In verscheidene Latijns Amerikaanse landen is er sprake van een achteruitgang in de economie. Dit heeft zijn weerslag op de centrumlinkse politiek. Rechts lijkt weer aan zet.
Winston Churchill zei al dat het probleem van populistische regeringen is: ze eindigen als het geld op is om ze te financieren. Dit lijkt nu inderdaad het geval in Latijns Amerika. Het zakken in de prijs van de grondstoffen die de regio exporteert en een rem op de economie veroorzaken dit.
In Bolivia kan Morales nog drie jaar regeren. Hij zal het niet makkelijk hebben, met een referendum waarin de verschillende oppositiepartijen elkaar gevonden hebben en waarvan de uitslag voor een vierde termijn, negatief was. En op de wind meegaan van een bloeiende economie zit er niet meer in. Daarbij voegen zich nog twee corruptieschandalen.
In Argentinië won in november vorig jaar, de centrumrechtse ondernemer, Mauricio Macri. In Venezuela won de oppositie, voor het eerst in 17 jaar.
In Ecuador zal Correa zich mogelijk niet meer kandidaat stellen in verband met een slechtere economie. En in Brazilië en Uruguay zouden Dilma en Tabaré Vazquez waarschijnlijk niet gewonnen hebben als de verkiezingen nu gehouden zouden zijn. De Uruguayaan staat op de helft van de stemmen van toen hij gekozen werd.
In Bolivia breidde Evo Morales het internet uit zodat nu, vooral binnen de middenklasse, iedereen online is en zo deel kan nemen aan de sociale media. Hier wordt uitgebreid gebruik van gemaakt en dit heeft zich nu tegen dezelfde Morales gekeerd. Een ommekeer in het centrumlinkse populisme lijkt een feit.
Dit dus niet alleen in Bolivia, maar in heel Latijns Amerika.
