“De grootste fout die we kunnen maken is om in al onze elitaire genuanceerdheid begrip te gaan lopen opbrengen voor de onderbuikgevoelens van de gefrustreerde nitwits die tien dagen geleden hun stem hebben uitgebracht op Trump of voor hun geestverwanten in ons eigen land die overwegen om over een paar maanden een stem uit te brengen op Wilders. Dat is wel het domste wat we kunnen doen. Onwetendheid moeten we niet begripvol bejegenen, maar bestrijden.
Toen Adolf Hitler in 1933 democratisch werd verkozen tot Rijkskanselier van Duitsland, konden we ook alle begrip opbrengen voor de woede en frustraties van zijn electoraat ten gevolge van de voorwaarden van het Verdrag van Versailles, de herstelbetalingen en de economische crisis. Ik denk dat de toenmalige Nederlandse premier Hitler ‘van harte’ heeft gelukgewenst met zijn verkiezingsoverwinning, want we zijn een pragmatisch volk dat de goede relaties met bondgenoten niet onnodig op het spel zet. Ook toen waren er commentaren en analyses die zeiden dat het allemaal heus wel mee zou vallen met die Hitler, dat we zijn verkiezingsretoriek met een korrel zout moesten nemen en dat hij zich heus wel presidentieel zou gaan gedragen. Verschillende buitenlandse politici zeiden dat Hitler eigenlijk best een fatsoenlijke man was, met wie je uitstekend zaken kon doen. De Engelse premier Neville Chamberlain beloofde zijn volk ‘peace in our lifetime.'”
Kijk, dat moet je linkse megagodwinners als Ilja Pfeijffer toch nageven: ze zijn in elk geval consequent in hun godwinnen en als ze godwinnen dan zijn het ook gelijk stapels planken die ze van dik hardhout zagen. Vul bijvoorbeel in de quote hierboven voor ‘Trump’ en ‘volk’ ‘Joden’ en ‘negers’ in en je bent zo weer terug in de jaren 30 van de vorige eeuw, zullen we maar zeggen.
Al vinden wij Ilja Pfeijffer toch echt een heel stuk leuker, en vooral origineler, als hij het over poëzie heeft.
Maargoed, WEET JE WELKE SCHRIJVER MET SNOR OOK VAN POËZIE HIELD?
