De slag om Aleppo is voorbij, en als NPO-kijkend goedmens weet u waarschijnlijk verder niet zoveel over het conflict in Syrië. De oorlog gaat natuurlijk gewoon door, maar er is door de westerse wereld nog geen nieuwe locatie gevonden om de krokodillentranen op te focussen. Het 7-jarige twittermeisje Bana zit voorlopig op schoot bij ome Erdo en is er dus niet meer bij om met haar 100 procent betrouwbare en absoluut niet door volwassen ingefluisterde tweets verslag te doen van de situatie.
Deugen is kortom nog nooit zo ingewikkeld geweest. Daarom hebben wij speciaal voor u een overzicht klaargezet over de huidige staat van de Syrische oppositie. Met deze gids bent u weer helemaal bij als u in 2017 lekker met uw Turkse kapper op de Dam met Arabische leuzen staat te zwaaien.
Bekijk ook deze uiterst gedetailleerde kaart.
In Syrië zijn grofweg nog drie fronten over waar de ‘gematigde’ rebellen tegen de regering-Assad vechten: het grootste front bevindt zich rondom Idlib ten westen van Aleppo, dan is er het front in de zuidelijke regio en enkele omsingelde gebieden ten zuiden van Hama en in de Damascus provincie (Douma en Oost-Ghouta). In het noorden van Syrië hebben we weliswaar een Turkse interventie maar die is voornamelijk gericht op ISIS, en als het even kan ook de Koerden.
Het zuidelijke front staat al jaren stil en gaat voorlopig nergens heen, maar wat Justin Bieber al zei geldt ook voor Syrie: Never say never. Tenslotte gingen we er allemaal van uit dat het feest in Oost-Aleppo nog jarenlang door zou gaan. Het platteland rondom Aleppo richting Idlib is wel de meest voor de hand liggende optie voor het volgende slagveld omdat het dichterbij is voor de regeringstroepen in Aleppo, maar misschien dat ze wel iets anders gaan doen. Mocht het inderdaad richting Idlib gaan, dan wordt het waarschijnlijk huilen rond de volgende kerst.
Getallen over hoeveelheden strijders moet u met een korreltje zout nemen. De enigen die weten over hoeveel man het precies gaat zijn degenen die de salarissen betalen.
Om alle oppositiegroepen (meer dan 160) op te noemen zou teveel tijd kosten en voor een volledige opsomming kunt u hier terecht. Bij dezen dus een samenvatting van de belangrijkste en grootste, of meest opmerkelijke rebellengroepen op het Idlib front:
De grootste coalitie in Idlib gaat door onder de zeer gematigd klinkende naam Jaish al-Fatah, het Veroveringsleger. Bestaat uit Jabhat al-Nusra, Ahrar as-Sham, het Sham Legioen, de al-Zenki brigades, en andere leden van een voormalige coalitie genaamd het Islamitische Front. Die krijgen nu versterking van Jaish Halab, het ‘Aleppo leger’, dat uit Aleppo is weggebracht door regeringsbussen. Hiermee is de distinctie tussen Jaish Halab en Jaish al-Fatah bijna verwaarloosbaar, behalve voor u als deugmens natuurlijk. Mocht u zich afvragen waar deze lui de wapens en voorraden vandaan halen om jarenlang door te kunnen vechten, zoek dan maar even op aan welk land het Idlib front grenst.
Jabhat al-Nusra – al-Nusra Front. Tegenwoordig bekend als Jabhat Fateh al-Sham, het Front voor de Verovering van de Levant. De grootste en stoerste groep baardjongens en hoofddoekmeisjes in Syrië. Ook wel bekend als de Syrische branche van Al Qaeda, u weet wel, van Osama enzo. Veroverde Idlib begin vorig jaar met hulp van groepen die antitankraketten (TOW’s*) van de Amerikanen ontvangen, en voerde direct shariawetgeving in, tot het grote genoegen van de lokale bevolking natuurlijk. Een herovering door Assad zou een einde aan deze traditionele vooruitstrevende wetgeving betekenen.
Begin October fuseerde JaN met Jund al-Aqsa, de ‘Soldaten van Jerusalem’, een andere grote groep. Al Qaeda is altijd een multiculturele groep geweest die ook de ongelovigen bij multiculti activiteiten probeert te betrekken, zoals de slachtpartij waarbij tussen de 30 en 100 alewieten, christenen, druzen en ismailis werden afgeslacht, in Adra in het zuiden van Syrië.
Wordt het huilen? Zolang politieke islam wordt onderdrukt, blijft Al Qaeda altijd bestaan. Als ze op het slagveld verliezen gaan ze weer ondergronds.
* = Een TOW is een Amerikaans raketsysteem, bestaande uit een scherm en een lanceerbuis, dat door twee man kan worden bediend. Een gelanceerde raket zit met een 4 kilometer lange draad vast aan het systeem en kan door een soldaat achter het scherm worden bestuurd. Kan tanks en gepantserde voertuigen met een enkele treffer uitschakelen, vooral als de raket de tank van boven treft.
