Mijn besluit staat vast. Ik heb het even robuuste als ambitieuze plan opgevat aangifte te doen tegen heel opiniërend-, zeg maar openriolerend- Nederland, dat wil zeggen compleet rechtsdenkend Nederland, want het gelijk bevindt zich altijd– altijd!- ter linkerzijde van het debat, want links is goed en goed, daar doe je niks aan.
Of ik koffie wil? Nee, dank u agent. Ik wil niet méér van uw tijd innemen dan strikt noodzakelijk om mijn aangiftewaaier uit te spreiden over uw bureau. U heeft denkelijk wel wat beters te doen dan de godganse dag aangiftes op te tekenen. Of ik ter zake wil komen? Vooruit.
Ik richt mijn pijlen op het online schorem dat zich uitsluitend in discriminatoire uitlatingen uitdrukt en zijn linksgeoriënteerde medemens daarmee institutioneel onderdrukt. Onthoud die woorden goed: In-sti-tu-tio-nele dis-cri-mi-na-tie. Een hele mond vol, ik weet het, maar net als voormalig nagelstyliste Sylvana Simons wil ik hiermee een signaal afgeven, in mijn geval niet van hogerhand ingegeven door ‘entiteiten’, maar door een oprecht moreel rechtvaardigheidsgevoel dat op haar beurt weer leunt op Europese beschavingsidealen. Dus.
Omdat het tegenwoordig toch niets bomt welk vuil in de open riolen wordt geslingerd, kankerlul of niet, zie ik mij volledig gemachtigd om mijn omvangrijke aangifteblitz vergezeld te laten gaan van een exclusief persmomentje, niet in Nieuwspoort weliswaar, maar the next best thing: ThePostOnline. Die galblaas van rechtsdenkend Nederland waar men nog opereert onder de noemer ‘voorbij het eigen gelijk’ (proest). Maar goed, toch buitengewoon sympathiek dat de hoofdredacteur mij de ruimte biedt om mijn signalen af te geven, want signalen afgeven, daar gaat het toch uiteindelijk om. En welk beter platform voor mijn voorgenomen kruistocht dan TPO om het grote fatsoenlijke gelijk op eigen terrein terug te kapen van rechts.
U weet: wanneer rechts scheldt dan is het een kwalijk symptoom van onvervalste racistische rancune, die vermaledijde hoest- en spuugziekte genaamd vrijheid van meningsuiting (laatst trouwens nog door de grote denker Arnon Grunberg geduid met behulp van de DSM-V); als links het doet is het oprechte verontwaardiging. Met bloemetjes. Toegegeven: af en toe vliegt er ook bij ons wel eens iemand uit de bocht, maar dat zal je net zien wanneer sprake is van- opnieuw- institutionele discriminatie. Daar ga je wel van schelden. Of slaan. Bovendien: het betere scheldwerk komt altijd van rechts, verzucht ik met Erik van Muiswinkel (kogels dan weer van links, maar ach, ieder zo z’n ding). Laat de standaard aangifteformulieren dus maar komen, en let u erop, oom agent, om de namen op correcte wijze te noteren opdat de aangiftes niet op vormfouten terzijde worden geschoven.
Laten we beginnen met de appel op het hoofd van het Grote Rechtse Monster, Geert Wilders, die wat mij betreft grotendeels verantwoordelijk mag worden gehouden voor de haatspagaat die Nederland verdeeld houdt. Schrijft u mee, meneer agent? Ik neem trouwens aan dat u hier ergens nog wel een voorgedrukt aangifteformulier hebt liggen (O komt u maar mevrouw El-Brahima, hier mag u tekenen, de rest staat al voor u ingevuld. Nee, mevrouw, het maakt niet uit wat er staat, gewoon tekenen). U mag hem ook Gekke Geert noemen. Doe ik ook. Of geradicaliseerde blauwe, of islamofobe haatzaaier of elke andere benaming die ervoor zorgt dat er een extra schietdoel op zijn voorhoofd verschijnt.
Het mag een wonder heten dat Geerts befaamde Indische lokken nu en dan nog door het peroxideplakkaat schemeren, zoveel morele verontwaardiging is over hem uitgestort vanuit linkerzijde. Het feit dat hij al bijna een decennium wordt beveiligd vanwege onophoudelijke bedreigingen aan zijn adres (ook een manier om een signaal af te geven) is voor mij geen reden om er niet nog een signaal overheen te gooien want je kunt niet genoeg signalen afgeven om je morele gelijk kracht bij te zetten. Zo overweeg ik zelfs aangifte te doen tegen die gemengd Marokkaans-Rotterdamse knuffelbestuurder, Ahmet Aboutaleb, voor zijn stigmatiserende uitspraken na de aanslagen op Charlie Hebdo. Hoezo moeten moslimjongeren zich aanpassen aan de westerse cultuur en hun koffers pakken als ze dit niet willen? De toon, Ahmet, de toon!
Een minstens even grote rol in het handhaven van de wittemansopressie-status quo wordt vervuld door de opiniemakers van vooral rechtse snit. Neem Jan Dijkgraaf. Met z’n belachelijke briefjes. Elke. Dag. Weer. Zo’n man vraagt er gewoon om een hoofdwond te worden toegebracht. Nog afgezien van het haatzaaiende karakter van zijn oeverloze stukjesschrijverij vind ik zijn optredens bij WNL van een zodanig kwetsende aard dat ik mij genoodzaakt zie een apart, meer uitgebreid aangifteformulier te laten afdrukken om alle signalen te accommoderen. Oh het lukt wel hoor, meneer agent- ik kan hier in de marges nog haat zaaien en stemmingmakerij kwijt.
Geen aangifteformulier is natuurlijk compleet zonder die ergernis aller ergernissen: Ebru Umar, die met haar Erdohan-onvriendelijke opstelling het geduld van de nederturkse goegemeente danig op de proef stelt. Geldt trouwens ook voor Annabel Nanninga: de zwarte magica van de haatzaaierij, die ondanks mijn vele schriftelijke bezwaren weigert om de term ‘blank’ (sorry) te vervangen door ‘wit’ (bij dezen dus nogmaals mijn verzoek, bij voorbaat dank en FIJNE DAG NOG!!!!1!).
De over het paard getilde corpsbal Thierry Baudet krijgt van mij ook een ereplaatsje op het aangifteformulier. Heeft u hem wel eens gezien, meneer agent, met z’n zelfingenomen rotkop. Baudet, één en al ambitie om op termijn een soort Jort Kelderiaanse Mark Rutte te worden, wil directere volksinspraak dan nu het geval is inzake belangrijke politieke aangelegenheden, stel je voor! Dat moeten we met z’n allen niet willen, mensen: het thorbeckiaanse parlementaire stelsel uit 30 na Christus is immers prima uitgerust om 21ste eeuwse democratische verschuivingen te accommoderen.
En die Bert Brussen is eigenlijk ook maar een gemankeerde non-valeur. Met z’n tabloid.
