Dinsdag is in de Eerste Kamer eindelijk weer gesproken over de ticketwet, die vijf jaar geleden aangenomen is door de Tweede Kamer. Ticketverkoper Ticketservice stond toentertijd achter de wet, maar inmiddels niet meer. De markt is veranderd, loopt deze wet achter de feiten aan?
De ticketwet kwam eindelijk ter sprake in de Eerste Kamer. In 2008 is het eerste erover geïnitieerd. De nieuwe wet wil regels voor de doorverkoop van tickets, zo mag er maar maximaal 20 procent meer worden gevraagd dan de officiële verkoopprijs. Via een geschillencommissie kunnen gedupeerden volgens de nieuwe wet zelf hun teveel betaalde bedrag terug vorderen van de organisatie waar zij een te duur ticket gekocht hebben. Het in de Tweede Kamer goedgekeurde voorstel van de wet komt echter uit 2010 en sindsdien is de ticketmarkt behoorlijk veranderd: hoe relevant is deze wet nog?
Nu, ruim zeven jaar na het eerste voorstel tot de wet, is de collectieve medewerking van officiële verkooporganisaties zoals Ticketservice in ieder geval niet meer het geval. Waar Ticketservice zich eerst hard maakte tegen het doorverkopen van tickets en medewerking verleende aan het initiatief voor de wet, legt zij zich hier nu bij neer. Een argument hiervoor is marktwerking: mensen mogen zelf bepalen wat zij ergens voor betalen. Maar ook het feit dat het toch niet tegen te houden is met een wet: buitenlandse tickethandelaars kunnen zich namelijk ook hier op de markt gaan bewegen. Opvallend is dat Ticketservice tegenwoordig onder hetzelfde moederbedrijf valt als Seatwave, een tickethandelaar die op de zwarte lijst staat omdat daar tickets tegen enorme bedragen over de toonbank gaan. Er zijn geen concrete aanwijzingen dat er tickets worden doorgesluisd van Ticketservice naar Seatwave, maar het is op zijn minst dubieus.
Vanuit de markt komen ook initiatieven om de dure doorverkoop van tickets tegen te gaan, die wellicht deze wet overbodig maken. Zo werd aan bewustwording gewerkt via de ‘Weet Waar Je Koopt’ actie in 2013 en er komen alternatieven manieren van kaartverkoop. De Amsterdamse Melkweg deed een try-out met tickets die op naam werden verkocht, en dit bleek vruchten af te werpen: via Seatwave zijn voor het betreffende concert geen kaarten tegen woekerprijzen doorverkocht. Ook initiatieven met crowdfunding lijken aan te slaan: kaartverkoop voor een artiest op voorhand, en pas als er genoeg kaarten zijn verkocht een organisatie in de hand nemen die de artiest ook werkelijk boekt.
Wanneer de Eerste Kamer echt over de wet gaat stemmen is nog niet bekend.
