Met het album Anarchytecture, alweer de derde sinds hun reünie in 2009, laat de Britse rockband Skunk Anansie zien ook buiten de jaren 90 relevant te willen zijn. Op Anarchytecture wil de band met de tijd mee gaan zonder de eigen sound te verliezen. “Er staat geen slecht nummer op het album. Geen enkel liedje klinkt hetzelfde, het is diep, emotioneel, het rockt heel erg, er zit politiek in, en het heeft gewoon leuke momenten.”
De Britse rockgroep debuteerde in 1995 met Paranoid & Sunburnt. Het nog succesvollere album Stoosh, met de grote hit Hedonism, volgde nog geen jaar later, maar het hoge werktempo en het vele live spelen eisten hun tol. Na een derde plaat en wereldwijd miljoenen platen te hebben verkocht ging de band in 2001 uit elkaar. Zangeres Skin bracht twee soloplaten uit, en ook de rest van de band hield zich bezig met andere projecten. Een Best Of-album bracht de band in 2009 weer bij elkaar waarop werd besloten nieuw materiaal te schrijven. Het album Wonderlustre (2010) was het gevolg.
“Wonderlustre stond vol met singles. Dat moest ook wel want we kwamen net terug”, zegt Deorah Anne Dyer, beter bekend als Skin. “Black Traffic was een zwaar, ‘in your face’ album, die schreven we voor onze fans want veel airplay op de radio kregen we toch al niet. Bij het nieuwe album was ik vooral bezig met het schrijven van dikke refreinen. In dat opzicht vind ik Anarchytecture echt een meesterwerk.”
Muzikaal gezien wilde de band iets nieuws doen. “Deze helft van de band [Skin en drummer Mark Richardson] heeft echt werk gemaakt van de elektronische kant van het album. We wilden Skunk Anansie een nieuw, elektronisch geluid geven. Ik draai techno en Mark is ooit ook dj geweest.” Helemaal nieuws is het niet voor de band. “In de jaren 90 hadden we overigens ook al elektronische elementen op een soort Prodigy manier”. zegt Skin.
De andere twee bandleden, Cass en Ace, waren minder enthousiast. “Ik snap die aarzeling wel”, vertelt Skin, “Korn en Muse brachten ook albums uit die hevig beïnvloed waren door elektronica maar verloren naar mijn mening daarmee ook de ziel van hun band. We bouwden aan een nieuwe Skunk Anansie, een nieuwe vibe en geluid, maar wilden niet in datzelfde gat vallen.”
“We hebben veel geëxperimenteerd en geoefend en uiteindelijk werkt het want we zijn nog steeds Skunk Anansie. Onze rockfans zullen het ook kunnen waarderen want het is niet plotseling dubstep of EDM. Het is nog steeds rock maar met een modern randje”, aldus de zangeres.
Op 8 februari staat Skunk Anansie in de Paradiso in Amsterdam.
