee naar Frankrijk.
Hoeveel dagen Straatsburg leegstaat is makkelijk te becijferen. Er zijn twaalf weken per jaar vergaderingen, maar dit zijn geen hele weken. De sessies beginnen maandag in de middag en eindigen donderdag in de middag, omdat dan de speciaal gereserveerde trein van Straatsburg naar Brussel rijdt. In totaal gaat het dus om een driedaagse. Daarmee is Straatsburg 36 dagen per jaar in bedrijf en staat 329 dagen per jaar leeg. Niet zo gek dat Straatsburg niet erg trots lijkt te zijn op de vestiging van dit parlement: in de stad refereert vrijwel niets aan de instelling.
Ooit was het idee dat er meerdere Europese steden zouden zijn: Brussel, Luxemburg en Straatsburg, maar Brussel heeft de strijd gewonnen. Frankrijk zette in Straatsburg een prachtig gebouw neer, maar dit kan het tij nauwelijks keren: Straatsburg kan alleen maar onbelangrijker worden. Juist de terreurdreiging in Brussel laat dat zien: niet iedereen die in het Europees Parlement werkt kan die dreiging ontlopen door naar Straatsburg te gaan. Te duur, te onpraktisch en te weinig Franse faciliteiten.
Juist in een week waarin een tweede uitvalsbasis nuttig zou kunnen zijn, blijkt hoe onlogisch de huidige situatie is.
Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel, in Den Haag en in het land. Voor zijn verslaggeving is ook jouw financiële steun essentieel.
