De SGP komt met een voorstel om de strafoplegging te wijzigen. Lange gevangenisstraffen zijn geen lange gevangenisstraffen. In principe zit een veroordeelde maar tweederde deel van zijn straf echt uit. Een voorbeeld: 12 jaar gevangenisstraf is in de praktijk 8 jaar celstraf + 4 jaar vrijheid onder toezicht. In zijn vonnis rept de rechter hier met geen woord over. En dat hoeft hij ook niet te doen, omdat deze regeling volledig buiten hem omgaat.
Kees van der Staaij in een communiqué:
“Wij willen een strengere en duidelijke koers. Het automatisme van strafkortingen moet er vanaf. Het is nu alleen bij uitzondering mogelijk dat een lange gevangenisstraf volledig wordt uitgezeten. Dit zorgt voor veel onbegrip en weerstand in de samenleving. Een bekend voorbeeld daarvan was de vrijlating van Van der G, de moordenaar van Pim Fortuyn. Het blijft moeilijk om uit te leggen waarom iedere veroordeelde in aanmerking komt voor een forse strafkorting.”
Dit betekent volgens de SGP echter niet dat veroordeelden na hun vrijlating plompverloren op straat worden gezet. Een begeleide terugkeer naar de samenleving blijft in veel gevallen nodig en verlaagt het risico op herhaling. Daarom stelt de SGP voor om de voorwaardelijke veroordeling uit te breiden. Een rechter krijgt dan de optie om ook bij straffen die langer duren dan 4 jaar te kunnen bepalen dat een deel van de straf voorwaardelijk zal zijn. Dat deel mag echter maximaal een kwart van de straf zijn en niet langer duren dan 4 jaar.
Bij slecht gedrag tijdens detentie moet de veroordeelde zijn voorwaardelijke deel uitzitten. En bij slecht gedrag na zijn vrijlating moet hij alsnog terug de bak in. De proeftijd na vrijlating zal – net als nu – gepaard gaan met voorwaarden. Voorbeelden daarvan zijn: contact en locatieverboden, een meldplicht, verbod op verslavende middelen of verplichte behandeling. Wanneer iemand zich niet aan de voorwaarden houdt, moet de rechter ingrijpen. Dit gebeurt volgens de SGP nu te weinig. De reclassering ziet bij 1 op de 5 gedetineerden die vrij komen, reden om de veroordeelde terug te sturen naar de gevangenis. In de praktijk gaat slechts de helft van die betreffende personen terug naar de cel.
