Het was een opmerkelijk debatje tijdens de Algemeen Politieke Beschouwingen in de Amsterdamse gemeenteraad. Toen de Partij van de Ouderen bij het huisvesten van statushouders een systeem van ritsen voorstelde om het toekennen van woonruimte ook voor de gewone Amsterdammer, die vaak jarenlang tevergeefs staat ingeschreven bij Woningnet, eerlijker te maken, kregen we de halve gemeenteraad over ons heen. Wethouders stonden te dringen om als eerste te roepen dat we geen groepen tegen elkaar moesten uitspelen. Dit theater der moraalridders maakte pijnlijk duidelijk dat menig Amsterdamse politicus de feeling met de normale man en vrouw op straat compleet is verloren.
Want was het een vreemde gedachte om een einde te maken aan de voorrangsbehandeling die vluchtelingen krijgen bij het toekennen van een huis, terwijl vele Amsterdammers tien jaar of meer moeten wachten op een woning? De vraag stellen, is hem beantwoorden. Toch reageerde wethouder Simone Kukenheim (D66) als door een wesp gestoken op ons verzoek om statushouders te laten ritsen bij het vergeven van Amsterdamse woningen. “Zijn wij niet allen statushouders?” was haar retorische vraag. Een vraag die bovendien erg paradoxaal was, want als wij allen statushouders zouden zijn, zou het niet meer dan billijk zijn dat we ook gelijkwaardig behandeld zouden moeten worden bij verkrijgen van woonruimte. Wethouder Ivens (SP) en naar de Tweede Kamer knipogende Dilan Yesilgoz (VVD) maakten het zowaar nóg bonter door te stellen dat wij met ons verzoek groepen tegenover elkaar zouden uitspelen. Een bizarre stellingname, waarbij het lijkt of de Amsterdamse VVD-fractie met haar uitspraak ‘We zijn in Amsterdam zo goed bezig met asielzoekers’ wil fuseren met GroenLinks.
Als in de Amsterdamse gemeenteraad de discussie over vluchtelingen wordt gevoerd met het direct trekken van de racismekaart, creëren we in de hoofdstad een enorm probleem. Want als we in het stadhuis al niet kunnen spreken over het op een gelijkwaardige manier toekennen van woonruimte, hoe voeren we dan in de nabije toekomst de discussie of Amsterdam met haar enorme woningnood en grootstedelijke problematiek nog meer statushouders kan toelaten?
Overal worden kritische geluiden tegen de komst van asielzoekers onder het Amsterdamse tapijt geschoven. Zo stelde wethouder Eric van der Burg (VVD) laatst positief verrast te zijn over de reactie van bewoners uit Nieuw-West aangaande vestiging van een azc bij sportpark Ookmeer. Terwijl hij positief verrast zat te zijn hebben de bewoners tijdens de voorlichtingsavond in Sportpark Ookmeer echter toch duidelijk aangegeven de komst van maar liefst 800 asielzoekers wel héél véél te vinden voor zo’n klein buurtje. Zij stelden al problemen genoeg te hebben in Nieuw-West en vrezen voor onrust en hun veiligheid. Toch duwen bestuurders hun vooraf genomen besluit gewoon door de strot bij de gewone Amsterdammers, die de prijs van de moraalridders mogen betalen. Enige winstpunt van het debat was dus dat de Partij van de Ouderen de problemen van Jan met de Pet, die in de hoofdstad maar moeilijk aan wonen toekomst, wél serieus neemt.
