Beth Hart lijkt de laatste jaren onvermoeibaar. Sinds 2010 bracht de zangeres uit Los Angeles jaarlijks een album uit, waaronder twee met gitarist Joe Bonamassa. Voor het nieuwe Fire On The Floor ontving ze al een European Blues Award. Beth Hart overleefde maar net een zware drugsverslaving en heeft een bipolaire stoornis. “Je wilt niet weten naar hoeveel begrafenissen ik ben geweest. Muziek maken is mijn manier om God te bedanken dat ik het allemaal heb overleefd.”
Beth Hart debuteerde in 1996 met het album Immortal en brak drie jaar later internationaal door met de single LA Song (Out Of This Town). Een drugsverslaving en een bipolaire stoornis vertraagden haar carrière, maar het afgelopen decennium is Hart productiever dan ooit. Het album Seesaw met Joe Bonamassa uit 2013 werd genomineerd voor een Grammy Award. Better Than Home kwam vorig jaar op 1 binnen in de Nederlandse hitlijst, haar optreden in de HMH komende zaterdag is net als dat van vorig jaar uitverkocht.
De 44-jarige zangeres schreef de meeste songs van Fire On The Floor in dezelfde periode als die van voorganger Better Than Home. “Wat ik ook doe, uiteindelijk doe ik het zwaar over de top”, bekent Hart. “Ik heb soms aanvallen van schrijfwoede en in deze periode schreef ik vier songs per dag. Ik stond op, ging achter de piano zitten en bleef daar tot middernacht werken. Elke dag weer. Uiteindelijk leverde het zo’n vijftig nummers op.”
Het is voor haar gissen waar die hevige vlagen van inspiratie vandaan komen. “Misschien helpt mijn huidige medicatie om me om beter te kunnen focussen. Werken met Joe Bonamassa was ook erg inspirerend. De fantastische songs die we coverden, verbreedden mijn muzikale vocabulaire. Het leverde veel nieuwe ideeën op.”
Haar eigen teksten zijn voor Hart vaak een mysterie. “Ze lijken zichzelf te schrijven, ik heb altijd het gevoel dat ik vooral aan de muziek werk. Maar ze vertellen duidelijk iets over mezelf. Het klinkt raar, maar ik denk soms dat ik hulp krijg van overledenen of God, een hoger bewustzijn. Want achteraf lees ik in een tekst vaak het antwoord op een dilemma, het klopt precies.”
Beth Hart zegt dat haar verleden als drugsverslaafde nu een motivator is achter haar carrière. “Het voelt bijna alsof ik een vliegtuigongeluk heb overleefd. Ik dank God op mijn blote knieën maar voel ook schaamte: waarom ik wel en talloze anderen – waaronder mijn zus Sharon – niet? Het is een vreselijke ziekte, net als kanker. Met muziek maken toon ik mijn dankbaarheid voor het overleven ervan maar ook voor de dagelijkse dingen. Als je iets moeilijks hebt overleefd voelt eigenlijk alles goed. Ook van een mindere dag valt altijd nog iets te maken.”
