Het begint een trend te worden zo langzamerhand. Universiteiten en andere leerinstellingen die het begrip ‘ïnclusiviteit’ hoog op de academische agenda plaatsen, mogelijk vanuit de angst zich het verwijt van exclusiviteit op de hals te halen. Er wordt groots uitgepakt, ‘werk gemaakt’ dat het een aard heeft, met multiculturele diversiteitsdromen die in de meest omslachtige bewoordingen verpakt onze kant op worden geslingerd. Nu weer vanuit de Leidsche Universiteit.
Tijdens het afscheidssymposium van vice-rector Simone Buitendijk op 27 juni heeft de Leidsche Universiteit het voornemen uitgesproken voortaan een “empathische universiteit” te willen zijn waarin een plekje is voor iedereen. “Zo niet”, aldus de vertrekkende vice-rector, “dan creëren we verschil en afstand. En dat is de grootste sta-in-de-weg voor het bouwen van een veilige en eerlijke wereld voor iedereen. Geef empathie dus de ruimte. Daarmee kunnen we ongelijkheid overbruggen en bestrijden.”
Een hele mond vol. Een veilige en eerlijke wereld, maarliefst. En dat ‘voor iedereen’. Toe maar. Ik zou al blij zijn geweest met een klein beetje eerlijkheid in dit troosteloze tranendal, deze woorden geven de mensen hoop!
Maar dan…
“Een mooi voorbeeld daarvan is de diversity officer die sinds 2014 initiatieven op het gebied van diversiteit aanjaagt.”
Wat? Een ‘diversity officer‘ die gelijkheid en empathie gaat aanjagen? Op straffe van wat, in diversiteitsnaam? Is dat zoiets als de ‘equity officer‘ zoals recentelijk voorgesteld door een stel smeltende sneeuwvlokjes verbonden aan de Leidse Debat Unie, bedoeld om de safe space van deelnemende debaters te bewaken en zo nodig in te grijpen? Of moeten we meer denken aan een soort humorloze deugsuppoost die bij elke hint van ongelijkheid in de fatsoenstuip schiet? Bij dat laatste kan ik me in het geval van de Leidsche Universiteit nog iets voorstellen, waar op Internationale Vrouwendag immers alle mannenportretten werden vervangen door ‘portretten van uitsluitend vrouwelijke hoogleraren’.
Hoor ik nu ‘uitsluitend’? Dat klinkt niet erg inclusief. Dus in het gelid, diversiteitsofficier! Of wacht!
Buitendijk:
“Het doel van onze Diversity Officer en ons diversiteitsbeleid is dat de universiteit een inclusieve gemeenschap wordt, waarbij iedereen in staat is zijn of haar talenten optimaal te ontwikkelen. Ongeacht gender, etniciteit, culturele achtergrond, seksuele oriëntatie, of functiebeperking.”
Hieraan voegde een andere spreker tijdens het afscheidssymposium nog toe- en ik citeer:
“Talent is een veld vol verschillende bloemen, die allemaal een andere voedingsbodem nodig hebben om te bloeien.”
Bloemetjes! Oh, maar dan is het goed. Die kunnen wel wat bewaking gebruiken.
