“Monasch weet namelijk zeer goed dat hij geen schijn van kans zou maken om verkozen te worden tot lijsttrekker, ware het niet dat de PvdA met het plan rondloopt om een flitslidmaatschap in te stellen, zodat ook nu-nog-niet-leden kunnen meestemmen. Als reactie op dat plan schreef de zeer rechtse haatwebsite GeenStijl dat zij misschien voor de lol wel hun achterban willen aanmoedigen om Monasch in het zadel te flitsen. In deze context vind ik het moeilijk om Monasch’ programma anders te lezen dan als een soort open uitnodiging aan GeenStijl, om hem vooral naar de winst te trollen.”
Asha ten Broeke is een geradicaliseerde social justice warrior en keiharde leugenaar jokkebrok waarschijnlijk niet zo heel erg betrouwbare verhalenvertelster. Daarvan zijn er steeds meer in Nederland maar meestal beperken ze zich tot het volstrekt outdated social medium open riool Twitter, een domein dat inmiddels vrijwel volledig is gekaapt door geradicaliseerde social justice warriors en andere stalkers die nog net niet vedrinken in hun eigen pus van haat. Asha ten Broeke echter mag onder de leugen ‘wetenschapsjournalistiek’ alweer jaren een column schrijven in de ‘kwaliteitscourant’ Volkskrant. Met rancuneuze, kinderachtige, lasterlijke haatstukjes waar de persoonlijke maar voor de lezer niet ter zaken doende frustratie afspat als resultaat.
Vreemd wel voor zo’n ‘kwaliteitscourant’: daar hebben ze de afgelopen 15 jaar er álles aan gedaan om zich te onderscheiden van dat foute internet door te wijzen op de rancuneuze, kinderachtige, lasterlijke, door persoonlijke frustraties gedreven haatstukjes waarmee de online journalistiek zich zou onderscheiden van de immer intelligente en doordachte genuanceerde papieren krantenjournalistiek. Geenstijl is immers ‘een schreeuwsite’ dus het laatste wat je dan in je courant moet willen is stukken die het prima zouden doen op een ‘schreeuwsite’.
Maarja, zelfreflectie is nou eenmaal niet bepaald de sterkste eigenschap van de gemiddelde oud mediale hoofdredacteur. Dus wanneer het er op aankomt wordt de hypocrisie met containers tegelijk de courantenredactieburelen opgereden en als een warme sloot bagger over de hoofden van argeloze lezers uitgestort.
Hoe meer je dom kunt haten, hoe makkelijker je je kunt profileren als het Grote Morele Geweten. Vandaar dat de Volkskrant, toch een courant in paniek, steeds vaker karaktermoordstukken en eenzijdige haatstukken plaatst, al dan niet vermomd als een ‘journalistiek profiel’, een door de redactie zelf geschreven ingezonden brief of een haatopiniestuk in opdracht. En je hebt er geeneens al te veel talent of inzicht voor nodig. Alleen maar een beetje middelmaat. En dat is nog altijd ruim voldoende voorradig in medialand.
