“Ik klaag de politici aan omdat ze altijd hebben geweigerd de opkomst van de radicale islam te leren begrijpen, omdat ze het bewust hebben genegeerd, uit angst voor stemmenverlies en uit angst niet politiek-correct genoeg te zijn. Ik klaag ze aan omdat ze de opkomst en ontwikkeling van het radicale jihadisme in meerdere Belgische steden hebben aten gebeuren, tot aan het punt dat een socialistisch politiek leider me vertelde: “We weten wat het probleem in Molenbeek is, maar wat wil je, het is ons electoraat dat we niet kunnen negeren.”
Ik klaag de minister van Defensie aan voor het niet toestaan van een diepgaand onderzoek naar de radicale islam in het Belgische leger omdat, ik citeer, “we de moslims in ons leger niet willen stigmatiseren”. En dat terwijl we al lang weten dat er geradicaliseerde islamtische Belgische soldaten bestaan.
Ik herinner me hoe het hoofd van de staatsveiligheid kwaad op me werd toen ik in 2001 zei dat België al jaren een voedingsbodem is voor terrorisme. Informatie die nu al meer dan 20 jaar bekend is, waar niks mee is gedaan, omdat het niemand wat kon schelen, al hadden ze de mogelijkheden er iets aan te doen. Altijd weer dat politiek-correcte gedrag waarmee alle beslissingen in ons land worden genomen!
Als de daders van deze aanslagen inderdaad de jihadisten zijn wie we denken dat ze zijn dan is het overduidelijk dat bepaalde mensen hiervoor verantwoordelijk zijn. Deze mensen zullen verantwoordelijk moeten worden gehouden voor hun falen tegenover de burgers van België. De aanslagen zijn het resultaat van jaren aan wanbeleid en een gebrek aan inzicht. De huidige regering kan alleen maar proberen de gaten in het beleid op te vullen die hun voorgangers hebben achtergelaten.”
Bernard Snoeck, de voormalig inlichtingenofficier van het Belgische leger, blogde direct na de aanslagen even wat extreem ware spijker-kop-raak powerquotes bij elkaar. En wat hij blogt is, uiteraard, precies wat iedereen al jaren denkt en weet: het is de schuld van politieke-correctheid, van wegkijkende, laffe, politici, van beleidsmakers die telkens één waarheid over één specifieke religie maar niet willen zien.
België is, in feite, één groot levend NRC Handelsblad.
Als er iets is wat de aanslagen is Brussel duidelijk hebben gemaakt is het wel dit: politiek-correct denken en handelen is levensgevaarlijk, dodelijk en de ultieme vijand van de vrije samenleving.