White privilege is verschrikkelijk. Het heeft niets te maken met de strijd tegen racisme, maar is witte zelfkastijding. Het is de Erfzonde van deze tijd. Buiten de welhaast religieuze claims er is nog iets in te brengen tegen white privilege. En dat doet Dennis Prager even in de National Review. De belangrijkste punten vertaald en geparafraseerd:
“Allereerst, geen zinnig mens kan beweren dat white privilege voor de overgrote meerderheid van witten geldt, laat staan voor alle witten. Er zijn simpelweg te veel variabelen buiten ras die individueel succes in Amerika bepalen. Zelfs al zou het (white privilege-frame, WJH) waar zijn, hoe kan het dan dat witten twee keer zo vaak zelfmoord plegen als zwarten? Slechts drie op de tien Amerikanen is een witte man, volgens links toch echt de meest geprivilegieerde groep in Amerika, maar van alle zelfmoorden is zeven op de tien een witte man. Beweren dat deze witten gewoon niet opletten en zich daardoor niet bewust waren van hun al hun unieke privileges, is de definitie van ‘privilege’ ongeloofwaardig oprekken.”
“Ten tweede is er een hele rits privileges die veel belangrijker zijn dat ‘white privilege’. Een heel belangrijke is het ‘Twee-ouder privilege’. Als je bent opgevoed door een vader en een moeder, begin je aan je volwassen leven met meer privileges dan wie dan ook in de Amerikaanse maatschappij, onafhankelijk van ras, etniciteit of geslacht. Dat is waarom het armoedepercentage onder zwarte twee-ouder families slechts zeven procent is. Vergelijk dat eens met het armoedepercentage van 22 procent voor witte eenoudergezinnen. Het is duidelijk dat het twee-ouder huishouden het beslissende ‘privilege’ is.”
“Een ander ‘privilege’ dat veel groter is dan het ‘witte privilege’, is het Aziatische privilege. Aziatische Amerikanen doen het in Amerika beter dan witten op school, bij IQ-tests, wat betreft kredietwaardigheid en andere indicatoren. Sterker nog, volgens de jongste cijfers van de Federal Reserve staan Aziaten op het punt om witten in te halen als de rijkste groep Amerikanen. Gaat links binnenkort ook klagen over ‘Asian privilege’?”
“Waar komt al dit linkse activisme over white privilege vandaan? De belangrijkste reden is dat zwarten als slachtoffers moeten worden afgeschilderd. Dat dient geweldig belangrijke politieke en filosofische agenda’s. Het politieke doel is dat zwarten Amerika blijven zien als een racistisch land. Links weet dat dit de enige manier om politieke macht te houden. Bij zwarten moet de gedachte levend gehouden worden dat hun voornaamste probleem wit racisme is. Alleen als zwarten dat blijven denken, zullen ze de links en de Democraten als onmisbaar beschouwen.”
“De filosofische reden is dat links, eigenlijk al sinds Marx, ontkent dat morele en culturele waarden een rol spelen in de vorming van een individu en de samenleving. Criminaliteit heeft volgens hen niets te maken met gebrekkige culturele waarden. Het disproportioneel hoge aandeel van zwarte mannen in gewelddadige criminaliteit kan niet worden toegeschreven aan het morele falen van de zwarte crimineel, maar aan een externe factor waar de zwarte niet of nauwelijks controle heeft: wit racisme.”
“White privilege is een nieuwe en succesvolle poging van links Amerika om de aandacht af te leiden van wat Amerika echt zou helpen – de wederopstanding van het zwarte gezin. Door dit te doen, is links de enige echte vijand van de zwarte burger in het huidige Amerika.”
