Men kan Michael van Praag, de vigerende baas van de KNVB, veel verwijten, maar valse bescheidenheid is hem te enen male vreemd. Door een presentator van Nieuwsuur gevraagd of hij zich geschikt acht om Michel Platini op te volgen als chef van de Europese voetbalbond UEFA, antwoordde hij, dat hij daar zeer zeker geschikt voor is.
In de normale politiek zou een dergelijke al te opzichtige sollicitatie de onmiddellijke doodsteek betekenen voor iedere serieuze kandidatuur, maar in de wereld van Koning Voetbal gelden, zoals bekend, andere wetten. Wel houdt Van Praag nog een slag om de arm: totdat het sporttribunaal CAS in Lausanne heeft geoordeeld, acht hij Platini onschuldig aan de aan hem ten laste gelegde verwijten van corruptie. Dat voorbehoud zal echter eerder zijn ingegeven door een zekere schroom om zijn goede vriend Platini niet al te zeer voor het hoofd te stoten met zijn opzichtige lijkenpikkerij. Niet alleen is het nogal vormelijk om met juridische spitsvondigheden te schermen in een tijd waarin een gezond moreel oordeel is gevraagd over een voetbalbons die zonder bonnetje 1,9 miljoen euro in zijn zak gestoken krijgt, negen jaar nadat hij zijn beweerdelijke diensten aan de FIFA had geleverd.
Bovendien is de aanhankelijkheid van de KNVB-praeses aan de principes van de rechtsstaat kennelijk een inzicht dat hij pas laat heeft verworven. Toen drie jaar geleden een lokale scheidsrechterbons erop wees dat voetbalgeweld bovengemiddeld vaak uit de allochtone hoek kwam, zag Van Praag er geen been in dat er vanuit de Zeister bossen zonder hoor en wederhoor te plegen meteen een geharnaste dreigbrief naar het decennialange, trouwe KNVB-lid werd gestuurd waarin onverholen met royement werd gedreigd.
“My motivation was a better FIFA. It was never about me.”, twitterde Van Praag de wereld in toen hij de handdoek in de ring gooide in de race om het voorzitterschap van de FIFA en zich schaarde achter de kandidatuur van Prins Ali (inmiddels overigens ook voorwerp van het corruptieonderzoek dat door de Amerikaanse FBI en de Zwitserse justitie is gestart naar de machinaties bij de FIFA; Van Praag kiest zijn vrienden niet erg zorgvuldig).
Ook die bewering blijkt nu in ieder geval hoogstens een halve waarheid. Toen Van Praag nog voorzitter was van Ajax, dat hij in 1995 naar de waarschijnlijk enige Champions League-titel van de club ooit leidde, heeft hij kennelijk goed geluisterd naar de slogan van toenmalig hoofdsponsor ABN Amro, “Het begint met ambitie”. Anders valt amper te verklaren waarom de penningmeester van de UEFA, die reeds 68 jaar is, nog een treetje hoger zou willen stappen. Dat mede onder zijn verantwoordelijkheid de FIFA-regels zijn overtreden bij het WK-bid van vijf jaar geleden (er werd aan een of andere schimmige stemmenronselaar 10.000 euro betaald en een succespremie beloofd) is ook meer dan onhandig.
Maar het meest stuitend is wel, dat Van Praag nog in augustus jongstleden zijn primus Platini “brandschoon” noemde en zelfs nu nog, na diens schorsing door de ethische commissie van de FIFA, wenst te blijven vasthouden aan het onschuldsvermoeden. Dat duidt op een moreel volstrekt ontregeld kompas. En alleen dat al maakt Michael van Praag ongeschikt om de hoogste voetbalbaas van Europa te worden.
