Er zijn nogal wat redenen om geen oorlog met Rusland te willen. Los van het feit dat het een fantastisch gek land is om op vakantie te gaan en op vakantie gaan in oorlogsgebieden is nu eenmaal lastig. Zeker als het land in kwestie de vijand is. Om te beginnen zou het een klap zijn voor de porno-industrie. Uit Rusland komen nu eenmaal de lekkerste wijven. En ze doen echt hun best om lekker te zijn, wat ook wel eens prettig is. Verder zijn ze knettergek en bijgelovig als een stel wilden, maar goed, je kunt niet alles hebben. En op Pornhub zie je er niets van dat ze in huis niet fluiten omdat het ongeluk brengt en allerhande meer van dat fraais. Het opvallendste aan Russen is eigenlijk wel dat ze blank zijn. Daardoor lijken ze zoveel op ons, dat de waanzin elke keer weer onverwacht is en des de harder binnenkomt.
Verder kun je er rustig van uitgaan dat je iedere oorlog tegen Rusland altijd weer verliest. Los van de resultaten uit het verleden, heeft een volk dat sowieso al niet uitsterft bij een dergelijk klimaat, het in zich om uit iedere oorlog alleen maar sterker te voorschijn te komen. Economische sancties treffen de Russen ook al nauwelijks: iedere Rus heeft of zelf een groentetuin of familie met zo’n ding, dus die eten wel. Dan rest ze alleen nog het schieten van een wasbeer in het weekend voor de broodnodige proteïne en je hebt te maken met een slag mensen dat vrijwel niet uit te roeien valt.
Of nou ja, dat zou je kunnen verdedigen, want Poetin is weliswaar gekozen met een percentage dat je normaal gesproken alleen bij dictators ziet en de oppositie slaat nauwelijks een deuk in een pakje boter; de EU wordt geleid door helemaal niemand die überhaupt daartoe gekozen is. Tenzij je denkt dat de gekozen nationale parlementen iets te zeggen hebben over de manier waarop de baantjes in Brussel worden toegeschoven aan hen die op nationaal niveau nog net iets meer hebben geblunderd dan normaal en voor wie geen plaatsje was bij de VN, de Nierstichting of het Reumafonds.
Rusland heeft in het Midden Oosten steeds alles beter gedaan dan het Westen. Als het aan Rusland had gelegen hadden Hoessein, Assad en Gadhaffi allemaal nog netjes op hun plek gezeten. Jammer voor de lokale oppositie wellicht, maar een zegen voor verreweg het grootste deel van het volk. En de rest van de wereld. Want zonder al te laatdunkend te doen over de gemiddelde Middenoostenaar: omgaan met een beetje vrijheid gaat ze nu eenmaal niet lekker af. Vooral de dames kunnen daar over meepraten. Bovendien had Hillary Clinton geen kans gehad om ISIS een fikse duw in de rug te geven, sterker nog: ISIS had helemaal niet bestaan. We hadden in een wereld geleefd waarin de Iraakse Koerden weliswaar voor hun eigen dictator hadden moeten vrezen, maar waarin honderden Jezedi-meisjes niet als seksslaven verkocht waren op de lokale markten om de rest van hun leven verkracht te worden of anderszins slavenarbeid te verrichten.
Maar moeten we al die Russische provocaties dan maar pikken, vraagt u? Het zou zo maar zo eens kunnen dat het antwoord op die vraag een volmondig ‘ja’ is. Er vliegen bijna dagelijks Russische gevechtsvliegtuigen het Europese luchtruim in, maar het is maar de vraag of De Russen daar behoefte toe zouden voelen, als het Westen zich aan zijn afspraken had gehouden uit de tijd toen Oost en West-Duitsland weer gezellig tegen elkaar aankropen. De Baltische Staten bij de NAVO, echt WTF! En dan daar ook nog eens vrolijk de Russische minderheden gaan treiteren als in het dertig procent van de bevolking ineens verbieden zijn moedertaal te spreken. Maar goed, de Russische beer lag op zijn rug. Zeventig jaar socialisme laat zelfs van een land als Rusland weinig over. Maar de kaarten zijn opnieuw geschud en Rusland is weer een factor om rekening mee te houden. Ook in de zin dat volksgenoten in den vreemde worden bijgestaan, door het Kremlin. Is dat nu zo’n onmenselijk iets? Rusland lijkt weinig anders te doen, dan een beetje van zijn invloed terug te veroveren op het helaas buitengewoon onbetrouwbaar gebleken Westen.
Wie hebben er eigenlijk voordeel bij een oorlog tussen Rusland en de EU/VS? Laten we eerst eens naar de Russen kijken. De economie staat op instorten; iets wat een oorlog niet verhelpt, maar waarvoor een oorlog wel de schuldige buiten de landsgrens plaatst. En op zich is dat enigszins terecht, want de Russische economie wordt vooral geteisterd door lage gasprijzen en die zijn weer het gevolg van lage olieprijzen waaraan ze gekoppeld zitten en die zijn weer het gevolg van het opheffen van de sancties tegen Iran. En wie hebben die sancties opgeheven? Inderdaad, de VS, ondertussen de macht van de OPEC-landen en Rusland brekend. Probleem daarmee is, dat je het niet lekker aan je eigen bevolking kunt uitleggen. Voor zover een man als Poetin die behoefte al voelt. Maar goed, een fikse economische crisis wordt door iedereen wel gevoeld en de effecten ervan kunnen natuurlijk behoorlijk je autoritaire poten onder je vandaan schoppen. Is er daarentegen een oorlog aan de gang, dan wordt dat lastiger en is de vijand ineens de oorzaak van alle lijden op aard.
De EU heeft misschien nog wel meer voordeel. Het hele construct loopt nu al een tijdje niet zo lekker, er is een knellend democratisch tekort en een vlucht vooruit is de enige oplossing waar de Brusselse bureaucraten een harde van krijgen. Dit houdt onder andere een Europese belasting in en – nog geiler – een gezamenlijk leger. En niets dat de verschillende legers zo snel laat integreren als een heuse oorlog. Bovendien duwt niets de Europese burgerneuzen zo dezelfde kant op als een gezamenlijke vijand. In een noodtoestand is het daarbij lekker – zonder dat er een haan naar kraait, want vrije pers is meer een Westerse hobby voor als er toch weinig op het spel staat – Europese integratie doorduwen. Bovendien kun je de pensioenpotjes leegtrekken, want, nou ja, het is oorlog, dus alle middelen zijn geoorloofd. Als zulk een vooruitzicht geen kleffe plasjes oplevert in de Brusselse bedden der EU-bureaucraten, wat dan wel?
De voordelen van een dergelijk scenario voor de VS zijn het kleinst, hoewel een heuse wereldoorlog natuurlijk veel andere shit verbloemt. En de dreiging van oorlog met Rusland heeft als interessant bijverschijnsel dat de Amerikanen bij de komende verkiezingen voor of tegen kunnen stemmen. En gek genoeg betekent deze keer een stem tegen een dergelijk conflict naar de Republikeinse kandidaat gaat en een stem voor naar de Democratische. En een bijkomend voordeel voor de gehele Westerse wereld is dat er in oorlogstijd verrassend weinig wordt gejammerd wordt over genderficatie, safespaces en kolonialisme als bronnen van alle kwaad. Sowieso zal het een complete generatie watjes heropvoeden tot mensen die inzien wat het wel waard is om je druk over te maken en wat niet.
