Alstublieft, propaganda voor kindertjes die van papa en mamma naar het NOS Jeugdjournaal mogen kijken (want dat is immers betrouwbaar en objectief, door de professionele NOS gemaakt op kosten van belastingbetalers). Onderwerp: de Amerikaanse verkiezingen in het algemeen en het laatste debat tussen Trump en Clinton in het bijzonder.
Hieronder volgt de letterlijke beschrijving van wat Mees, Jip, Splinter, Judo, Sterre en Aisha (leeftijd: tussen de 9 en 12 jaar) op donderdag 20 oktober kregen voorgeschoteld door de ‘onafhankelijke’ en ‘betrouwbare’ maar beslist ‘objectieve’ NOS (NPO). Er keken die dag 293.000 mensen naar het NOS Jeugdjournaal (online terugkijken niet meegeteld).
Beeld: scenes uit het laatste debat tussen Trump en Clinton. Vervolgens een infographic over Donald Trump. De commentaarstem verandert ineens van luchtig naar laag en zwaar aangezet.
Tekst:
“Trump: een steenrijke zakenman, die het land wil leiden alsof het een groot bedrijf is.”
Kennelijk is het van belang dat de presidentskandidaat een ‘steenrijke zakenman’ is, maar als Mees, Jip, Splinter, Judo, Sterre en Aisha vaker naar het NOS Jeugdjournaal kijken, weten ze natuurlijk al láng dat rijke mensen, zakenmensen en ‘geld’ altijd hetzelfde zijn als ‘slecht’ en ‘gemeen’. Dat élke president van de Verenigde Staten per definitie alleen maar president kan worden met dank aan steenrijke miljardairs en dat het leiden van het grootste land in de Verenigde Staten sowieso hetzelfde is als het ‘leiden van een groot bedrijf’ wordt er niet bijverteld. De Jeugdjournaal-redactie houdt de wereld liever overzichtelijk: rijke mensen zijn gemeen en denken alleen maar aan geld en bedrijven (zie Trump), goede mensen hebben gewoon hart voor de zaak en willen hun land leiden omdat ze hoop hebben (zie Clinton en Jesse Klaver) en vinden geld, uiteraard, vies.
Beeld: er verschijnt een stapeltje dollars in beeld. Nu weten ook de dove en slechthorende kinderen dat Trump een steenrijke dus gemene meneer is. Tevens komt er een plaatje van een flatgebouw in beeld. Trump-vastgoed kennelijk. Want ‘groot bedrijf’. Ze hadden ook een plaatje van wat megalomaan maar spuuglelijk NOS-vastgoed van het Hilversumse Mediapark kunnen plaatsen als illustratie maar dat is een groot bedrijf met ‘goed doel’, bovendien betaald met subsidie van pappa en mamma, dus dat is een slecht voorbeeld.
Tekst:
“Met een sterke economie, strenge straffen voor criminelen en strenge regels voor mensen die uit een ander land komen.”
Let op wat hier gebeurt: de commentaarstem benadrukt ‘een sterke economie’ extra. Het moet voor de kindjes duidelijk zijn: een sterke economie willen voor je land is slecht, want economie is geld, en geld is fout. (Neem nou Jesse Klaver, die is ook tegen ‘economisme’ en ‘de rijken’!) Dat ‘een sterke economie’ voor elke presidentskandidaat, en voor elke Amerikaanse kiezer, met afstand het belangrijkste punt is voor de presidentsverkiezingen wordt netjes weggelaten. Nogmaals: geld en rijkdom zijn FOUT, lieve kinderen, want geld moet je verdelen enzo!
Ook opvallend, de rare zin: ‘Strenge regels voor mensen die uit een ander land komen’. Hoe, wat, waar, waarom, wie, wanneer? De kindertjes mogen het niet weten van de NOS. Mensen moeten immers altijd overal welkom zijn en ‘strenge regels’ voor ‘mensen uit een ander land’ is typisch iets voor gemene mannen (zoals Geert Wilders!). Dat pappa en mamma thuis waarschijnlijk ook strenge regels hebben (bijvoorbeeld: niet op Dumpert kijken, niet op Geenstijl lezen en niet met mensen die op die rechtse meneer met het gele haar stemmen omgaan), terwijl die toch ook niet heel gemeen zijn, is een onhandige nuance die niet lekker valt. Dat ‘strenge straffen voor criminelen’ kennelijk automatisch fout is, terwijl een elementaire opvoeding van elk kind toch zou moeten beginnen met ‘straf voor dingen die je verkeerd doet’, is zoveel zeggend voor de linkse maatschappij-opvatting van de NOS dat het bijna misdadig is en streng strafbaar op zichzelf zou moeten zijn.
Beeld: vage beelden van een of andere niet ter zaken doende achtergrond, Trump murmelt iets op de achtergrond en de tekst “Je moet vrouwen gewoon in hun kruis grijpen“.
Tekst:
“De laatste weken valt ‘ie vooral op door zijn op z’n zachtst gezegd opmerkelijke uitspraken. Veel Amerikanen vinden dat ie teveel dingen zegt die niet door de beugel kunnen. Kwetsende dingen, over vrouwen, over moslims, over buurland Mexico.”
