Interview

Koffie met de kandidaat (deel 15): Corrie van Brenk, de nummer 4 van 50PLUS

29-12-2016 10:26

Wie zijn de kandidaten voor de Tweede Kamer in maart 2017? Hoe word je Tweede Kamerlid? Elke week tot aan de Tweede Kamerverkiezingen gaat uw interviewer op bezoek bij diegenen op wie u in maart kunt stemmen. In aflevering 15: Corrie van Brenk, oud-voorzitter van vakbond ABVAKABO FNV, voormalig lid van de PvdA en nu nummer vier op de kandidatenlijst van 50PLUS. “Ik kan zo boos worden als de PvdA iets roept. Dan denk ik: je had de afgelopen vier jaar de tijd om het te doen. Ik snap niet waarom ze nog steeds zo fout stemmen in de Kamer.”

Corrie zat jaren geleden in de gemeenteraad van Maartensdijk: “Ik had jonge kinderen en in mijn dorp was niets te doen voor de jeugd. Ik ben gaan praten met een lokale partij. Voor ik het wist stond ik op de kandidatenlijst.” Niet veel later was ze fractievoorzitter. De jeugdsoos kwam er niet: de eigen wethouder wilde er geen geld aan uitgeven vanwege een aanstaande gemeentefusie. Corrie: “Ik was zo godsgruwelijk kwaad, ik vond dat we verraden waren. Toen ben ik even gestopt met de politiek.” De jeugdsoos zou er twee jaar later alsnog komen, maar wel dankzij een andere partij.

Kleur bekennen: de PvdA

Corrie stopte niet lang met de politiek. In 2002 kwam Fortuyn op en Corrie vond dat ze “kleur moest bekennen”. Ze werd lid van de PvdA en kwam al snel in de gemeenteraad van haar inmiddels gefuseerde gemeente. Ze stopte pas toen ze het niet meer kon combineren met haar werk voor de vakbond.

Ruim twee jaar geleden ging het mis tussen Corrie en de PvdA. Inmiddels was ze voorzitter van ABVAKABO FNV: “Ik kende Martin van Rijn goed uit de tijd dat ik in het bestuur van het pensioenfonds Zorg en Welzijn zat. Hij zat toen bij PGGM. We konden goed met elkaar overweg.” Van Rijn werd staatssecretaris van VWS. Corrie dacht dat er ruzie zou kunnen ontstaan, maar Van Rijn verzekerde haar dat dat niet zou gebeuren. Corrie kreeg toch gelijk.

Het kabinet moest bezuinigen en sloot akkoorden met maatschappelijke organisaties. Als voorzitter van ABVAKABO FNV was Corrie betrokken bij het zorgakkoord. Er zaten heel veel organisaties aan tafel: van de brancheorganisaties van ziekenhuizen en psychiaters tot aan de vakbonden. Ze spraken allemaal met de staatssecretaris over een bezuiningsronde die uit heel veel maatregelen bestond waaronder de sluiting van verzorgingstehuizen en de decentralisatie van zorgtaken naar de gemeenten.

De vakbond ligt dwars

Corrie: “Wij waren de enige die dat akkoord niet hebben getekend. Tekenen hield in dat je akkoord ging met de bezuinigingen en in mijn geval met het ontslag van 100.000 mensen. Het akkoord was dat er in vier jaar steeds in stappen werd bezuinigd. Dus verzorgingstehuizen sluiten, bezuinigen op de thuiszorg, een grens stellen aan het aantal bedden in ziekenhuizen en in de psychiatrie. Alle zorgonderdelen werden geraakt. Het was gigantisch en iedereen zei: dat moeten we doen.”

Corrie is er nog steeds kwaad over: “De boodschap was dat er een bezuiniging moest worden gerealiseerd. Het mantra van Van Rijn was: we moeten de zorg betaalbaar houden voor onze kinderen. Toen heb ik iets gedaan waarvoor ik vervloekt ben door de andere bonden: ik heb Van Rijn opgebeld en gezegd: die bezuinigingen hoeven niet door te gaan, die neem ik helemaal voor mijn rekening. Ik ga naar mijn leden toe en zeg dat ik geen loonsverhoging vraag. Als ik mijn leden de keuze geef tussen werkgelegenheid of loon, dan denk ik dat ze zeggen: werkgelegenheid.”

