Het is u misschien ontgaan, maar het was afgelopen zaterdagde Internationale Dag van de Mensen met een Beperking. Speciaal voor hen uitgeroepen door de Verenigde Naties. Een prachtige aanleiding om eens een megalomaan Europees plan te presenteren, dacht de Europese Commissie. Het is ook een uitstekende gelegenheid om eurosceptici de mond te snoeren.
Woensdag kwam Eurocommissaris Marianne Thyssen de massaal weggebleven pers in Brussel meldden dat het een hele belangrijke dag was voor 80 miljoen mensen. Er zijn in de EU kennelijk zoveel mensen met een beperking. Dat worden er de komende jaren alleen maar meer. Thyssen maakt hun leven vanaf nu hoogstpersoonlijk een stuk gemakkelijker.
Thyssen wil heel veel extra regels voor producten en diensten die deze toegankelijker moeten maken voor gehandicapten. Het gaat om geldautomaten, bankdiensten, computers, telefoons, televisies, vervoer, boeken en nog veel meer. Door de regels wordt het makkelijker voor bedrijven om deze producten over de grenzen aan te bieden.
Als de EU niet ingrijpt, komen de lidstaten allemaal met hun eigen regels, waarschuwde Thyssen. Zo ontstaat “fragmentatie van de Europese markt”. In de EU verandert dan ook nooit wat: men behartigt vooral de belangen van bedrijven. Zij kunnen door de EU makkelijker handel drijven. “Verdieping van de Europese markt”, heet dat.
Omdat veel mensen inmiddels vinden dat de EU alleen maar goed is voor bedrijven, is er een tweede verhaal nodig: een sociaal Europa wat direct tegemoet komt aan de wensen van burgers. Gehandicapten bijvoorbeeld. Zij willen meer autonomie en beter kunnen participeren. De EU heeft de oplossing: meer EU-regels die de EU van een sociaal sausje kunnen voorzien.
De christendemocraten in het Europees Parlement waren blij dat er eindelijk dit soort regels komen. Het heeft volgens hen allemaal veel te lang geduurd. Eigenlijk moet er nog veel meer gebeuren voor de gehandicapten, mekkerden de collega’s van de liberalen in koor.
Waarom zegt niemand dat deze regels bureaucratie opleveren en dat de kans groot is dat gehandicapten niet of nauwelijks iets van deze regels gaan merken? De reden ligt voor de hand: als je tegen deze regels bent, lijk je tegen de participatie van gehandicapten te zijn en dat verwijt wil niemand in de schoenen geschoven krijgen.
Maar gehandicapten kun je natuurlijk prima met nationale regels helpen. Er is maar een probleem: Dat is niet in het belang van bedrijven.
Deze column werd uitgesproken bij Opvliegers op 1 van Powned. Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel, in Den Haag en in het land. Voor zijn verslaggeving is ook jouw financiële steun essentieel.