Let op het frame: ‘Veel Amerikanen vinden dat ie teveel dingen zegt die niet door de beugel kunnen’. Hoeveel dan? En wie zijn die Amerikanen? En zijn dat dan ook Trump-stemmers? (Neen.) Maar het is al te laat. De Jeugdjournaalkijkertjes weten nu: meneer Trump is een gemene rijke man die het land ‘als een bedrijf wil leiden’ (dus geen rekening gaat houden met mensen enzo), streng wil straffen en mensen uit andere landen stom vindt, en ondanks het feit dat ‘heel veel'(!) Amerikanen hem ook stom vinden vanwege zijn kwetsende dingen mag hij nog steeds zomaar presidentskandidaat zijn, dus Amerika is een raar en stom land.
Het verder niet aan de kijkertjes uitleggen wat Trump dan allemaal voor kwetsende dingen over ‘moslims’ zegt (en vooral waarom, namelijk vanwege de angst voor islamitisch terrorisme) of over het buurland Mexico (in werkelijkheid vooral over illegale Mexicanen ) is niets anders dan lekker makkelijk scoren in het oh zo gemakkelijke anti-Trump frame.
Kindertjes weten nu: meneer Trump is een gevoelloze klootzak die alle inwoners van de VS wil ontslaan, een sadist die van streng straffen houdt, vrouwen, moslims en Mexicanen het liefst kwetst die ook nog eens zomaar aan de macht zou kunnen komen terwijl helemaal niemand in Amerika hem aan de macht wil. Trouwens kindertjes, weten jullie welke gemene enge meneer, die ook net als Trump heel raar gek geel haar heeft, ook steeds kwetsende dingen over moslims zegt?
Beeld: Hillary Clinton. In tegenstelling tot Trump, die boos kijkt met een grimas op zijn gelaat, een aardige, vriendelijk uitziende goedlachse mevrouw. Er verschijnt ook nog een extra tekening van een vriendelijke blonde mevrouw die er uitziet als een 17-jarige scholiere achter een katheder. De commentaarstem praat ineens veel minder zwaar en lijkt bijna opgetogen te zijn bij het uitspreken van de volgende tekst:
“Clinton: staat er beter voor en kan de eerste vrouwelijke president worden. Ze vindt het belangrijk dat er betere regels komen voor het klimaat. Dat er meer geld komt voor onderwijs en dat iedereen en dat iedereen in het land gelijke rechten heeft. Maar ook zij is niet heel geliefd. Veel mensen vertrouwen haar niet zo. “
Kindertjes weten nu: dit is een oprecht vriendelijke mevrouw die alleen maar goede en eerlijke dingen voor iedereen wil, en ze kan ook nog eens de eerste vrouwelijke president worden. Ongetwijfeld zijn vaste Jeugdjournaal-kijkertjes al zo ver gefeminiseerd dat ze dat ook oprecht een heel belangrijk punt vinden, stukken belangrijker dan, noem eens een onzinpunt, de economie weer oplappen.
En nee, dat ‘Clinton niet zo heel erg geliefd is en veel mensen haar niet zo vertrouwen’ is geen opmaat naar een uitgebreidere nuance en het benadrukken van de negatieve punten zoals bij Trump wél uitgebreid gebeurde: de kindertjes krijgen alleen te horen dat veel mensen haar niet zo vertrouwen. Punt. That’s it. Daarna gaat het meteen weer over naar Trump, die in het debat zijn wantrouwen over de verkiezingsuitslagen heeft uitgesproken…
Het moge iedereen duidelijk zijn, voor de NOS Jeugdjournaal-redactie zijn de VS-presidentsverkiezingen weinig meer dan het oude, vertrouwde GOED (links)/FOUT (rechts)-wereldbeeld zoals dat sinds 1968 een muurvast(geroest) onderdeel is van de NPO-propaganda. Rijke mannen die economie boven mensen stellen en zomaar criminelen willen straffen zijn eng en gevaarlijk (denk aan dictators), democratische vrouwen zouden nooit iets met economie of winst willen en zijn er alleen maar op uit om het echt en oprecht, zonder bijbedoelingen, voor iedereen beter te maken (denk aan je moeder).
De Jeugdjournaal-kijkertjes gaan nu naar bed met de volgende gedachten: er zijn twee machten in de wereld. Het kwaad van rijke mannen die de wereld elk moment in eeuwige duisternis kunnen storten, en het goede van aardige mevrouwen die ‘hoop’ hebben, alles eerlijk willen delen en ook wel worden gewantrouwd maar dat is dan een bijzaak.
Terecht natuurlijk, want in de ideeënoorlog is alles geoorloofd en maakt tijdige indoctrinatie van kinderen het verschil tussen die oorlog winnen of verliezen. Wat oorlogen en indoctrinatie van kinderen betreft bieden behaalde resultaten uit het verleden voldoende garanties voor de toekomst, nietwaar?
Er is maar één conclusie mogelijk: de NPO vecht een smerige ideeënoorlog uit. Het liefste over de hoofden van kinderen. Uw kinderen. En er is helemaal niets wat we daaraan kunnen doen.
