Actualiteitenrubriek Nieuwsuur zond afgelopen zaterdag een discussie uit tussen Europarlementariërs over de vluchtelingencrisis. Er is veel kritiek op de afhandeling, selectie, toelating en spreiding van vluchtelingen over de EU. Een prachtige tijd dus voor de PVV, die de crisis kan presenteren als bewijs voor haar gelijk van de afgelopen jaren: de EU functioneert niet en er komen te veel vluchtelingen binnen. Maar wat schetst onze verbazing? De PVV in Brussel houdt haar kaken stijf op elkaar: Marcel de Graaff weigerde bij Nieuwsuur aan te schuiven.
En dus kreeg de kijker een wonderlijke combinatie van Europarlementariërs voorgeschoteld. Sophie in ’t Veld (D66) als enthousiast voorstander van een Europese vluchtelingenaanpak, Esther de Lange (CDA) als een iets kritischer voorstander en de onbekende Vlaams Belang-Europarlementariër Gerolf Annemans als tegenstander. Annemans was de meest voor de hand liggende keuze: hij is de enige Nederlandstalige niet-PVV-er van dezelfde Europese fractie als De Graaff.
Dit is een patroon. Een half jaar geleden draaide GeenStijl in Brussel reportages over onder andere vluchtelingen. Wilde Marcel de Graaff toen praten over de bootvluchtelingen uit Afrika? De PVV-voorlichter meldde al snel dat “de heer De Graaff niet zal ingaan op uw verzoek. Wij danken u voor uw belangstelling en interesse.” Ook een tweede verzoek leverde een ‘nee’ op, maar wel met de vriendelijke tip de website van de PVV te bekijken want “daar worden diverse onderwerpen aangesneden.” Wat GeenStijls filmploeg daaraan had, werd niet duidelijk.
De inmiddels overleden Hans Jansen had er ook geen zin in. Hoewel de opnamedagen samenvielen met een plenaire vergadering, meldde hij een conferentie te hebben. Later liep de cameraploeg Jansen alsnog tegen het lijf. Er kwam nog eens een nee. En Olaf Stuger wilde weliswaar kennismaken, maar hij had dermate weinig haast dat het er niet van kwam. Vreemd, want welk gevaar liep de PVV precies door GeenStijl te woord te staan? GeenStijl hield de PVV een worst voor: “Kunnen jullie even zeggen dat Europa zich niet met migratie moet bemoeien?” Het was te veel moeite.
De medewerkers van de PVV zijn de enigen in het Europees Parlement die geen normaal gesprek met verslaggevers voeren. Ik legde hun persvoorlichter al eens uit hoe de PVV haar agenda iets beter over het voetlicht kan brengen. Het kwam erop neer dat de PVV meer negatieve verhalen over Europa zou kunnen verspreiden via eurokritische media als GeenStijl. De persvoorlichter sloeg er niet op aan. Een paar weken geleden probeerde ik het nog maar eens bij een andere medewerker: geen enkele reactie. Het bleef onduidelijk waarom dit geen goed idee was.
Zo leren we weer hoe slecht eurosceptische kiezers in het Europees Parlement worden bediend. Eurosceptische partijen hebben op zichzelf getalsmatig al weinig macht, ze werken slecht samen en kunnen door de eurofiele meerderheid hun doelen nauwelijks bereiken. Wat ze wel kunnen is proberen de publieke opinie voor hun standpunten te winnen. En juist op het moment dat er voor de PVV kansen liggen, hullen ze zich in stilzwijgen. Komt dat omdat journalisten de uitspraken van PVV’ers uit hun verband rukken? Nieuwsuur was live televisie en dus kon er niets worden geknipt.
De enige verklaring is dat Marcel de Graaff weet dat hij een discussie met Sophie in ’t Veld verliest.
Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel, in Den Haag en in het land. Voor zijn verslaggeving is ook jouw financiële steun essentieel.
