“Mijn Californische opvatting over hoe goed strenge wapenwetten werken:
Tot anderhalf jaar geleden had ik de laatste twintig jaar van mijn leven geleefd met mijn winkel West Coast Choppers, aan de ‘Four Corners‘, hartje Long Beach. Dit is het gebied waar twee bendes van de Crips, de East Side Longos en de Asian Boys samenkomen.
Let wel: sinds 1980 is Californië een staat met één van de strengste wapenwetten.
In het midden van deze staat heb ik meer lijken gezien dan ik kan tellen. Op weg naar mijn werk in de vroege ochtend zag ik minstens één keer per week hoe een straat was afgesloten door gele politielinten. Omdat iemand was doodgeschoten. Soms lagen lijken gewoon op straat, te wachten tot er politie zou komen.
Mijn buurman van drankhandel Rosa’s Liquor Store heeft in vijf jaar tijd drie mensen doodgeschoten, omdat hij zichzelf en zijn familiezaak moest verdedigen tegen gewapende overvallers.
Elke 4e juli en elke oudejaarsavond moest ik mijn honden uit de winkel halen en thuis brengen, want als ze in de winkel bleven raakten ze getraumatiseerd doordat er de hele nacht werd geschoten met vuurwapens. Het dak van mijn winkel had altijd gaten door vallende kogels.
Veel politieagenten, vrienden van me, zijn neergeschoten en beschoten. Sommigen raakten voor het leven invalide, anderen overleefden het niet. Dat terwijl ze 100 procent van de tijd zo voorzichtig mogelijk zijn en zich zo goed mogelijk beschermen. Een vriend van mijn middelbare school is piloot in een politiehelikopter en is meerdere malen beschoten, en geraakt. Hij heeft meer dan eens een noodlanding moeten maken.
Wekelijks vroegen mijn politievrienden of alles okee is in mijn winkel, en om er zeker van te zijn dat ik mijn wapen binnen handbereik had. Ze gingen pas weg als ze met eigen ogen hadden gezien dat ik het wapen bij me had. Ze zeiden altijd: ‘Bereid je maar zo goed mogelijk voor.’
Die twintig jaar dat ik in Californië leefde moest ik altijd op mijn hoede zijn, elke minuut van de dag.
Dit is hoe het leven in een staat met ‘strenge wapenwetten’ in werkelijkheid is.
Maar temidden van al deze dood en al dit geweld in Long Beach Californië was mijn winkel in twintig jaar tijd nooit overvallen en is er nooit ingebroken. In mijn buurt was iedereen er van op de hoogte dat ik altijd een vuurwapen draag en dat ik altijd bereid zal zijn mijn zaak te verdedigen.
Sinds ik in Texas (een staat met nauwelijks wapenwetten of restricties op vuurwapenbezit) woon heb ik nog geen lijk gezien. Ik heb nog geen enkele drive by shooting meegemaakt. Mijn honden zijn 100 procent andere honden geworden. Ik hoef niet meer elke dag op mijn hoede te zijn, leef relaxed en heb een prima leven in dit vrije land.
Voor het eerst in mijn leven heb ik kunnen genieten van de vrijheid om wapens naar mijn keuze te kunnen aanschaffen en er mee te schieten. Ik geniet van deze vrijheden samen met mijn familie en ik leer al mijn familieleden hoe ze zo goed mogelijk met vuurwapens kunnen omgaan, wat de beste manier van schieten is en hoe je er zo veilig mogelijk mee omgaat.
Ik geniet kortom van de vrijheden die mij door het Tweede Amendement in de Grondwet worden gegarandeerd.
Het landelijk invoeren van net zulke strenge wapenwetten als in Californië zal misschien de eerlijke en goedbedoelende mensen eerlijk en goedbedoelend houden. Alleen: mensen die geen wapen zouden moeten hebben, zullen altijd alsnog een weg vinden om ze te verkrijgen.
Wordt daarom vandaag nog lid van de NRA.”
Uit het Engels vertaald. Originele tekst hier.
