De hervatting van grenscontroles door de zogeheten Schengenlanden zou behoorlijk nadelig uitpakken voor de Nederlandse economie. Dat stelde het Centraal Planbureau (CPB) maandag.
Hogere kosten in het handelsverkeer en langere wachttijden bij de grens zouden Nederland in 2020 opzadelen met een structureel verlies van 9 miljard euro. Daarmee zou 1,3 procent van het bruto binnenlands product (bbp) verloren gaan, aldus het CPB. Voor de hele EU zou het verlies uitkomen op 110 miljard euro in 2020, of bijna 1 procent van de omvang van de Europese economie.
Nederland verliest relatief meer dan andere EU-landen, vanwege de grotere openheid van de Nederlandse economie. Door de sterk gegroeide stromen asielzoekers in Europa gaan er steeds meer stemmen op voor herinvoering van grenscontroles binnen het gebied van de 26 Schengenlanden: 22 lidstaten van de EU en vier niet-EU-landen.
Op een of andere vreemde manier denken instellingen als het CPB dat Nederlanders die niet meer-meer-meer immigratie willen, prima omgepraat kunnen worden door te dreigen met een economisch argument. Het CPB valt weinig aan te rekenen, dat doet slechts zijn werk, maar deze cijfers gaan gebruikt worden door politici om de grenzen toch vooral niet beter te bewaken. Bij deze politici dringt het besef maar niet door dat het verzet tegen immigratie veel groter is dan een eventueel economisch belang.
Het verzet tegen immigratie komt voort uit de totaal gerechtvaardigde angst voor een volgend multicultureel drama (ook dat besef lijkt maar niet door te dringen, waardoor de zoëven genoemde politici liever de racisme- en tokkie-kaart trekken). Iedereen weet dat we integratie en acceptatie van westerse waarde niet kunnen afdwingen. Iedereen weet dat een nieuwe golf van segregatie en haat tegen het Westen niet worden tegengehouden door beleid. Dus iedereen zou moeten weten dat de zorgen over een nieuw maatschappelijk drama niet kunnen worden afgekocht door te schermen met een paar abstracte miljarden.
ANP/TPO
