Op 5 mei 2016 vierde Nederland voor de eenenzeventigste keer de vrijheid. Vanwege de aanhoudende warmte ging deze heuglijke gebeurtenis gepaard met mensenmassa’s, heel veel slechte muziek en algehele oerhollandse gezelligheid. Dat kan omdat de Nederlander het in de jaren sinds de bevrijding niet voor elkaar heeft gekregen die vrijheid weer te verkwanselen.
De Nederlander doet soms echter wel opmerkelijke dingen met zijn vrijheid. In Roermond creëerde gevallen engel Jos van Rey een soort koninkrijk binnen het koninkrijk der Nederlanden. Boezemvriend Piet van Pol bouwde dankzij Van Rey een miljoenenimperium via allerhande overheidsaanbestedingen – althans dat beweert het Openbaar Ministerie. Van Rey op zijn beurt zorgde er voor dat onwelgevallige geluiden buiten de deur bleven en dat in Roermond alles bij het oude bleef. Ons kent ons immers en daar is niets mee.
Het OM denkt daar toch iets anders over, en de aantijgingen liegen er niet om. Omkoping, het ronselen van stemmen, witwassen, schending van het ambtsgeheim. Van Rey hangt nu twee jaar cel boven het hoofd, de rechter mag gaan oordelen of hij schuldig is en of hij daarvoor naar een staatshotel moet. Hij is overigens niet de enige: tegen 25 Nederlandse politici bestonden verdenkingen van corruptie. Saillant detail: 10 VVD’ers, 11 Limburgers.
Of Van Rey schuldig is, is uiteraard aan de rechter. Van Rey zelf houdt vol van niet en als dat het geval is kan dit onderzoek zijn naam voor eens en altijd vrijpleiten. Zo werkt dat in een rechtstaat. In Limburg denkt men daar echter anders over, blijkt. Al eerder bleek Van Rey erg goed in het cultiveren van politieke vriendschappen: met Mark Verheijen, de man die een diner met een fles wijn van 127 euro declareerde, bijvoorbeeld. Verheijen kon zijn Kamerlidmaatschap via de VVD daarna vergeten, maar niet voor aan het licht kwam dat bij dat diner naast Van Rey ook, u raadt het al, Van Pol aanwezig was. Ons kent ons immers in Limburg.
Het mag daarom niet echt een verrassing heten dat Van Rey meer vrienden heeft, en dat die nu niet schromen voor hem op te komen. Ook dat mag in een rechtstaat. Vrijheid van meningsuiting betekent dat je, als je Christian Petermann (Duitse achtergrond?) heet, mag zeggen dat de officier van justitie in deze zaak opvallende gelijkenissen vertoont met Irma Grese, een vrouwelijke kampbewaker van de SS in Ravensbrück en Auschwitz. Of je mag zeggen dat je hoopt dat ze verongelukt, dat is dan weer juridisch op het randje, maar je mag zeker wél je opmerkelijke uitspraken toelichten. Dat deed Petermann dan ook. Als gemeenteraadslid voor de RPN in Heerlen snapt Petermann dat je als politicus moet staan voor wat je zegt.
Hoewel hij de betreffende tweet over een ongeluk verwijderde, heeft Petermann aan 1Limburg te kennen gegeven nog steeds achter zijn woorden te staan. Sterker nog, hij was bereid even precies uit te leggen waar de vergelijking met Irma Grese vandaan kwam. Volledig citaat: “Deze vrouw heeft de uitstraling van een kampbeul. Er zijn vreselijke dingen gebeurd in die kampen, maar de ellende die zij heeft veroorzaakt, gaat nog 27 keer verder. De wijze waarop ze zich presenteert, doet voorkomen alsof het OM zélf een criminele organisatie is.”
Waarvan akte. Nederland is een vrij land dus Petermann mag deze dingen vinden en zeggen. Gelukkig mag er dan ook een weerwoord komen. Na voor de eenenzeventigste keer vrijheid gevierd te hebben is het besef van wat er precies in de kampen gebeurde bij Petermann blijkbaar dermate weggezakt dat hij meent een analogie met het heden te kunnen trekken. Welnu: dat kan niet. Echt niet. Van Rey is geen Anne Frank, het OM is niet de NSDAP, en de officier van justitie is geen kampbeul. Het vergt een wel heel speciaal soort verbeelding om deze link te leggen, wat dat betreft petje af voor de creativiteit.
Maar ook voor het perspectief en relativeringsvermogen, waarvan Petermann blijkbaar beide schromelijk ontbeert. Het zou erg gemakkelijk zijn nu te zeggen dat Petermann het verstandelijk vermogen van een holocaustontkennende puber heeft. Gezien het verloop van de zaak Van Rey kan een normaal mens niet anders dan tot de conclusie komen dat Petermann blijkbaar vond dat wat er in de kampen gebeurde allemaal nog wel mee viel. Dat zou hem zwakbegaafd maken, maar als politicus hoef je niet te kunnen bogen op een groot intellect, dus het is een mogelijkheid.
Een andere mogelijkheid is dat Petermann dondersgoed weet wat er precies in de kampen gebeurde. Dat hij nu, met deze vergelijking, een vieze bruine walm aan het OM wil hangen, om de integriteit van een van de belangrijkste ministeries van Nederland te ondergraven. Dat hij natuurlijk niet echt denkt dat wat het OM doet vergelijkbaar is, maar wel die indruk wil wekken, om de publieke opinie te kantelen ten faveure van Van Rey. In dat geval is het een daad van een echte vriend, die zich belangeloos opoffert voor een bijzonder stukje propaganda.
Het proces tegen Van Rey vergelijken met de rokende ovens van Auschwitz, je moet er maar op komen. Joseph Goebbels zou trots zijn.
