Nieuwe ontwikkelingen op grefogate-front, mensen. EO-presentator Tijs van den Brink reageert op de storm van kritiek die hem ten deel viel vanuit zowel islamitische- als correctgristelijke hoek inzake zijn opvatting dat het christendom niet gelijk te schakelen valt met de islam.
Nadat EO-presentator Tijs van de Brink aan tafel bij Pauw voorzichtige kritiek had geuit op de gelijkschakeling van moslims en christenen qua gewelddadigheid door de gastheer Jeroen Pauw, werd hij het mikpunt van kritiek, onder meer van Theoloog des Vaderlands Janneke Stegeman die de presentator joods-christelijk superioriteitsdenken en gebrek aan zelfreflectie verweet- althans waar het de islam betreft. Van den Brink zou ten onrechte de islam hebben uitgezonderd als bij uitstek gewelddadig. Want christenen zijn ook geen lieverdjes enzo. In de woorden van Stegeman:
“Wat niet ter sprake komt natuurlijk, is geweld tegen moslims. Nu, in onze samenleving. De grootste partij in de peilingen wil onze samenleving de-islamiseren. Dit is het bekende spel: onze cultuur is onschuldig, christenen zijn wellicht dommig, maar ongevaarlijk. Maar moslims, die zijn gewelddadig, en onderdrukken vrouwen. Zie ISIS. Er is geen enkele analyse van wat er voorafging aan IS, en hoe het Westen heeft bijgedragen aan de voedingsbodem van dergelijk extremisme. We blijven zitten met het idee dat we toch al hadden – dat dat soort geweld bij de islam hoort.”
Woensdag reageerde Van den Brink op de kritiek met enkele kick-ass quotes:
“Voor mij was vanaf het begin duidelijk dat het gesprek over geweldsteksten in alle heilige boeken ging. Mijn pleidooi richting Jeroen was dan ook vooral: redeneer secuur! In algemeenheden praten helpt niet. En Anne zat daar als moslim. Dus het lijkt me logisch dat ik me tot haar richt als ik wat over de islam kwijt wil. Ze bleek daar prima mee om te kunnen gaan.
En ja, er zijn ook christenen, zoals ik, die vinden dat er problematische kanten aan de islam zitten. Er vallen namelijk nogal wat doden door mensen die zeggen geïnspireerd te zijn door de islam. De zorg daarover is overigens zeker niet exclusief christelijk. Ik zou precies hetzelfde vinden als ik geen christen was.
Met het overgrote deel van de moslims, zeker in ons land, heb ik geen probleem. Sterker nog: met hen sta ik zij aan zij als het gaat om het verdedigen van de vrijheid van godsdienst, de vrijheid van onderwijs en de vrijheid van meningsuiting, uiteraard binnen de grenzen van de wet.
Er zijn veel zwarte bladzijden in onze geschiedenis. Tegelijkertijd constateer ik dat er gelukkig op dit moment heel weinig aanslagen worden gepleegd terwijl er tegelijkertijd ‘Prijs de Heer!’ wordt geroepen. We zijn door schade en schande wijzer geworden.
Kritiek is superbelangrijk. Het is gratis advies en bied je de kans om te groeien. Het is een van de redenen waarom we bij de EO het programma ‘Adieu God?’ maken. Wat zeggen de mensen die zich (meestal) hebben afgekeerd van de kerk eigenlijk tegen ons? Kunnen we daarvan leren? Hoe verhouden we ons tot die kritiek? Ik vind het mooi dat bij een christelijke omroep als de EO de ruimte bestaat om zo’n programma te maken. En ik prijs de dag dat er een moslim opstaat die ‘Adieu Allah?’ maakt. Overigens is dat precies de reden dat ik me publiekelijk best kritisch uitlaat over de islam: ik vrees dat die moslim een hele zware tijd tegemoet gaat.
Ik had daar al wel enig inzicht in en dat is door deze uitzending niet veranderd. Kritiek op de Koran, op Mohammed of op Allah, zoals we die in ‘Adieu God?’ kennen op de Bijbel, op Jezus en op God, ligt supergevoelig binnen de islam. Ik snap dat, want ik vind het ook vaak heftig om verwijten aan het adres van God en de Bijbel aan te horen in ‘Adieu God?’ Maar ik vind het nodig en heilzaam om dat wel te doen, hoe pijnlijk ook. Ik hoop dat de bereidheid van moslims om dat ook te doen groeit in de komende tijd.”
