Weet u nog? Die tijd dat mensen konden lachen om cartoons, spot, satire en ironie? Die tijd is voorgoed passé. Tegenwoordig ben u verplicht om door elke pennenstreek, komma of grap gekwetst te zijn en vervolgens uitgebreid te jammeren, drammen en censuur te eisen op social media. Welkom in 2016.
De koning van kwetsende gegarandeerde huiliehuilie-ophefgrappen is natuurlijk Charlie Hebdo. Toen de complete redactie in Parijs werd afgeslacht door moslims was iedereen ineens #jesuischarlie maar dat was alleen omdat toen door het fatsoensvolk werd bepaald dat deugende mensen Charlie horen te zijn, dus deden de deugdzame mensen wat hen werd opgedragen, zoals ze altijd alles doen wat ze wordt opgedragen, wanhopige zombies dat het zijn.
Twee dagen daarna was iedereen alweer vergeten dat moslims in het vrije Frankrijk (een democratische rechtstaat), een onderdeel van de Europese Unie (die notabene een Nobelprijs voor de Vrede kreeg uitgereikt) tekenaars hadden afgeslacht alleen omdat ze iets hadden getekend waar de moslims het niet mee eens waren.
Kort daarna was helemaal niemand meer Charlie maar stonden de zombies eigenlijk aan de kant van dezelfde mensen die de Charlie Hebdo-redacteuren hadden afgeslacht: haters van vrijheid, haters van kritiek, haters van westerse liberale normen en waarden, bang om te worden gekwetst, bang voor alles, laf en klef verborgen achter de veilige loopgraven van het fatsoenlijke middelmatige burgerbestaan.
Want kwetsen mág gewoon niet, vinden steeds meer mensen.
Grappen moeten misschien maar eens worden verboden, denken veel mensen hardop. Censuur moet maar eens een doodnormaal middel worden om te voorkomen dat we ooit nog worden gekwetst, denken steeds meer millennials openlijk op Twitter en Facebook. Ook in Nederland. Tien jaar geleden waren reclamecampagnes nog gewoon reclamecampagnes, nu zijn ze ‘seksistisch, objectificerend, misogyn, kwetsend, aanstootgevend, respectloos, ongepast en haatzaaiend’.
Twintig jaar geleden stond ’emancipatie’ gelijk aan religiekritiek en stond subversief verzet gelijk aan het bekritiseren van de boven ons gestelden, nu is het aantrekken van een boerkini of het leven in een mobiele gevangenis van de burka ineens ’emancipatie en vrijheid’ en staat ‘verzet’ gelijk aan het roepen dat alle witte heteroseksuele mannen ‘racist’ zijn, dat rijken stom zijn maar subsidie okee en dat iedereen die niet de goede mening heeft moet worden ge-no-platformt.
Ooit was de satire en ironie een middel kritiek te leveren, tegenwoordig is dat de censuur en de ophef. Drammen als het nieuwe ironie, ironischer had geen satire ooit kunnen zijn. En je hoeft er ook nog eens geen talent voor te hebben: idealer wordt het dus niet voor Nederlandse millennials.
Hieronder de cartoon van Charlie Hebdo (nogmaals: bekend geworden doordat de redactie midden in Parijs door moslims met automatische wapens werd afgeslacht omdat de moslims het niet eens waren met de tekeningen) waarover vandaag weer ophef is (en waarover ook vandaag weer mensen roepen ‘dat het eigenlijk zou moeten worden verboden’ en, oh horror, dat ‘Charlie Hebdo er op deze manier ook wel om vraagt om te worden afgeslacht want tekeningen zijn eigenlijk nog erger dan kogels’ (zoals de Grote VARA-Filosoof Arthur Japin al eens zei: “Theo van Gogh heeft er om gevraagd, wat Mohammed Bouyeri deed is te begrijpen, want de woorden van Theo van Gogh waren nog erger dan kogels”.)
Snapt u wel? Als u wordt ‘gekwetst’ (bijvoorbeeld omdat iemand kritiek levert) dan is dat hetzelfde als ‘geweld aandoen’ en mensen die je ‘geweld aandoen’ mag je bestrijden met geweld. U bent als vrijdenker dus gewaarschuwd.
Kijkt u nog maar eens goed naar deze HILARISCHE cartoon (die over de aardbeving in Italië gaat) en besef u: het kon wel eens de laatste keer zijn dat zo’n cartoon wordt gemaakt. De vrijheid om te tekenen, te zeggen, te schrijven, te kwetsen en te bekritiseren wat of wie je wil kan elk moment voorgoed voorbij zijn. In Europa, in de 21ste eeuw.
