De wapperende vingertjes van de gedachtenpolitie zijn lang. Nog langer dan de tenen van Erdogan, ontdekte ik onlangs. De gedachtenpolitie aka het magniet-leger komt voort uit alles en iedereen die denkt voor het goede te staan, normopleggers zo u wilt. Maar dan wel normen van één bepaalde soort. Ik trek dat dus slecht. Wat overkwam mij?
Voor een interview met een niet nader te noemen krant over een niet nader te noemen kwestie bezigde ik de term ‘Fatima van drie hoog achter.’ Het was in een positieve context overigens. Dat laatste vertel ik er, naar mijn mening geheel overbodig, maar even bij. Het ging, heel eenvoudig, ook over Fatima op drie hoog achter en niet over Piet in zijn doorzonwoning. Tot mijn stomme verbazing werd de term geschrapt. Enige roomwitte medelanders hadden bedacht dat de term Fatima van drie hoog achter wel eens stigmatiserend en kwetsend kon werken voor…. Fatima van drie hoog achter. Althans dat durfde men niet met zoveel woorden te zeggen maar dat liet men wel doorschemeren. En precies daar gaat het mis.
Het op eieren lopen om multi-culti Nederland maar niet te kwetsen is tot een verontrustend niveau gegroeid, doorgeslagen zelfs. Wij zijn verworden tot wereldkampioen allochtoon knuffelen. Doodknuffelen that is. Verstikkend zelfs. Het is inmiddels van een dusdanige aard dat Fatima, Ahmed en ook Makbouli niet meer worden geacht zelf te denken en ook niet in staat geacht worden voor hun eigen rechten op te kunnen komen. Nee, we maken ze monddood en bedekken hen met een verstikkend kleed van een zekere policor. En daar is helemaal niemand bij gebaat. Dat overdreven knuffelen en goedpraten riekt zelfs naar een hele nare manier van onderhuids racisme. Onbedoeld, maar het raakt mij diep.
Het moet inmiddels duidelijk zijn dat ik deze doodknuffel-beweging heel slecht trek. Onder het mom van fatsoen meent zij de ander te moeten beschermen door zijn/haar eigen misplaatste fatsoensnorm als ultiem middel in te zetten tegen alles wat afwijkt van de middelmaat. En juist daarom leef ik al jaren volgens het principe ‘jouw fatsoen is de mijne niet en andersom.’ Dát is pas tolerantie.
De dagelijkse racistische meuk die ik op mijn scherm voorbij zie trekken is in mijn ogen vaak dom maar wel open en eerlijk. Het komt vaak recht uit het hart. Dat is tenminste helder en duidelijk zonder ondertoon en verborgen boodschap. De gedachtenpolitie daarentegen is geniepiger en helaas ook meer mainstream. Zij richt meer schade aan dan Karel uit Rotterdam die gewoon even baalt van het feit dat zijn auto is opengebroken door een jonge ontspoorde Marokkaan.
Mensen, hou toch eens op met dat geniepige fatsoensdenken. Het maakt meer kapot dan je lief is en voordat we het doorhebben wordt fatsoen als hobby nog eens heel groot in Nederland. En erger, onze vrijheid een stuk minder.
