Dat vrouwen kunnen knokken was in deze serie al eens vastgesteld. Waarbij Manja Blok, KLu F-16 piloot, onvermeld bleef (excuses). Talrijk zijn ze nog niet, maar er zitten meer vrouwen naast de stick in een F-16. Of ze hanteren een AK. Aangaande de vraag of vrouwen volledig geschikt zijn voor alle gevechtsfuncties, en of dit wenselijk is, is al veel gezegd en geschreven. Inclusief voorspelbare flauwe LOL-krantenkoppen met ‘Boobs on the Ground‘ in de titel. Of plaatjes van borsten in camouflagekleuren. Deze laten we voor wat ze zijn.
In de Israëlische strijdkrachten (IDF) vechten vrouwen al mee sinds het ontstaan van de staat Israël. Waar inmiddels honderden voor zijn gesneuveld. In 1948 werd voor hen zelfs de diensplicht ingesteld. Ondanks allerhande uitzonderingsregels, bijvoorbeeld op religieuze gronden, komt zo’n 65 procent daadwerkelijk op. De basisduur bedraagt afhankelijk van rang en functie 24-36 maanden.
Ook al hebben ze voor 1948 reeds meegevochten in milities, eenmaal offcieel in uniform was hun gevechtsinzet aanvankelijk beperkt. Inmiddels zou zo’n 90 procent van alle militaire functies voor hen open staan. Desondanks bestaan gevechtseenheden slechts voor 3-5 procent uit vrouwen. Hoewel ze er wel instructie op geven, mogen vrouwen bijvoorbeeld nog geen actieve tankbemanning worden. Op de aangevoerde praktische argumenten hiertegen is echter wel wat aan te merken.
In het veld zit een tankbemanning noodgedwongen soms 24 uur of langer in de tank. Zonder gelegenheid tot sanitaire ontspanning buiten de tank. Wat piesen en poepen in de tank betekent. Waar geen privacy is. Of zo’n gebrek aan privacy vervelender is voor vrouwen, of in de praktijk daadwerkelijk tot problemen zou leiden, valt te betwijfelen.
Eenmaal een team zijnde heb je met je maten minder last van gêne. Zeker nadat de eerste drol binnenboord gedraaid is. Je ervaart iets dergelijks ook als duiker. Vraag elke ervaren duiker (m/v) of het bloot gaan bij omkleding in een gemengd, elkaar kennend duikgezelschap vervelend is, en het antwoord zal vrijwel altijd ‘nee’ zijn.
Na een gewenningsperiode zal een gemengde tankbemanning vermoedelijk alleen een bredere vocabulaire van genderspecifieke stoelgang en toilet grappen&grollen gaan kennen. Wel zullen vrouwen in een krappe tanktoren meer moeite hebben om in een blik of iets dergelijks te plassen. Wat mogelijk tot hoongelach over het er immer naast piesen van mannen leidt. Zolang dergelijke ellende alleen platte grappen oplevert hoeft het krappe sanitair geen beletsel te zijn om als vrouw in een tank te kruipen. Of om ze daar te accepteren. Na 24 uur stinkt iedereen sowieso even erg.
In de IDF maken vrouwen bovendien al de dienst uit. 51 procent van de IDF offcieren is vrouw (2011). En, hoe doet de IDF het?
Noot. Zij het in mindere mate zijn of waren tank-achtige issues eveneens reden om vrouwen geen functie te geven aan boord van onderzeeërs. Inmiddels dienen er enige tientallen sub-vrouwen bij de US Navy (zie: Congressional Research Service ‘Women in Combat: Issues for Congress’ -via www.fas.org; .pdf pagina 8).
Foto: US Marine Corps -Sgt. Dwight Henderson
Ook bij de Amerikaanse strijdkrachten zijn vrouwen behoorlijk ingeburgerd. Sinds december 2015 zelfs zonder ‘combat’ restricties. Ze bezitten inmiddels dan ook een ruime gevechtservaring. Aanvankelijk lang op bescheiden schaal, vechten en sneuvelen ze net als in Israël al sinds het ontstaan van hun land. Uit: Congressional Research Service ‘Women in Combat: Issues for Congress’ -via www.fas.org (.pdf 26 pagina’s),
As of October 2015, 161 women have lost their lives and 1,016 had been wounded in action as part of Global War on Terror (GWOT) operations (see Table 1). In addition, in modern combat operations, over 9,000 women have received Army Combat Action Badges for “actively engaging or being engaged by the enemy,” and two have received Silver Stars for “gallantry in action against an enemy of the United States.”
Vrouwen zijn bij Uncle Sam dus ook ‘badass Marines‘ (twee KIA). Wat ze in Nederland eveneens gaan worden. Als ze willen. En kunnen. Bergen kerels die marinier willen worden, kunnen of ‘hebben’ het niet. Gezien de gemiddelde fysieke krachtsverschillen zullen vrouwen het wel nog moeilijker krijgen om de opleiding te voltooien. Of om fysiek te volharden in het veld. Van www.thestrategybridge.com: Women on the Battlefield, Data, Science, and the Law,
What the Marine Corps study showed is that the average female marine may not be as physically capable as the average male marine. The study also showed that the bottom 25% of male marines overlap with the top 25% of female marines in terms of physical ability—yet these low-performing male marines are afforded an opportunity denied to comparable women simply because they were born with a Y chromosome.
Tekst: ‘Captain Elizabeth A. Okoreeh-Baah, the first female MV-22 Osprey pilot, stands on the flight line in Al Asad, Iraq after a combat operation on March 12, 2008.’ (foto: US Marine Corps -LCpl. Michael Stevens)
De toelatingseisen of (fysieke) lat voor vrouwen lager leggen, is niet wenselijk. Je wordt lid van een operationele eenheid omdat je een zoveel mogelijk op de praktijk en ervaringen gerichte training met succes hebt afgerond. Je hebt je (‘droog’) bewezen. Wat je toekomstige maten in de eenheid waar je terechtkomt een basisvertrouwen geeft. Zij die afvielen konden of ‘hadden’ het niet. Als voor vrouwen (of transgenders) een lagere standaard wordt gehanteerd, verzwakt het niet alleen de kwaliteit van de eenheid waar ze in dienen, maar ook de ‘eenheid’ ervan.
De te beklimmen muur van seksisme, vooroordelen en wat dies meer zij, zal helaas nog wel lange tijd voor vrouwen blijven bestaan. Een muur die echter vergelijkbaar is met bijvoorbeeld de muur die (aankomende) officieren uit de ‘lagere klassen’ in het verleden moesten beklimmen om in de mess een volwaardige tafelgenoot te worden. Deze muur bestaat hier en daar deels nog steeds. Ook de muur die ‘boeren-‘ of ‘professorzonen’ moeten beklimmen om zonder bovengemiddelde afkomst ‘aandacht’ een maat te worden is een bestaande muur. Roodharigen, om maar wat te noemen, beklimmen eveneens muren. Voor vrouwen is het wel een extra muur. Helaas.
Titelfoto: tekst: ‘The Karakal Battalion during its first winter training session, held in an open area in Southern Israel.’ (foto: wiki-IDF)
