Supermarktketen Jumbo dreigt te stoppen met de verkoop van HAK-producten. Als de huidige voorraad op is, worden de potjes en blikken van de conservenfabrikant niet meer aangevuld. Jumbo vindt dat HAK te hoge prijzen rekent. Ook Albert Heijn ondernam in januari een soortgelijke actie. Er lagen tijdelijk geen Aviko-producten in het vriesvak van AH omdat beide partijen het niet eens werden tijdens de onderhandelingen.
Supermarkten, je kunt vaak niet om ze heen, maar het wordt steeds gekker. Dat Jumbo dreigt met een boycot van Hak-producten is niet het eerste voorval met de grootgrutter uit Veghel. Een dergelijk akkefietje hebben ze ook met honingleverancier Langnese. Het merk is maandenlang uit het assortiment geweest omdat de inkopers van Jumbo de inkoopprijs weigerden te betalen.
Het compromis is dat in plaats van de 500 gram-potten alleen de onvoordelige 350gram-potten verkrijgbaar zijn. Kassa voor Jumbo! Hetzelfde geldt voor diverse andere merkproducten die, soms tijdelijk, niet meer verkrijgbaar zijn. Het is powerplay van Jumbo over de rug van de consument.
De succesformule ‘De 7 Zekerheden van Jumbo’ bepaalt dat ze in hun omgeving altijd de laagste vaste prijs hanteren. Maar dat principe heeft tot gevolg dat bepaalde producten in zo’n winkel soms niet langer verkrijgbaar zijn.
Voorbeeld: zijn de trostomaten elders structureel goedkoper dan weigert het lokale Jumbo-filiaal onverpakte trostomaten te verkopen. De klant vangt dan in de winkel bot en moet zijn trostomaten elders gaan kopen. Niet echt handig als je de weekboodschappen doet.
Het lijkt een nobel streven van supermarkten om de consument de laagste prijs te willen bieden, maar uiteindelijk leidt dat tot een race to the bottom. Boeren en tuinders hebben er al jaren last van. De grote inkoopcombinaties dicteren hun inkoopprijs van vers vlees, groente en fruit. Een tuinder krijgt een dubbeltje voor een paprika, in de winkel mag u het zevenvoudige neertellen. Een aardappelboer is spekkoper als hij 10 euro voor 100 kg aardappelen krijgt, in 2014 was dat overigens 1,50 euro voor 100 kilo, en wat betaalt u in de winkel? Juist, kassa! Hetzelfde geldt voor de vleesboeren die slechts een schijntje krijgen van de prijs die de consument in de winkel betaalt.
Trouwens, wie denkt u staan er aan de geboortewieg van de plofkip? Natuurlijk, het vlees en de groenten moeten verwerkt en verpakt worden en dan zijn er ook de overige bedrijfskosten, maar dan nog maken supermarkten forse winsten en betalen wij als consument teveel aan de verkeerde partij. Aan het uitmelken van leveranciers moet een einde komen.
Maar ja, de expansiedrift van Jumbo moet toch ergens van worden betaald.
Nu worden dus de merkfabrikanten in de tang genomen, terwijl het juist de merkfabrikant is die innoveert en nieuwe producten ontwikkelt en de supermarkt niets anders doet dan met zijn huismerken meerijden op de bagagedrager van de merkfabrikant. Supermarkten zijn in feite niet meer dan gewone dozenschuivers, hoe mooi ze hun formules ook verpakken. Praktisch elke voordeelactie van een merkartikel in de supermarkt is min of meer afgedwongen bij de fabrikant.
Nu wil ik de heren fabrikanten niet in bescherming nemen, maar het moet gezegd worden dat prijsverlagingen danwel het niet mogen doorberekenen van meerkosten ergens een keer ophoudt. Ook een leverancier heeft recht op een fatsoenlijke prijs om zijn personeel te kunnen betalen en de continuïteit van zijn onderneming te waarborgen.
Een dan is er nog iets. Mogen wij als consument misschien zelf bepalen wat we willen kopen en hoeveel we daarvoor willen betalen? Als het product te duur is, dan laten we het staan en dan merkt die supermarkt dat vanzelf. Misschien willen wij dat specifieke product wél hebben, ook al is de prijs iets hoger. Of ik een merkproduct wel of niet wil kopen bepaal ik nog altijd graag zelf.
De grootschaligheid van de supermarkten in het middensegment vereist dat er voldoende aanbod van producten moet zijn, ook merkproducten. Als er iets is dat bij de consument irritatie opwekt, dan is het wanneer een supermarkt producten niet op voorraad of in het assortiment heeft. De verleiding om die winkel de volgende keer links te laten liggen is levensgroot.
Dus Jumbo, altijd de goedkoopste willen zijn over de rug van leveranciers en consumenten kan als uiterste consequentie hebben dat er straks nog nauwelijks merkproducten in de schappen staan, en dat de klanten dan gewoon wegblijven. Dat noemen ze in de eigen voet schieten.
Hallo Jumbo!
Dag Jumbo!
