Woorden zijn kwetsend. Dus die moeten weg. Standbeelden, schilderijen, namen zijn ook kwetsend, moeten ook weg. Rapmuziek is rape culture, dus dat moet ook weg. Net als couranten met de verkeerde mening en natuurlijk islamofobe sprekers tijdens lezingen. Maar, hoe zit het eigenlijk met voedsel? Kan voedsel ook kwetsend en respectloos zijn voor andere culturen in het safe space leven van academische Engelstalige millennials?
Ja natuurlijk!
Zo is er onlangs ophef ontstaan aan het Oberlin College te Ohio, USA. De plaatselijke schoolcatering aldaar dacht behulpzaam te zijn door een ‘diverse’ menukaart aan de special snowflakes aan te bieden, zodat de snel gekwetsten zich niet alleen minder snel gekwetst voelen maar ook gezond en afwisselend eten. Dus lag er op een dag Vietnamees voedsel in de warmhoudbakken.
Dom, dom, dom!
Want een eerstejaars student uit Vietnam had al snel door dat het aangeboden Vietnamese voedsel helemaal geen Vietnamees voedsel was maar meer een soort Amerikaans voedsel met wat kip en kruiden dat Vietnamees werd genoemd. En dat is cultural appropriation met voedsel.
Dat doet enorm veel pijn bij een Vietnamese student die nietsvermoedend denkt een stukje eigen cultuur in de safe space te kunnen verorberen maar doodleuk wordt geconfronteerd met lauwe voorgestoomde cultural appropriation op een plastic bord, zoals een Mexicaan frontaal in zijn safe space wordt geraakt bij het aanschouwen van een sombrero buiten de grenzen van Mexico of wanneer de sombrero wordt gebruikt in een KLM-reclamespotje.
Terwijl we het al zo vaak hebben gezegd: cultuur is niet om de draak mee te steken! Dus ook niet met cultureel geladen voedsel. Hoe zou u het vinden om op Torremelinos naar Friet van Piet te gaan en aldaar een bleekvrij papieren bakje met gefrituurde bataat en een handgemaakte zure mayoniase van gemalen quinoazaden voorgeschoteld te krijgen? Precies, dan zou u ook gewetst zijn.
De kantinebaas van het Oberlin College heeft inmiddels zijn excuses aangeboden, met de epische woorden: “Het was niet onze bedoeling om respectloze gerechten op te dienen”.
Maar daarmee is de ophef nog niet voorbij! Zo makkelijk gaat dat niet in safe space!
De plaatselijke City Wok van Oberlin, Ohio blijkt namelijk óók als een dolle keukenmeid los te gaan met cultural appropriation in de safe space van Aziatische-streepjes-Amerikaanse studenten. Zo ontdekte de Japanse Tomoyo Joshi dat de sushibar in de lokale City Wok alles behalve sushi is: slecht gekookte rijst en te weinig rauwe vis. “Respectloos!”, aldus de diep gekwetste Japanse die as we speak misschien wel bezig is met hara kiri plegen met een samoeraizwaard dat ze heeft geërfd van haar over-over-overgrootvader die is omgekomen door de atoombom op Nagasaki. “Wanneer je een gerecht uit een andere cultuur serveert, serveer je niet alleen voedsel maar ook de bijbehorende cultuur en de betekenis van dat gerecht”, aldus de Japanse studente die nu voor eeuwig een kras op haar ziel heeft dankzij het politiek incorrecte gedrag van de amateur sushikok.
Zo, dat u het even weet als u de komende kerstdagen die kalkoen, rollade of koikarper met champignonroomsaus op tafel zet: het is allemaal gewoon een stukje cultural appropriation dat koken, een soort van sombrero dragende blanke heteroseksuele man die naar Blurred Lines luistert en Zwarte Piet waardeert.
Sambal bij?
