Soms moet je in het kader van de diversiteit ook iets voor sandalendragers doen. Dat kan even doorbijten worden voor sommigen. Welnu, sandalen zweren bij windenergie, dus krijgen de wielen deze week Beaufortaandrijving. Gelukkig zitten er best flitsende tussen, die adrenalinespiegel beroerend zijn.
Neem de Ecotricity windjet Greenbird maar. Deze koolstofvezel driewieler van circa zeshonderd kilo zette in 2009 in de Land Yacht klasse een nieuw wereldsnelheidsrecord neer van 202,9 km/u. De Greenbird wordt voortgestuwd door een rigide verticale vleugel in plaats van een zeiltuigage.
Mogelijk een oud-Egyptische of iets latere Chinese zeiltoepassing op wielen, was de Vlaamse veelzijdige vernufteling Simon Stevin de eerste in onze contreien die een serieuze zeilwagen construeerde. Zijn in 1602 gebouwde forse tweemast-vierwieler voor prins Maurits schreef geschiedenis. Voor de variatie niet als oorlogstuig, maar om lol mee te hebben op het strand. Hoewel er later wel aan gedacht is kreeg de contraptie nooit een krijgsfunctie, en bleef het bij vreedzaam vertier.
Geen zeil, maar een T-55 turbine. Kun je ook snel mee gaan (foto: aerospace.honeywell, waar meer in .pdf)
Uiteraard veelal vertier voor hoogedelen, waar er zo’n dertig van aan boord konden klimmen voor een adrenalinefix. In de meeste gevallen verkregen tijdens een strandrondje Scheveningen-Petten. Wat zo’n tweehonderd jaar lang leuk bleef om te doen met ‘Morris’. Zo had Stevin het ding van hout&doek genoemd.
Mochten petroleten, zo zij überhaupt nog lezen, op het punt staan om in slaap te vallen (kan eventueel ook hier), die Morris (.pdf) van Stevin deed wél warp speed. Wat het met een top van circa 50 km/u naar 1602-maatstaven absoluut was.
202,9 km/u op wat wind..
..maar op peut kom je ook een heel eind.
Op twee T-55 turbine’s uit een CH-47 Chinook zelfs 300+ km/u.
Titelfoto: Simon Stevins zeilwagen (foto: wiki, doek uit 1649 naar gravure van Jacques de Gheyn)
