Van sommige berichten moet zelfs ik, als geharde nieuwsconsument, even slikken. Het zoveelste ISIS-filmpje, berichten over moord en doodslag, schrijnende misstanden rond kleine kinderen en/of babydieren, alles went. Moet ook wel, in dit vak, nooit afstompen maar wel een schild ontwikkelen. En soms, heel soms, breekt er iets door dat schild.
Soms ontvouwt zich een menselijke tragedie, in dit geval pal onder mijn neus, waar geen beroepscynisme tegen opgewassen is. Je probeert een platte grap, maar niemand lacht. Je klikt het snel weg, maar je kan het al niet meer ont-zien. De realiteit is onontkoombaar en het zijn dit soort berichten waar je even aan denkt, met een lichte steek van gêne, als je weer eens zelfmedelijden hebt over je eigen gepruts in de marge. Wat is nou een echtscheiding, een rottige opvoeding, het verlies van je baan, in het licht van zulke wezenlijke diepmenselijke drama’s?
Dat is het mooie, ook, de bitterzoete schoonheid van zulke schokkende berichten. Het relativeert, op een ontregelende manier biedt het hoop om te lezen hoe mensen zoals u en ik zich toch ook gewoon redden onder omstandigheden die van zo een gekmakende onrechtvaardigheid zijn dat ieder ander er al lang het bijltje bij neer zou gooien.
Zo niet de helden die figureren in de zeldzame nieuwsberichtjes die zich met weerhaken vastzetten in de ziel. Zij zijn voorbeelden tegen wil en dank. Daarom vanaf deze plek een stil, klein saluut aan Olaf Paulus van Pauwvliet, bestuurslid van Vereniging Vrienden van het Vondelpark, die zijn zo vurig gewenste plezierverbod ook dit jaar weer in een bureaucratische lade ziet verdwijnen. Hij gaat, alwéér, een annus horribilis tegemoet. Iedere rookkolom is hem een opgestoken middelvinger, recreërende mensen in een druk stadspark die maar niet willen snappen dat het park een privétuin is voor bemiddelde babyboomers achtervolgen hem in zijn onrustige dromen, wanhopig trekt hij bel en luidt hij klok maar niemand die er iets aan doet.
Never Forget: de horrorzomer 2016. Eén man tegen Het Systeem. De Chinese Student tegen de Tanks. De Oskar Schindler tegen verbrand vlees. Het éénmans Gallische Dorpje tegen de grill-lustige Romeinse bezetter. Olaf Paulus van Pauwvliet, courage mijnheer, courage.
