We hebben allemaal met eigen ogen gezien hoe de Poelenburgse tuigvlogger Ismail Ilgun en zijn kompanen het Zaanse raadslid Juliëtte Rot intimideerden en bedreigden. Het is klip en klaar. Er is geen suggestieve montage. De beelden, en daarmee de feiten, spreken volledig voor zich. Toch noemt Pieter van den Blink in Vrij Nederland, in een verhaal dat straattuig hagelwit moet wassen, deze bedreiging en intimidatie “een heftige welles-nietes met een plaatselijk raadslid.”
Ja maar, we zien toch zelf dat het intimidatie is? Dat boomlange Ilgun fysiek de overhand heeft en daar gebruik van maakt? 2 + 2 is toch gewoon vier, en op dit filmpje zien we toch intimidatie?
Nee hoor. Als het gaat over de multiculturele bubbel en de houding van de Grachtengordel daaromtrent, dan is 2 + 2 gewoon 5, als dat zo uitkomt. Wat nou 4? Domme onderbuikburger. Kijk maar eens goed. Je wil toch geen verdeeldheid? Toch? Zeg mij maar na: 2 + 2 is 5. Intimidatie door straattuig is ‘een heftige welles-nietes met een plaatselijk raadslid.’
De gaslighting wordt steeds gekmakender toegepast. Wat u ziet, bestaat niet. Kijk nog maar eens. Nee, lees dit maar, zonder link naar de bron, dat deel van de informatie houden we buiten de gasverlichting. Zie je het zelf ook? 2 + 2 is in dit geval gewoon 5, toch? TOCH? Goedzo. Hola, nee niet op je vingers natellen, dan kom je inderdaad op 4 uit. En dat is niet zo, dat willen we niet, dat dat zo is.
“Een heftige welles-nietes met een plaatselijk raadslid.” Goedzo. Er was geen intimidatie, en ook geen tuigvlogger, Ilgun is ‘journalist’, kijk, in deze Beterweetbode staat het.
Verder hadden we “een rommelig verlopen ontmoeting tussen een activist en een toekomstig premier op een parkeerplaats.” Ook een “onfortuinlijk treffen tussen een mes en de halsslagader van een cineast.” Medio vorige eeuw? Och, een “felle overreactie op het joodse vraagstuk.” Nee dat was geen Godwin, slechts een “toevallige verwijzing naar een wereldconflict.” 2 + 2 is 5.
Witwassen, gaslichten, en steil achteroverslaan van verbazing als in het stemhokje, hier en in de VS, blijkt dat niemand er meer in trapt.