“Onmiddellijk vuren anonymi een indrukwekkende scheldkanonnade af op de krant: ‘de msm probeert de burger weer eens te vernederen’, ‘slinkse bange policor media’, ‘zet je links fatsoen eens opzij en gedraag je als een fatsoenlijk berichtgever’. Dat zijn ze gewend. Peter heeft als hoofdredacteur besloten geen commentaar meer toe te staan onder berichtgeving over asielzoekers op de website, ‘elke keer als ik naar mijn eigen site ging werd ik onpasselijk’. En allemaal weer boos natuurlijk. Een van de reaguurders kreeg een interview van een pagina, ‘en dan blijkt het gewoon iemand met een moeder en een parkiet. Soms is boosheid ook balorigheid, en onachtzaamheid.’
‘Ze zijn boos, maar waarom?’, zegt Peter. ‘Op die kutbuitenlanders en die klotepolitici, maar hoezo dan? De clichés kunnen we wel dromen. Nu proberen we dieper te gaan.’
John zegt dat woede en armoede niet van nu zijn, de krant zou eens moeten uitzoeken hoe het zestig jaar terug was in de wijken. ‘Hebben ze het er slechter gekregen? Echt niet.’ Peter: ‘We wonen in een paradijs, maar zetten het vergrootglas op alles wat verkeerd gaat.'”
Onbedoeld hilarische, op het absurde af, reportage van Toine Heijmans in de Volkskrant (Blendle-link). Heijmans was op bezoek bij de redactie van De Gelderlander, een regionale courant, uiteraard traditioneel links en klassiek politiek correct.
Ook bij De Gelderlander willen ze meer openheid voor ‘de woede’ van ‘de burger’. Maarja, dat betekent wel dat je als hoofdredacteur of als verslaggever over je eigen vooringenomen, arrogante, moralistische linkse gelijk heen moet stappen. U raadt het nooit: daar ging het mis. Alwéér.
Want niet de naar ontbinding ruikende lucht van blanke, linkse, babyboomeriaanse shagrokersverslaggeving maakt onpasselijk, nee, het zijn ‘de reaguurders’ met hun ‘scheldkanonnades’. Dus nu mogen reaguurders niet langer meer reaguren, anders wordt de hoofdredacteur misselijk en moet hij elke morgen nog vóór de koffie al over het plebs heen kotsen. ‘Pak aan boze burgers! Dat u wel even weet aan welke kant van het deugende gelijk de hoofdredacteur staat: op de juiste oever van de fatsoenskloof, hij denkt wél aan de toon!’
Die boze burger blijkt, eenmaal face to face gesproken, precies wat de courantenmoralisten al wisten dankzij hun obsessieve vooroordelen over ‘boze burgers’: boze burgers praten uitsluitend in clichés en willen niet eens dieper gaan om écht uit te leggen waarom ze boos zijn op de politici! ‘Pak aan boze burgers, domme tokkies dat jullie er zijn, nog niet eens intelligent genoeg om dieper op zaken in te gaan! Zien jullie nou wel dat het goed is dat er zoveel wél intelligente journalisten zijn? Laat het nou maar gewoon aan ons over.’
Dat het juist dit onvermogen is van de journalistieke en politieke elite om zélf eens dieper te gaan, bescheidenheid te tonen en zich in te leven in die boze burger ontgaat ze volkomen. Die boze burger moet het werk maar weer doen, bukken voor de journalist, die boze burger staat kennelijk nog altijd dienst van de journalist in plaats van omgekeerd, een dienstmaagd van de hautaine zichzelf bejubelende weldenkende elite.
Uiteindelijk blijkt het allemaal weer te gaan om de eer en glorie van het journalistenego. Precies waar die burger zo boos over is.
En dan nog: wat die boze burger ook zegt, het komt er toch weer op neer dat die burger gewoon zijn bek dicht moet houden en gewoon eens wat meer moet relativeren, nuanceren en nadenken. Immers: ‘We wonen in een paradijs’, ‘vroeger was het echt niet beter, het is juist beter geworden’ en ‘als je een vergrootglas zet op alles wat verkeerd gaat’ blijf je natuurlijk woedend.
Aldus de hoofdredactie van De Gelderlander in een moralistische en arrogante preek, net nadat ze hadden besloten om de burger eindelijk eens serieus te nemen en zich eens niet op te stellen als moralistische en arrogante dominee die tegen burgers preekt.
Narcisme en inlevingsvermogen, je blijft er mee lachen.
Het eindresultaat: boos kijkende burgers op de voorpagina, met daarbij de kop ‘Wij zijn boos’. En dat is dan een serieuze poging van een courant om andersdenkenden eens een keer niet weg te zetten als giftige tokkies. Maar straks weer niet begrijpen dat burgers journalisten wantrouwen. Om te huilen zo grappig.
Je verzint het gewoon niet. Het is alsof je een satirische uitvergroting over een gefingeerde oud mediale courantenredactie leest, maar het is allemaal echt. In Nederland. In 2016. (Bekijk ook vooral de foto van beide hoofdredacteuren die bij dit Volkskrant-artikel staat afgedrukt: blanke veertigers, moeilijke bril, spijkerbroek, zwart (Ubbink-)overhemd (uiteraard zonder das), ribstofjasje. Het uniform van de linkse moralist en policor arrivé medialand. Nogmaals: het is geen Jiskefet, de waarheid overtreft hier wederom de satire en doet recht aan alle cliché’s).
De winst van Wilders na de eerstvolgende verkiezingen kan gewoon niet groot genoeg zijn. Met veel dank aan couranten als De Gelderlander. En hun onverslaanbare haast religieuze dogma’s van morele waarheden en obsessieve domineespreken.
