In de hal van het Europees Parlement staat weer eens een tentoonstelling. Een van de vice-voorzitters van de Liberale ALDE-fractie (met onder andere D66 en VVD), de Finse Anneli Jääteenmäki, heeft een tentoonstelling laten samenstellen over bureaucratie in de landbouw. Er hangen met wasknijpers en nietjes formulieren aan waslijnen. Niet een stuk of tien, maar honderden. De begeleidende tekst van de tentoonstelling leert ons dat dit de formulieren zijn die een boer in Finland moet invullen.
Het gaat om formulieren om Europese subsidies te krijgen. Het betreft meer dan 25 meter aan formulieren per jaar. Dit is “het dagelijks leven van een Finse boer: het invullen van een groot aantal formulieren”, zegt de tentoonstelling verontwaardigd. De formulieren zijn allemaal in het Fins, waardoor er voor velen geen touw aan vast te knopen valt en de bevreemding over zoveel Europese regels en formulieren alleen maar toeneemt.
Ook bij het CDA is het opgevallen dat er veel regels zijn waar boeren zich aan moeten houden. Europarlementariër Annie Schreijer-Pierik maakt zich er ook zorgen over en dus organiseert zij komende week een heuse hoorzitting. Dit is niet zomaar een vergadering van wat mensen die over dit onderwerp spreken: het is een bijeenkomst die officieel door de grotere Europese EVP-fractie als “hoorzitting” is aangemerkt. Met het stempel van de EVP krijgt deze meer gewicht.
De grote baas van de Copa Cogeca komt komende week bij deze hoorzitting zijn visie geven. Deze club is van Europese boeren en “agri-coöperaties”. Hij schijnt erg belangrijk te zijn en zo gaat de waarde van de hoorzitting wederom omhoog. De Copa Cogeca heeft om haar standpunt alvast wereldkundig te maken folders achtergelaten bij de tentoonstelling van de EU-liberalen. Het schrijfsel schreeuwt nogmaals moord en brand over de hoeveelheid regels en zegt dat vereenvoudiging hard nodig is.
Zo ontstaat wederom een puzzel. Er is al een tentoonstelling over de regeldruk. Dit probleem is daarmee bekend. Annie Schreijer-Pierik zit al heel lang in de politiek en houdt zich zo intensief bezig met landbouw, dat zij natuurlijk allang wist dat er regeldruk was. Sterker nog: Schreijer-Pierik heeft een enorme achterban die haar met voorkeursstemmen het Europees Parlement inloodste en dat is juist omdat ze zo goed begrijpt wat er onder boeren leeft. Wat de boerenclub Copa Cogeca ervan vindt kunnen we ook al raden. Waarom is er dan in hemelsnaam nog een hoorzitting nodig?
De voorlichter voor Schreijer-Pierik legt uit dat er komende week nog meer bobo’s komen om hun zorgen over de regeldruk kenbaar te maken. Er moet meer informatie komen over wat de regeldruk nu precies is, wie er het meeste last van hebben en hoe deze het beste kan worden aangepakt. Wederom onbevredigend, want dit staat al in de folder van de Copa Cogeca en bij de tentoonstelling ligt ook al een document van de Europese Commissie van zes pagina’s waarin uit de doeken wordt gedaan hoe het landbouwbeleid wordt vereenvoudigd.
We leren nu weer iets nieuws over Europese politiek. Annie Schreijer-Pierik weet best wat er aan de hand is, maar eigenlijk telt dat niet. Want Annie Schreijer-Pierik is “slechts Annie Schreijer-Pierik”. Haar mening is niet voldoende: het is nodig dat veel meer mensen laten zien dat ze het eens zijn over de lastendruk en de geboden oplossingen. Dat laat zien dat er “draagvlak” is. En dus moet er eerst een hoorzitting komen, zodat Schreijer-Pierik precies hetzelfde over regeldruk kan blijven zeggen als eerst. Maar dan kan ze er wel bij zeggen dat ze niet de enige is die dit vindt.
Maar dan volgt het grootste probleem: zowel hoorzittingen als tentoonstellingen brengen wel zaken onder de aandacht, maar ze leveren verder weinig op. Het Europees Parlement heeft geen initiatiefrecht en kan dus niet zelf voorstellen maken hoe de regeldruk te bestrijden. Ze kan wel de Europese Commissie een vraag stellen om er eens naar te kijken. Waarom daar een hoorzitting voor nodig is, is wederom duister want de Commissie gaat ongetwijfeld zelf ook onderzoek doen.
Omdat het Europees Parlement geen initiatiefrecht heeft kan de Commissie dit soort verzoeken ook gewoon naast zich neerleggen. Ze waren er immers – getuige hun eigen folders – al mee bezig.
Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel, in Den Haag en in het land. Chris is momenteel op zoek naar Nederlanders in Brussel.
