“Guy Verhofstadt en Hans van Baalen, dat ze de Oekraïners een grote worst voorhielden – ‘Kom maar bij ons, Europa!’ – en zo met vuur speelden. Was dat hoogmoed of onwetendheid? In ieder geval, zij gaan ervan uit dat de hele wereld denkt zoals zij. Vanuit hun begrippenkadertje denken zij álles te kunnen regelen.
Met dat associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne, ik heb het toen al gezegd, heeft men te snel geprest.
Voor de Russen is Oekraïne een oorlog waard – ook al wordt Poetin gehaat, er is een enorm patriottisme. Europa daarentegen, is helemaal niet tot een oorlog bereid. Welke ouders willen hun lieverd die in Australië aan het backpacken is, terughalen om voor ‘onze waarden’ te gaan sneuvelen in de graanvelden van Oekraïne
Wat liberalen zeggen komt hierop neer: ik ben rijk en ik heb daar recht op. Dat mag dan potsierlijk zijn, het is einde verhaal: een rechtse klootzak is een rechtse klootzak, punt. Het wordt pas interessant als mensen het ene zeggen en het andere doen. Dat zie je bij de sociaaldemocraten in Nederland: die hebben progressieve ideeën, maar wonen wel in de grachtenpanden, hebben allemaal buitenhuisjes. En als er grote maatschappelijke problemen zijn, geven ze niet thuis.
als ik in die dagen in Nederland kwam, zag ik alleen mensen om me heen die de kale dandy wilden wegzetten als het smerigste van het smerigste, in plaats van het probleem aan te pakken. Ik zag ze intussen wel hun eigen kinderen met de auto ver weg naar een eliteschool brengen, omdat in hun eigen wijk te veel allochtonen schoolliepen – dat soort hypocrisie.
Oog in oog met de vluchtelingenstroom en de bomaanslagen, komen we niet meer weg met het oude spelletje: lekker geld verdienen en er tegelijk een linkse levenshouding op na houden, omdat het toch niets kost – engagement als iets wat er ook nog bij hoort. Wat ouwehoeren is niet meer genoeg, we moeten ook oplossingen leveren voor de problemen van de wereld.
En oplossingen kunnen ten koste van de persoonlijke welvaart gaan. Natuurlijk willen we de asielzoekers prima opvangen, maar op een gegeven moment moeten we er dan misschien zelf één in huis nemen. Dat is voor veel voorstanders van hun komst toch ook weer niet de bedoeling.
Je ziet alles ineenstorten, Europa staat vandaag voor de grootste opgave die het ooit gekend heeft. Maar de vraag is of de generatie die nu aan de macht is, in staat is om die aan te pakken. Het zijn ook maar amateurs, hebben ze in het Oekraïense conflict bewezen, met hun eigen opportunistische en egoïstische drijfveren. Ik ken Guy Verhofstadt niet, maar ik geloof niet dat hij daar op het Maidanplein stond voor de arme boeren van Oekraïne, wel voor zijn eigen profilering.”
Oekraïne- en Rusland-correspondent Pieter Waterdrinker heeft een stevig op de realiteit gebaseerde roman geschreven. Daarover praat hij met het Vlaamse HUMO, waarvan hierboven de lekkerste ware krenten uit de pap.
Leestip!
