We hebben onze vrijheid weer gevierd en op deze Europadag (ja, dat is echt een dingetje) gaat het gewone leven weer verder. In het kader van de Europese eenwording gaat de Europese Unie onverminderd door met het ondemocratische project. De lidstaten geven steeds meer tegengas en dat zint Jean-Claude Juncker, voorzitter van de Europese Commissie, helemaal niet. Het was al geen geheim dat deze man weinig op heeft met de mening van de gewone man of vrouw. Nu blijkt dat hij vindt dat wél democratisch gekozen regeringen te veel luisteren naar hun eigen volk. Pardon?
Wat het buitenlands beleid van de EU betreft kunnen we constateren dat dit ronduit rampzalig is. De EU is onwillig en niet in staat tot het voeren van een zinnig immigratiepolitiek. De landen van de EU worden, wat dat betreft, overgeleverd aan de grillen van een islamist die, uit binnenlands electoraal belang, er alles aan doet om de EU een hak te zetten. De Europese leiders durven zelf niet aan de buitengrenzen militair op te treden dus besteden ze deze zware verantwoordelijkheid maar al te graag aan Erdogan uit, die het niet zo nauw neemt met mensenrechten en het belang van minderheden in zijn land. Integendeel, zelfs. Hij wil maar al te graag af van zijn binnenlandse onruststokers.
Erdogan legt zijn tegenstanders flink het vuur aan de schenen, maakt een onzalige deal met bange Europese leiders om visumvrij reizen mogelijk te maken en chanteert vervolgens doodleuk de EU met het opengooien van de grenzen als hij dat visumvrij reizen niet krijgt.
Het moge duidelijk zijn dat hij uit is op het exporteren van zijn eigen problematiek naar de EU. Zodra visumvrij reizen mogelijk is, zullen vele duizenden Koerden landen als Duitsland en Nederland overspoelen met asielaanvragen. Erdogan is van zijn probleem af; de EU heeft geen andere keuze dan een Turkse burgeroorlog te importeren. Is het in het belang van de Europese landen om dit toe te laten? Is er geen enkel land waar men inziet wat er gaande is? Welk land zal nog een veto durven uitspreken over deze plannen?
Naast het rampzalige buitenlands beleid, zien we dat de EU op autocratische wijze nationale overheden buitenspel zet op allerlei andere gebieden: economie, handel, monetair beleid, of zoiets als het basale recht van mensen om zelf te kiezen met wie ze zaken doen. De EU heeft belangrijke beslissingsbevoegdheden over het leven van iedere Europeaan.
Toch is de enige verkiezing die die men op Europees niveau kent die van het Europese Parlement. Dit instituut is een groteske parodie van een parlement dat niet eens initiatiefrecht heeft. Ze dient als een applausmachine voor de al helemaal ondemocratische Europese Commissie. Juncker verzucht dat verkozen leiders naar hun volk luisteren, maar welke verkiezing heeft hij gewonnen? Hij is in de Europese achterkamertjes benoemd tot een positie in een Unie die inmiddels vooral opvalt door de schade die het aanricht. De ergste vijand van Europa en de Europeaan is de Europese Unie.
Nu het zo ver is dat het afstaan van onze nationale soevereiniteit zo veel meer nadelen heeft dan voordelen, kunnen we niets anders concluderen dan dat het tijd is voor een Nexit. Nederland moet eieren voor zijn geld kiezen en onmiddellijk uit de Europese Unie treden. Het beste zou zijn als de Europese Unie in zijn geheel afgeschaft wordt. Het Europese Parlement moet ontbonden worden. De Europese Commissie moet verdwijnen. Nederland moet weer volledige zeggenschap krijgen over haar eigen te varen koers.
Een Nexit is slechts een eerste stap. De toekomst is een Europees continent met soevereine landen die op economisch gebied samenwerken, maar niet meer dan dat. We hebben gezien wat er gebeurt wanneer de politieke elite een unie probeert op te dringen waar er geen draagvlak is. Dan krijgen we ‘leiders’ die liever niet hebben dat er naar de mening van het volk wordt geluisterd. We zien inderdaad dat wanneer het volk überhaupt gevraagd wordt om hun mening dat de negatieve uitkomsten doodleuk genegeerd worden.
De enige mogelijkheid is een soeverein, onafhankelijk Nederland opererend binnen een Europese economische gemeenschap. Wij moeten een land zijn dat libertaire waarden hoog houdt: individuele soevereiniteit, vrijwilligheid en respect voor eigendomsrechten. Op dit moment worden die waarden met voeten getreden.
Wij moeten nu van deze doodlopende weg af voordat het te laat is. Nu de mooie toespraken over onze vrijheid en opoffering voor die vrijheid nog nagalmen moeten we overgaan tot het redden van onze toekomst.
Zijn er nog mensen die er in geloven? Wij wel. Nu de rest nog.