Ahrar al-Sham, voluit geschreven Harakat Ahrar al-Sham al-Islamiyya, de ‘Islamitische Beweging voor de vrije mensen van de Levant’. Wordt beschouwd als de grootste rebellengroep in Syrië dankzij de fusie van vele kleinere groepen. Voert gezamenlijk operaties uit met al-Nusra, maar heeft geen vermelding als terreurorganisatie, wat het makkelijker maakt voor onze gewaardeerde bondgenoten Turkije, Saudi-Arabië en Qatar om deze heren openlijk te steunen. Tracht net als al-Nusra een islamitische staat te stichten onder shariawetgeving.
Ook bekend vanwege hun videoproductieskills. Hebben op Youtube een mooie video genaamd Rage Wind, voor als u nog twijfels had over de gematigdheid van deze jongens. Wanneer de regeringstroepen naar Idlib trekken, kunnen wij erop rekenenen dat deze jongens door de mainstream media als dé ‘gematigde rebellen’ worden aangewezen. Worden geschat op zo’n 10 tot 20 duizend man.
Harakat Nour al-Din al-Zenki – kortweg al-Zenki, vernoemd naar een islamitische gouverneur uit de tijd van de kruistochten die niet vies was van af en toe een potje christenen afslachten. Ook onderdeel van het Levant Front en voormalig lid van Fatah Halab, alsof het allemaal nog niet verwarrend genoeg was.
Soms kom je een groep tegen waar zelfs de meest deugende linksmensen helemaal van in de war raken. Deze jongens staan vooral bekend om hun moslimsolidariteit. Onthoofdden in juli dit jaar een Palestijns jongetje voor het internet, en schepten er nog mee op ook. Deugen, want ‘vetted‘ door de Amerikanen en ontvangen dus ook gratis TOW’s.
Turkistan Islamitische Partij – ook Oeigoeren, een Turks volk uit de westelijke provincie Xinjiang (China), zijn van de partij in Idlib. Vinden het in China niet zo gezellig, vermoedelijk door een gebrek aan stageplaatsen, en trekken dus via Pakistan en Afghanistan naar Syrië, soms met familie en al. De Oeigoerse vechters zijn meestal verbonden met al-Nusra en in Afghanistan met de Taliban. Hebben het niet daarom niet zo op ISIS.
Opmerkelijk genoeg is een andere bevriende organisatie van TIS, de Islamitische Beweging van Oezbekistan, wel onlangs lid geworden van de Islamitische Staat. Alsof dat allemaal nog niet gezellig genoeg was, zou het ook een toenemende Chinese inmenging voor het conflict kunnen betekenen.
Het multiculturele feest wordt versterkt door Jabhat Ansar al-Din (Front van de geloofsaanhangers): veel mocro’s, Saudi’s en Tsjetsjenen. Een deel ervan is al gefuseerd met al-Nusra.
Leden Fatah Halab / Jaiysh al-Halab – Een coalitie opgezet door Ahrar al-Sham. Heette eerst ‘Verovering van Aleppo’, maar die naam is om duidelijke redenen niet echt meer serieus te nemen en gaan nu daarom door het leven als het ‘Leger van Aleppo’.
Zocht begin december fittie met voormalige rebellen die zich bij de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) hebben aangesloten. Deze coalitie is bij de evacuatie van Aleppo met de bus richting Idlib gebracht, al was niet iedereen daar even blij mee.
Dan is er ook nog Hawar Kilis, de hoofdcoalitie van de Turkse operatie Euphrates Shield in noordelijk Aleppo (de provincie, niet de stad): 13e Divisie, Noordelijke Divisie, Sultan Murad Brigade, Hamza Divisie, Levant Front, en Faylaq al-Sham. Deelname aan zowel Fatah Halab als Hawar Kilis wijst op elementen die actief zijn zowel op het Aleppo/Idlib front als in het Noorden onder Turkse begeleiding. Krijgen naast de standaard bewapening ook mooie technologische speeltjes van US.
Sinds November zeggen de Amerikanen geen zin meer te hebben in het steunen van deze coalitie, vermoedelijk doordat de Turken het iets te gek hebben gemaakt.
Sultan Murad Brigade: bestaande uit Syrische Turken, vernoemd naar Ottomaanse sultan Murad II, de vader van sultan Mehmed II die Constantinopel multicultureel verrijkte in 1453. Met zo’n naam en een mooie rode shahada-vlag moeten zij wel gematigd zijn. Zijn niet vies van het martelen van andere rebellengroepen zoals Jaish al Thuwar en Koerdische strijders.
Levant Front (Jabhat al-Shamiyah): een in 2015 uit elkaar gedonderde coalitie, later opnieuw opgericht. Fraaie moskee op het plaatje met een motief dat doet denken aan dat op de vlag van Ahrar al-Sham. Geen idee wat die nu uitvoeren, maar het zal vast wel iets gematigds zijn.
