Twee meisjes lopen in een konijnenpak door de hal van het Europees Parlement. Ze attenderen voorbijgangers erop dat er tien meter verder een korte bijeenkomst is over konijnen. Maar het is al etenstijd en de meeste parlementariërs en personeelsleden willen naar huis. De meeste mensen schudden vriendelijk nee tegen de konijnenpakken of ze lopen een paar meter om. D66’er Gerben-Jan Gerbrandy bekijkt het tafereel even van een afstandje en loopt dan ook weg.
Het is vanavond tijd voor actie voor het konijn. Er is veel mis met het fokken van konijnen in de Europese Unie, leren we hier. Voor het fokken van heel veel diersoorten bestaan regels op het terrein van dierenwelzijn, maar bij konijnen zijn die er niet of nauwelijks. Het gevolg is dat konijnen in erbarmelijke omstandigheden worden gehouden. Gelukkig komen nu de overblijfselen van de Duitse Partij voor de Dieren – de Tierschutzpartei – in actie.
Deze bijeenkomst is de opening van een tentoonstelling in de hal van het Europees Parlement. “End the Cage Age” heet deze en er hangen allemaal grote foto’s van zielige konijnen. Een konijn is uit de hokken ontsnapt en zit in zijn eentje in een enorme schuur op de grond. “Naar dit konijn wordt helemaal niet meer omgekeken”, staat er. We zien konijnen met wonden aan hun flaporen en met ooginfecties. Ook zijn de kooien zo op elkaar gestapeld dat de onderste konijnen letterlijk worden ondergepist door de konijnen in de hokken erboven. Ook hebben konijnen last van zere poten door het gaas van de kooien.
Zielige konijnen zijn er in heel veel landen, leren we. In Griekenland, Polen, Tsjechië, Italië en Spanje gaat het mis. Er is dus behoefte aan meer regels om konijnen diervriendelijker te behandelen. Daarom is hier een balie met heel veel foldermateriaal, hangen er schokkende foto’s, staat er een metalen kooi met pluchen konijnen erin, is er een video met nog meer zielige konijnen en hangt er een groot bord dat er inmiddels 600.000 mensen een petitie hebben getekend voor meer konijnenwelzijn.
Er zijn tientallen mensen op de opening afgekomen. Twee medewerkers van de Partij voor de Dieren zijn er ook. PvdD-Europarlementariër Anja Hazekamp ontbreekt. “Ze kan niet overal tegelijk zijn”, verontschuldigt haar beleidsmedewerker zich. Deze actie blijkt een initiatief van de directe collega van Hazekamp, een Duitse gedrongen man met een petje en een baardje, genaamd Stefan Eck. Hij is gekozen voor de Duitse Tierschutzpartei, maar is daar inmiddels geen lid meer van. Er komt in september een konijnenrapport, begrijpt uw verslaggever van de beleidsmedewerker.
Er komen een groot aantal sprekers langs om over het lot van het konijn te klagen. Eerst komen er een aantal Europarlementariërs, waarna twee NGO’s die de handtekeningenactie hebben georganiseerd het woord voeren. Het gaat om miljoenen dieren, leren we, en hoewel de Duitse wetgeving strenger is dan die in de rest van Europa, is dat niet voldoende. Er moeten meer EU-regels komen. Er is onvoldoende bewustzijn bij burgers dat dit een groot probleem is, leren we.
De fractievoorzitter van Verenigd Links – de Duitse Gabi Zimmer – vind het allemaal heel belangrijk. Een kale man zwaait met een velletje papier want dit is alle ruimte die konijnen in de EU krijgen om op te leven. Ze staan altijd op roosters en krijgen geen ruimte om hun natuurlijke gedrag te vertonen. Zo komt de ene na de andere Europarlementariër met een soortgelijk statement, op precies dezelfde herhalende wijze als het Europees Parlement plenair vergadert.
De tientallen aanwezigen klappen voor iedereen. Dan komt Catherine Bearder van de liberalen. Ze is Brits en wil in de week van het Brexit-referendum graag laten weten dat konijnenwelzijn een typische reden is waarom Groot-Brittannië in de EU moet blijven. Door de EU is al veel dierenleed uitgebannen en dat kan nu wederom tot stand worden gebracht. Wederom applaus.
Je vraagt je af of Britse politici die echt willen dat hun land EU-lid blijft, deze week iets in Brussel te zoeken hebben. Moeten ze niet thuis gaan flyeren? Ook vraag je je af hoe konijnenwelzijn als reden tegen Brexit zich verhoudt tot de populistische retoriek van de PvdD, die elke gelegenheid gebruikt om te beweren dat de EU dieren alleen maar ellende brengt.
Chris Aalberts doet dit jaar onder de titel #Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel, in Den Haag en in het land.
