Vaak wordt mij gevraagd: “Hans, hoe denk jij over magiërs als Jomanda, Uri Geller of Derek Ogilvie? Geloof jij in bovennatuurlijke krachten?”
Het antwoord is nee. Absoluut niet. Waarom? Dat lees je in deze blog.
In een museum in Berlijn ligt een oude papyrusrol waarop melding wordt gemaakt van het optreden van de magiër Dedi voor Farao Cheops van Egypte, zo’n 2700 jaar vóór het begin van onze jaartelling. Destijds was men er van overtuigd dat het wonderen waren die Dedi liet zien.
Priesters en magiërs in onder andere het oude Egypte maakten het volk wijs dat hun wonderen het werk waren van de goden. In werkelijkheid gebruikten zij zorgvuldig geheim gehouden kennis inzake natuurverschijnselen en andere wetenschap om invloed en aards bezit te verwerven.
Kennis is macht! Dat wisten deze manipulators destijds al heel goed!
De verklaringen voor enkele historische wonderen werden eeuwen later onderzocht en op schrift gesteld door de Griekse geleerde Heron van Alexandrië (geboren 10 jaar N.C.). Zo was er bijvoorbeeld een tempel waar, nadat de priesters het vuur op het offer-altaar hadden ontstoken, de tempeldeuren door ‘de adem van de goden’ werden geopend. Heron legde gedetailleerd uit dat samengedrukte lucht onder de brandende offerschaal warm werd en uitzette, waardoor water uit een container, in de verborgen kelder onder het altaar, overliep in een emmer. De langzaam zwaarder wordende emmer hing aan een touw dat over een katrol liep en zo een as in beweging zette, waardoor de deuren zich openden. Eenvoudig kunstje maar in die tijd geloofden de mensen dat het de adem van God was.
In de achttiende eeuw gebruikte de Italiaanse goochelaar Pinetti (1750-1800) elektrische stroom, lang voordat de wetenschap het bestaan van elektriciteit praktisch wist te benutten! Pinetti liet een ijzeren bal over een tafel rollen om hiermee vragen van toeschouwers, zogenaamd door geesten, te laten beantwoorden. Hij had daartoe op slimme wijze een elektromagneet in de tafel ingebouwd.
De toverlantaren was rond 1830 de voorloper van de hedendaagse filmprojectie. Met behulp van deze eenvoudige projector, bestaande uit een kastje met een lens, een brandende kaars en een roetplaatje met ingekraste afbeelding werd door goochelaars op een wit vlak of op rook geprojecteerd. Zo verschenen er voor het verbaasde publiek geesten ‘uit het niets’.
Creatieve wonderdoeners gebruiken tegenwoordig moderne snufjes en technische trucs om mysterieuze effecten te realiseren. Ook zogenaamde wonderdoeners als Uri Geller, Jomanda of Ogilvie zijn mensen die gebruik maken van zulke trucs. Zij gebruiken bovendien de lichtgelovigheid en het verlangen van mensen om in wonderen te geloven.
Een oud gezegde is: Mundus vult decipi…….oftewel, de wereld wil bedrogen worden.
Dat was zo, dat is zo en dat zal altijd zo blijven.
Meer zien van Hans Kazan? Ga dan naar één van zijn Zomershows!
Bekijk ook: het TPO-interview met Hans Kazan en win gratis kaarten en een goochelworkshop.
