Een sprookje, via DasKapital.nl: Millennial heeft literatuurwetenschap gestudeerd. Dom, dom, dom, dom, dom, want met een wijvenwetenschap krijg je gegarandeerd geen baan. Millennial heeft voor die studie ook nog eens een flinke lening afgesloten. Nu is de millennial afgestudeerd en verwacht de millennial, zoals millennials nou eenmaal doen, direct een hele vette droombaan met megasalaris.
En dan blijkt dat de realiteit heel anders is dan de roze safe space bubbel waarin de millennial al die tijd heeft gesnowflaked, en dat in een hippe stad en hippe buurt wonen heel duur is en dat helemaal niemand een literatuurwetenschapper wil aannemen en dat een low income job het enige is wat de millennial kan krijgen.
Dus gaat de millennial jammeren en drammen, zoals millennials altijd doen, uiteraard op social media, want waarom uit de slachtofferrol stappen en zelf werk maken van je dromen als je ook slachtoffer kunt blijven veilig vanachter je Macbook?
De millennial jammert openlijk over haar lage salaris en geeft de CEO daar de schuld van (millennial is Latijn voor ‘het is de schuld van een ander, altijd’).
De CEO is dan weer geen millennial maar iemand die wél wat kan en wél wil werken inplaats van jammeren over anderen en ontslaat de jammerende millennial in kwestie.
