Wie zijn de kandidaten voor de Tweede Kamer in maart 2017? Hoe word je Tweede Kamerlid? Elke week tot aan de Tweede Kamerverkiezingen gaat uw interviewer op bezoek bij diegenen op wie u in maart kunt stemmen. In de zevende aflevering: Anne Kuik (29), gemeenteraadslid in Groningen en de nummer elf van het CDA. Uw interviewer ontmoet haar in een koffiebar in het centrum van de stad. Na een kwartier komt het barmeisje langs om ons te vermanen zachter te praten. “Goed dat je voor kleine ondernemers opkomt,” zegt ze, “maar met dit harde gepraat jagen jullie klanten weg.”
Het typeert Anne’s enthousiasme en gedrevenheid. Haar ster is rijzende binnen het CDA: ze was eerst fractie-assistent en begon in 2010 als gemeenteraadslid. Dat jaar viel de CDA-fractie in Groningen terug van drie naar twee zetels, maar Anne werd met voorkeursstemmen gekozen. Toen twee jaar later het CDA tussentijds toetrad toe het nieuwe college, werd ze fractievoorzitter. “Het kan snel gaan,” zegt ze bescheiden: “zo ben ik ook lijsttrekker geworden.” In 2014 haalde het CDA weer drie zetels, met behulp van een lijstverbinding met de ChristenUnie.
Anne werkte bij de EO waar ze een nachtelijk radioprogramma presenteerde. Ze heeft die baan inmiddels opgezegd vanwege haar plaats op de CDA-lijst. Helemaal onverwacht was haar plaatsing niet: ze werd gevraagd te solliciteren. “Ik doe dit werk met passie en dat merken de mensen waar ik me voor inzet,” stelt ze. Of ze er in Groningen bekend mee is geworden, durft ze niet te zeggen. Ze werd vooral bekend van de verkiezing “Beste Raadslid van Nederland”. Ze werd tweede, achter Ron Meyer van de SP. “Zulke dingen helpen wel voor je zichtbaarheid.”
Het is moeilijk als gemeenteraadslid bekend en populair te worden. “Bij de verkiezingen voor de gemeenteraad telt het landelijke beeld enorm mee,” denkt Anne. Ze kent vooral veel mensen door haar werkbezoeken. Zo is er in een wijkwinkelcentrum in Groningen gedoe over de zondagopenstelling. De Groningse gemeenteraad besloot dat de winkels elke zondag open mogen. De VVE van het winkelcentrum heeft besloten dat alle winkels twaalf zondagen open moeten zijn. Ondernemers die hun winkel op een van die zondagen dicht houden, krijgen een boete van 500 euro.
“Die kleine ondernemers zijn radeloos,” zegt Anne: “Andere politieke partijen zeggen dan dat ze niets kunnen doen, maar wij hebben als gemeente regels gesteld en gezegd dat er keuzevrijheid moet zijn. Het is duidelijk dat deze VVE niet met die keuzevrijheid kan omgaan. Zij beperken de vrijheid van kleine ondernemers. Moet er dan niet een uitzondering komen voor dat winkelcentrum?” Anne sprak de ondernemers en kwam met een motie in de gemeenteraad, maar die kreeg geen meerderheid. Anne bezint zich nu op acties, samen met de Groningse SP. Waarschijnlijk houden ze een sit-in in de winkels die van de VVE open moeten zijn, maar waarvan de ondernemers dicht willen blijven. “Zo ontlopen ze de boete,” legt Anne uit.
“Wat is hier CDA aan?” wil uw interviewer weten. Anne: “Er moet een eerlijke economie zijn in de stad. De middenstanders maken de stad gaaf. Grote ketens kunnen makkelijk studenten inzetten als ze op zondag open zijn.” Het CDA wil opkomen voor de kleine middenstand: “het is belangrijk dat een kleine ondernemer zijn moment van rust heeft.”
Politiek moet volgens Anne niet gaan over hoe je individueel kunt scoren, maar hoe je samen tot oplossingen kunt komen. Zo is ze bezig met de toegankelijkheid van Groningen voor gehandicapten. “Het is best lastig van A naar B te komen in een rolstoel. Ik liep een dagje mee. Als je je bewust wordt hoe moeilijk het is om je voort te bewegen als je blind bent, dan schaam je je,” denkt Anne. Bij het CDA wil men volgens haar dat iedereen mee kan doen: “je wilt dat je zelf je leven kunt inrichten.” Wat hier CDA aan is en geen D66, blijft vaag.
“Waarom sta je eigenlijk hoog op de CDA-lijst?” vraagt uw interviewer. Het antwoord: “Er was niemand uit Groningen die het geluid van hier kon verwoorden, dat speelt natuurlijk mee. We zijn een partij die wil dat elke regio vertegenwoordigd is. We hadden niemand uit Groningen.” Uw interviewer wil weten wat het regionale geluid uit Groningen is. Anne: “Ik hou niet van hokjes. Ik ben Kamerlid voor jong, oud, stad en regio. Groningen is een element wat ik meeneem. In het Westen wordt bijvoorbeeld veel geïnvesteerd in kunst en cultuur, maar Groningen komt er altijd bekaaid vanaf.”
“Wat is er CDA aan jou?” wil uw interviewer weten. Anne vindt “oog hebben voor elkaar” en “klaar staan voor anderen” belangrijk. “Niet alleen kijken naar geld en de 24uurseconomie. We leven in een heel tof land, maar we moeten meer naar elkaar omkijken. Dat vind ik wel iets wat moet veranderen.” Als ze Kamerlid is, blijft Anne in Groningen wonen: “Je moet blijven voelen wat er speelt. Je moet niet in die zaaltjes in Den Haag blijven zitten. Ik zal veel in Groningen zijn. Ik vind het belangrijk om met mensen te praten en te kijken welke regels hen dwarszitten.”
Anne noemt de vraag wanneer ze na vier jaar tevreden is “macroniveau”. Haar antwoord: “Als de samenleving meer ruimte heeft gekregen om collectieve waarden uit te dragen. Ik geloof dat mensen niet alleen maar met zichzelf bezig zijn. Mensen willen ook omkijken naar elkaar. Als mensen meer waardering voor mantelzorgers hebben. Dat individualistische moet teruggedrongen worden. Dat is niet makkelijk te bereiken maar wel het grotere doel: mensen tevredener laten zijn en blijer.”
Chris Aalberts (ChrisIsErbij) is dit half jaar de verkiezingsverslaggever van ThePostOnline. Deze journalistiek is gratis te lezen maar kost wel degelijk geld. Doneer nu.
