Allochtonen die autochtonen discrimineren, bestaat zoiets in Nederland? Zo ja, dan moet ook dit aangepakt worden, toch? DENK: werk aan de winkel!
Ik sprak een moslima op straat en complimenteerde haar met haar fraaie outfit. Het was een lang gewaad, kleur indigoblauw, een perfecte maria-verschijning. Mijn vraag betrof het waarom van zulks een gewaad. Het was om haar schoonheid te bedekken…en vanwege haar religie. Ze stelde zich open op. Haar leeftijd schat ik in op 20 jaar jong. We hadden het erover dat ongeveer 5 procent in Nederland moslim is, vaak orthodox en conservatief van aard is. Mijn vraag aan haar was of ze zich realiseert dat ze hier met haar opvallende kledingkeuze, 95 procent van jongens van haar leeftijd, afstoot, buitensluit.
Kleding is een codetaal. Je zegt: ik wens of mag alleen bevriend raken, met een orthodoxe moslim. Tegen de gastheren en vrouwen van Nederland die kinderen hebben, zeg je impliciet ”ver weg te blijven”.
“Realiseer jij je dat je dit indirect doet?” Ze knikte dat ze dit begreep, maar had het weer over haar schoonheid… en religie. “Vind je het eigenlijk niet vreemd richting de gastheren en vrouwen van dit land, dat je ze op deze wijze de rug toekeert? Snap je dat een Nederlandse jongen dit zo kan aanvoelen?” Ze knikte na enige aarzeling, ja.
Maar het gaat verder, zo zei ik haar, “Jouw religie, met alle respect, discrimineert tussen mensen.” Het stelt dat moslims niet met christenen, joden, ongelovigen moeten omgaan. Het gaat nog verder. De islam, islamitische predikers, claimen een zekere vervangingsleer, met alle gevaren van dien (jaren-’30, 20ste eeuw); deze lering zegt o.m. het christendom te vervangen. Er zijn de nodige moslims (bij gebrek aan liberale stromingen) die dit letterlijk nemen en hier een rechtvaardiging tot eliminatie in vinden.
Deze vervangingsleer gaat uit van ‘n verheven moslim, ten overstaan van minderwaardige andersgelovigen zoals bijvoorbeeld christenen. Ik zeg haar dat binnen deze lering haar broer bijvoorbeeld wel een verhouding met een christenmeisje mag hebben, maar dat zij als moslima geen verhouding mag aangaan met een jongen van christelijke afkomst; immers deze jongen is inferieur en een meisje wordt niet geacht een relatie te hebben me een ‘untermensch’! Maar haar broer op zijn beurt, mag juist wel een relatie aangaan met een inferieur iemand, want hij is immers een moslim, een ‘űbermensch’. Ik verzin dit niet, dat is de lering die je religie voorstaat.
“Heb je weet van deze theorieën, en wat dat in praktijk betekent?”, vraag ik haar… na enige aarzeling knikt ze “Ja”. Ze weet even niet wat te zeggen, maar behoudt haar positieve grondhouding. Haar ‘redding’ -ik zie het toch aan haar gezicht- is de komst van de stadsbus. We nemen op beschaafde wijze afscheid.
Mengen met autochtonen mag niet, en het vreemde is dat grote aantallen vrouwen aan de sociale druk van binnen de groep hieraan toegeven. Integratie is zo gedoemd te mislukken; niet omdat de autochtoon de nieuwkomer discrimineert, maar de nieuwkomer die de autochtoon discrimineert. Het zich met de rug toekeren naar de maatschappij, is iets dat op vele plekken in Europa een bestaande situatie is; volksdelen van Scandinavische steden als Oslo, Stockholm, Malmö, wijzen de ‘rule of law’ van het land waar men zich graag vestigt af en leeft naar eigen wetgeving; en ook elders in Europa.
Landen als Australië en de VS laten zo’n situatie niet toe. Zij stellen zich veel assertiever en daadkrachtiger op en zijn zo veel evenwichtiger bezig dan de geen-aanpak-methodiek in Europa. De lokale ‘rule of law’ is daar allesbepalend, en zo hoort het ook.
Het optreden van Alexander Pechtold bij WNL (30-10-16) spreekt boekdelen: haatprediker imam Amaouch uit Verviërs komt naar Nederland. Waanzinnig! Pechtold heeft als oplossing ”om deze man vooral te monitoren”… want…”Wat deze iman zegt zit op het randje van wat is toegestaan”.