Jaish al-Mujahideen (Leger van Mujahideen): naam spreekt voor zich. Net als de mujahideen in Afghanistan krijgen ook deze jongens gratis raketten van de US. Schijnt verbonden te zijn met Moslim Broederschap, wat Saudi-Arabië dan weer niet zo leuk vindt. De al-Zenki club was betrokken bij de oprichting van deze club maar splinterde later af.
Faylaq al-Sham (Levant Legioen) – In 2014 opgericht bij een fusie van 19 groepen die door de Carnegie-denktank (uit Washington DC) in 2014 ‘gematigde Islamisten’ werden genoemd. Zitten inmiddels ook in Jaish Fatah en doen mee met de Turkse interventie.
Niet elke groep zwaait even vrolijk met door shahada’s gesierde vlaggetjes. Sommigen vieren de kleuren van de Syrische ‘revolutie’ uit en van het ‘Vrije Syrische Leger’ (FSA). Als deugmens wilt u daar misschien liever naast worden gefotografeerd de volgende keer op de Dam. Dat al deze groepen permanent samenwerken met Jaish Fatah moet u maar voor lief nemen. Deze groepen hebben ook een lidmaatschap in Fatah Halab en Hawar Kilis.
Vanaf September dit jaar hebben we het ‘Vrije Idlib Leger’, bestaande uit de Bergvalken Brigade, 13e Divisie en Noordelijke Divisie, die mooie nieuwe Grad raketwerpers hebben gekregen van hun buitenlandse sponsors, naast TOW’s van de VS en overige goederen van de ‘zeer gematigd’ Islamitische landen Qatar en Saudi-Arabië. In totaal geschat op zo’n 6000 man en daarmee kunt u wel inschatten hoe relevant deze jongens zijn vergeleken met de rest. Zij zullen ongetwijfeld een vrij en democratisch Idlib opzetten met hun aanwezigheid tegenover de tienduizenden van Jaish Fatah. Het is niet voor niets dat er bijna geen informatie over deze groepen te vinden valt vergeleken met hun jihadvlaggenzwaaiende collega’s. Ondanks dat de enige hoop voor de Syrische oppositie bij Jaish Fatah ligt, zullen wij kort deze groepen opnoemen.
13e Divisie – Fatah Halab, FIA – ook onderdeel van Operatie Euphrates Shield onder leiding van de ‘gematigde’ Turkse leider Erdogan.
Vocht samen met (tevens TOW ontvangende) Hazzm beweging, die in het Levant Front is opgegaan, een fittie tegen al-Nusra eerder dit jaar en daarbij werd één van hun commandanten ontvoerd. Naar eigen zeggen 1800 man in 2014, ongetwijfeld minder nu.
Bergvalken – Liwa Suqour al-Jabal, niet te verwarren met Liwa Suqour al-Sham, een andere gematigde groep die deel is van het eerder genoemde Jaish al Fatah. Een extra gematigd deel van de Bergvalken zag de fusie met het Vrije Idlib Leger niet zitten en liep over naar Jabhat al-Nusra. Deze ‘gematigde’ baardmeneren zijn op video opgenomen terwijl ze SDF vlaggen verbranden en allahu akbar schreeuwen.
Noordelijke Divisie — vroeger bekend als Gerechtigheidsridders Brigade (Liwa Fursan al-Haqq). Krijgt ook TOW’s van onze Amerikaanse bondgenoten. Vecht tegen de Koerdische strijdkrachten in Noord-Aleppo. Werden uit hun dorpen verjaagd en klopten bij de Turken aan voor backup. Vroeger samen met 101e infanteriedivisie tot ze om onduidelijke redenen uit elkaar gingen.
21ste gecombineerde strijdkracht – Voormalige 101e Infanteriedivisie. Beweerden in 2015 nog 2000 man te tellen. Dit jaar valt er bijna geen enkel nieuws meer over te vinden, en daarmee zijn ze bijna even irrelevant als de rest van de FSA clubs. Zelfs hun Youtube-kanaal heeft al een half jaar geen nieuwe filmpjes meer.
Met bovenstaande lijst kunt u nu alvast creatief aan de slag met hashtags of profielfoto’s. Een laatste deugtip:
Luister vooral niet naar de mensen die suggereren dat er wellicht iets niet klopt met de rebellen. U blijft vooral doen alsof het mogelijk is om onpartijdig te blijven en blijft u vooral bezorgd om de burgers en natuurlijk dat De Grote Satan Assad weg moet, zonder een alternatief voor te stellen. De ultieme white privilege is immers het geloof in een wereld waarin alleen het juiste gebaar telt.
Mocht u toch stiekem weerzin voelen bij het lezen over deze ‘gematigde’ rebellen, leg dan de nadruk op het ‘voeren van dialoog’, en natuurlijk dat allemaal ‘wat genuanceerder ligt’.
Volgende keer in deel 2: de gematigde rebellen aan de overige fronten in Syrië, en om wie u NIET dient te huilen.