PvdA wilde niet wat de vakbond wilde

Corrie praat verder: “Toen viel Van Rijn stil en zei: dat is niet ons beleid, want wij willen een participatiemaatschappij. Toen ben ik mijn geloof in de PvdA verloren. Ze deden het dus niet om de bezuinigingen. Ze wilden gewoon de rekening naar de burger verleggen. En het feit dat je daarmee heel veel mensen in de problemen brengt, maakte kennelijk niet uit. 80 procent van de mensen die huishoudelijke hulp krijgt zit echt aan de onderkant. Ik was zo teleurgesteld in de PvdA. Toen heb ik mijn lidmaatschap opgezegd.”

“Mijn punt was: je geeft de zorg aan gemeenten voor wie die taak helemaal nieuw is en je bezuinigt ook nog eens fors.” Een werkbezoek in Zweden leverde volgens Corrie juist een andere conclusie op: “Daar zeiden ze: in het begin hebben gemeenten juist meer geld nodig omdat ze het moeten leren.” De bezuinigingen brachten mensen in de problemen: “Er is al heel veel mantelzorg, niet iedereen heeft een vangnet. Voor mij is het nog steeds stuitend dat de gemeenten 2.1 miljard zorggeld overhouden terwijl blinde mensen anderhalf uur per week hulp krijgen.”

Niemand weet hoe

Corrie wilde wel met het kabinet in gesprek over de plannen, maar alleen als de gemeenten meer tijd kregen: “Achteraf weet iedereen welke chaos het werd. Toen had je dat gesleep met ouderen uit verzorgingstehuizen die dicht gingen en nu al die mensen die naar de rechter moeten om gecompenseerd te worden in hun thuiszorg.” Corrie had destijds wel compromissen willen sluiten: “Ik geloof best dat het goed is zorg in de wijk te regelen, maar niet op de manier zoals het werd voorgesteld met die enorme bezuinigingen.”

Corrie dacht er niet aan weer de politiek in te gaan, maar ze werd gevraagd voor 50PLUS. De vraag kwam van senator Martin van Rooijen. Corrie: “Martin en ik hebben actie gevoerd voor de pensioenen. We denken hetzelfde en kunnen elkaar goed vinden. Hij vroeg: wil je niet in de Kamer?” Later kwam die vraag nog van iemand anders: “Ik dacht: Ik schop al zes jaar tegen dit beleid aan, nu heb ik de kans om het zelf te veranderen, dus ik ga maar eens in gesprek. Eerst sprak ik met Henk Krol en toen met Jan Nagel.”

Brede volkspartij

50PLUS is volgens Corrie een brede volkspartij: “Ik zie bij 50PLUS de discussies die ik al langer voer, bijvoorbeeld over handelsverdragen. Ik zie veel onderwijzers die lid zijn en zich enorme zorgen maken over passend onderwijs. Ik dacht: dit zijn de thema’s die ik ken en waarvoor ik me heb ingezet. Ik zie bij 50PLUS bevlogen mensen die bij andere partijen niet gelukkig waren. In het verkiezingsprogramma staat waar de mensen nu mee zitten. Ze maken zich zorgen over de ouderenzorg, de pensioenen en de EU. Dat programma spreekt heel veel mensen aan en niet alleen maar ouderen.”

Maar 50PLUS is toch de partij die de pensioenkassen uitput? vraagt uw interviewer. Volgens Corrie is dat pertinent onjuist want de pensioenkassen zitten voller dan ooit: “Wij zeggen: kijk naar de rendementen die daadwerkelijk worden behaald. Er wordt in de pensioendiscussie continu maar één kant belicht. Je kunt 50PLUS wegzetten als potverteerders, maar dat is gewoon niet waar. Sla de rapporten er maar op na: een derde van de ouderen komt moeilijk rond. Dat gaat over de achterban van de PvdA. Zij hebben die mensen in de kou laten staan.”