Wat deze haatprediker uitkraamt, is wekelijkse kost in vele steden in Nederland. De leer zal niet tot ‘samen samen’ leiden wat bijvoorbeeld Jesse Klaver van Groen Links voorstaat. Het verdeelt, zaait haat, is een splijtzwam, is zeer discriminerend; het discrimineert nota bene de gastheren en vrouwen van dit vrije land. Zelfs de verantwoordelijke minister van sociale zaken Lodewijk Asscher heeft menig keer gepleit dat het prediken van verdeeldheid, intolerantie en haat onacceptabel is; ook hij ziet “het monitoren” van deze lieden als dé oplossing.
Met deze oplossing zijn we stilletjes op weg het Oost-Duitsland van voor 1989 te worden, met de Stasi als grootste werkgever van het land! Betrouwbare bronnen vertellen mij dat we nu al enkele duizenden “mannen met gat in krant” op de payroll hebben staan van binnenlandse zaken. Het betreft hier geïnstitutionaliseerde haatprediking, gebaseerd op een ideologie. De vraag is nu of deze splijtzwam met “minder minder”, “minder meer” van Halbe Zijlstra (VVD), of ander beleid gepareerd dient te worden. Moeten de grenzen voor bepaalde gezindten dicht? Gezindten die met religie andermans “nationalisme” bedoelen, en daarmee een andere natiestaat voorstaan dan onze rechtstaat. Australië stelt het laatste voor: het is er (inclusief mogelijkheid tot uitzetting), officieel regeringsbeleid. Maar leden van de regering van Australië worden niet door de lokale rechter vervolgd!
In het BBC-programma Hard Talk deed de Australische Minister van handel Steven Ciobo de voorbije week een uitspraak die in wezen verder gaat dan die van Geert Wilders met “minder minder” of het “minder meer” van Zijlstra. Ciobo zegt dat immigranten die zich met hun culturele bagage niet kunnen of wensen aan te passen aan die van Australië, er gewoonweg niet inkomen en zich ook niet hoeven te melden. Australië zal hen de toegang weigeren! Ciobo stelde dat immigranten die niet de waarden en normen willen overnemen van het ontvangende land, niet naar Australië behoeven af te reizen: “Do not come”.
De grenzen blijven gesloten voor deze categorie moslims; de grenzen, zo zegt hij, zijn niet dicht voor moslims in brede zin. In een bevriend land als Australië met gedeelde waarden en normen is dit ‘common sense’. louter lieden met een economische meerwaarde en zij die de waarden en normen van het ontvangende land delen, zijn er meer dan welkom.
Advocaat Göran Sluiter, die het woord voert namens alle zogenaamd benadeelde Marokkaanse Nederlanders, is vastbesloten om de slachtoffers een gezicht te geven. “Ik wil laten zien wat het betekent als je als minderwaardig wordt gezien en je het gevoel krijgt een last voor dit land te zijn”. Maar dat is nu juist het punt: uit CBS-onderzoek is gebleken dat dit bevolkingsdeel al 5 decennia lang de staat geld kost; collectief gezien brengt deze groep (de goede uitzonderingen daargelaten), in geen enkele leeftijdscategorie, belastinggeld in het laatje. En wat is minderwaardig: Marokkaanse imams die van de kansel prediken dat men van meerwaarde is, ten opzichte van (in hun ogen) minderwaardige gastheren en gastvrouwen.
Wat is dat voor een gebral; laat deze verhevenheid dan vooral ook in economische zin blijken, het is immers goed voor het vestigingsland! Van menig kansel in Nederland wordt afzijdigheid gepredikt, wat juist dit economisch onderpresteren tot gevolg heeft. Dit soort waanideeën van meer- en minderwaarde hadden op het Europa van na 1933 (concordaat; verdrag tussen Rome en Berlijn) rampzalige gevolgen; vooral hier woonachtige minderheden betaalden op gruwelijke wijze de rekening. Met dank aan een ongestroomlijnde, contraproductieve en ondoordachte immigratiepolitiek sluipt deze gevaarlijke ideologie weer terug binnenin de straten van veel Europese hoofdsteden.
Werkelijk, wie discrimineert wie nu eigenlijk?
