“‘Als er in deze club problemen zijn dan worden die veroorzaakt door mannen uit de Balkan, uit Turkije, uit Afghanistan of uit Noord-Afrika. Dat durf ik rustig te zeggen, ik ben zelf Noord-Afrikaan.’
De uitsmijters van zijn club wijzen iedereen die er Arabisch uitziet af: ‘Als je ze allemaal binnenlaat, en de helft van je bezoekers uit Arabieren bestaat, komen er geen Duitse bezoekers meer. Die voelen zich dan niet meer veilig, ook als alle allochtonen in de zaak aardige jongens zijn die het goed bedoelen. De Duitsers zeggen dan: “Er zijn te veel zwartkoppen en mocro’s in de club”. Als we niet aan de deur selecteren kunnen we de zaak wel sluiten.’
‘Ik laat sowieso geen vluchtelingen of asielzoekers binnen, en ik geloof ook niet dat iemand anders in Frankfurt dat wel doet.’
Sinds een half jaar verplaatsen ‘hordes Arabieren’ zich door het stationsgebied, door de politie ‘Sodom en Gomorra’ genoemd. Ze vallen vrouwen lastig en worden ze meteen agressief als de uitsmijters ze een paar vragen stellen. Waaraan je herkent dat het vluchtelingen zijn? ‘Ze spreken alleen Arabisch, ze dragen dure kleding en gebruiken dure telefoons maar er lijkt telkens iets niet te kloppen.’
Waarom deze mannen zich tegenover de politie lomp en agressief gedragen wil hij ook verklaren: ‘Ze weten toch dat ze niks zal gebeuren.’
Zijn club kan hij tegenwoordig alleen nog open houden door een heel bataljon uitsmijters bij de ingang te plaatsen. De vluchtelingen komen altijd in groepen, er vinden steekpartijen plaats voor de ingang. ‘We zijn aan de verliezende hand. Mijn mensen raken gewond, of ze verwonden anderen. Wij moeten dan maar aan de politie bewijzen dat het zelfverdediging was.’
Een clubeigenaar uit Münster vertelt dat hij vijf jaar lang niet eens beveiliging nodig had. Inmiddels wel want ‘de diefstal is enorm toegenomen. De hoeveelheid diefstal gaat gelijk op met de hoeveelheid Arabieren die aanwezig zijn. Als we ze allemaal zouden binnenlaten kunnen we onze club meteen sluiten, dan komen er sowieso geen andere gasten meer.’
Hij laat maximaal twintig procent Arabisch uitziende gasten toe. ‘Dat is geen discriminatie maar zelfverdediging’.‘Ze lachen zich helemaal kapot om de Duitse normen en waarden: in het land waar ze vandaan komen worden ze door de politie eerst in het gezicht geslagen. In het land van herkomst gedragen ze zich totaal anders dan hier in Duitsland.’
De conclusie is nu dat Duitsers met allochtone achtergrond die eigenaar zijn van een club andere Duitsers met allochtone achtergrond discrimineren. ‘Dat is ook wat het Duitse publiek van ons verwacht. En het grijpt steeds meer om zich heen. Laatst nog: een groep jongens die alleen Arabisch wilden spreken en toen ze werden afgewezen pisten ze uit woede de eerste de beste geparkeerde auto onder. Als het zo doorgaat willen de Duitsers straks alleen nog maar Duitsers.'”
Toegegeven, het artikel is al een paar dagen oud, maar zo veelzeggend dat u het echt moét lezen. De Frankfurter Allgemeine Zeitung sprak met diverse club- en discotheekeigenaren in Duitsland. Allemaal hebben ze, soms zelfs zo kort als een half jaar, enorme problemen met ‘vluchtelingen’, met name die van Arabische afkomst. Diefstal, agressie en het lastig vallen van vrouwen is enorm toegenomen en de groepen Arabische jongeren jagen de andere klanten weg. De clubeigenaren zien geen andere oplossing dan discrimineren aan de deur: liever geen vluchtelingen, liever geen Arabieren, liever geen allochtonen. Of maximaal een klein aantal per avond.
De clubeigenaren zeggen geen andere mogelijkheid te zien. Sommigen zijn zelf allochtoon. ‘Zelfverdediging’, noemen ze het. ‘Anders kunnen we onze zaak wel sluiten’.
Ondanks het feit dat het vooral de laatste paar maanden problematisch lijkt te zijn geworden door de snelle toename van Noord-Afrikaanse asielzoekers in Duitsland, is het probleem niet nieuw. Maar sinds Keulen oudejaarsavond durft iedereen er ineens openlijk over te praten. En blijkt het probleem een door velen gedeeld probleem dat al lang bestaat.
Anti-discriminatie-organisaties zijn uiteraard woest, maar het lijkt er niet op dat ze bij machte zijn iets te kunnen veranderen. De 1000 euro boete op discriminatie nemen de clubeigenaren voor lief, sowieso doet bijna niemand ooit aangifte. En wie miljoenen heeft geïnvesteerd in de inrichting van een club, en daar een specifieke doelgroep bij verwacht, heeft ook recht op een toelatingsbeleid.
