Weet u het nog? Jaarlijks vindt er in Brussel een festijn plaats voor Europarlementariërs die prijzen ontvangen omdat ze ‘zulk belangrijk werk’ doen. Dit is geen festijn van het Europees Parlement zelf, maar van lobbyisten die op een schimmige wijze bepalen wie er voor die prijzen genomineerd worden. De genomineerde Europarlementariërs weten niet wie hen nomineerde, maar voeren vervolgens wel onder collega’s campagne om een prijs te krijgen en komen die in de regel nog ophalen ook.
Vorig jaar wonnen meerdere Nederlandse Europarlementariërs deze lobbyisten-prijzen. Eigenlijk een schaamtevolle vertoning als je niet weet wie je nomineerde en waarom, maar er waren toch niet of nauwelijks journalisten aanwezig en dus was er voor politici geen probleem om langs te komen voor de prijs, het applaus en de quiche. Als de winnaars niet in eigen persoon langskwamen, waren ze wel bereid de zaal via een beeldscherm toe te spreken.
Heel soms denkt uw verslaggever heel even dat hij een heel klein verschil maakt in Brussel. Nu hij over deze prijzen schrijft, is er misschien wél een aanleiding voor Europarlementariërs om afstand te nemen van dit soort vreemde ons-kent-ons-feestjes van het grote bedrijfsleven. PVV’er Vicky Maeijer kreeg dit jaar een vreemde nominatie – zij zou het vertrouwen in de EU hersteld hebben – maar zij hield afstand: ze corrigeerde de fout van de organisatie en de nominatie verdween van de website.
D66’er Matthijs van Miltenburg was genomineerd voor de categorie ‘regionaal beleid’ maar won de prijs niet. D66 wilde sowieso niets met de prijs doen, liet de persvoorlichter weten, al zag de partij vorig jaar nog geen probleem. Anja Hazekamp, Europarlementariër van de Partij voor de Dieren, kreeg een nominatie voor dierenwelzijn. Zij liet direct weten de prijs niet te willen.
Wat blijkt nu de prijzen afgelopen week werden uitgereikt? Hazekamp won de prijs en ene Adam Mouchtar, een onbekende beleidsmedewerker, nam die voor haar in ontvangst. Hij prees terloops het lobbyfestijn de hemel in (vanaf 29.00).
Is de PvdD zo hypocriet om een vervanger de prijs te laten ophalen, zodat Hazekamp op haar website kan blijven zeggen dat ze verstek liet gaan? Nee, want Hazekamp stuurde geen vervanger. Mouchtard is een ideetje van de organisatie van het prijsfestijn, die zo kon volhouden dat Hazekamp ‘niet aanwezig kon zijn’ en geen woord hoefde te reppen over haar bezwaren. Nu lijkt het voor het publiek alsnog of Hazekamp de prijs wel wilde aannemen. De opdringerigheid van lobbyisten werd nooit eerder zo duidelijk.
Dat blijkt ook uit de ervaring van een collega-Europarlementariër van de Groenen. Jan Philipp Albrecht had ook geen zin in de prijs, maar kwam hem wel ophalen, kennelijk in de hoop iets kritisch over de lobby-industrie te zeggen. Het is ongemakkelijk hier te staan, meldde Albrecht, aangezien er prijzen voor gezondheid worden uitgereikt die worden gesponsord door de landbouwindustrie. De balans in de Brusselse lobbywereld is volgens hem helemaal doorgeslagen. Als Albrecht op het podium zijn theorie over dit festijn wil ontvouwen, hapert opeens het geluid van de livestream.
Afstand houden is dus moeilijk: als je niet komt, doet de organisatie alsof je een vervanger hebt gestuurd en als je wel komt, kun je je verhaal nauwelijks doen. De onduidelijkheid neemt nog verder toe als je de prijs weigert maar er vervolgens iets over zegt op je website. Hazekamp meldt daar:
“Natuurlijk ben ik wel vereerd dat dierenbeschermers en milieuorganisaties de Partij voor de Dieren waarderen en dat het merendeel van mijn 750 collega-Europarlementariërs op mij heeft gestemd als diervriendelijkste lid van het Europees Parlement.”
Maar dat weet Hazekamp helemaal niet en zo zijn we weer terug bij het begin. Niemand weet hoeveel Europarlementariërs bij deze wedstrijd meestemmen en welke organisaties er achter een nominatie schuil gingen. Of hoeveel. Een milieuorganisatie zou Hazekamp genomineerd kunnen hebben, maar het internationale grootkapitaal kan het ook geweest zijn, als schaamlap om verder andere bevriende Europarlementariërs in het zonnetje te kunnen zetten.
Aanstaande dinsdag komt Mouchtar, die voor Hazekamp de prijs aannam, de prijs alsnog bij haar langs brengen. Wat dan, Anja?
Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel, in Den Haag en in het land. Chris is momenteel op zoek naar Nederlanders in Brussel.
