“Ik was zes dagen in Irak, en sprak daar allerlei christenen. Iedereen, niemand uitgezonderd, zegt: ‘In iedere moslim zit de kern, de mentaliteit, het zaad van Islamitische Staat.’ En dat beweren ze niet vanuit een bepaalde felheid, of strijdbaarheid.
Zij zeggen: ‘Kijk naar ons, léér van onze geschiedenis en van onze situatie. Onze geschiedenis leert dat er in de islam geen ruimte is voor andersdenkenden.’
Een Nederlandse vrouw, die al jarenlang in Irak werkt, zei: ‘De islam kent geen genade.’ En je voelt dat dit waar is voor deze christenen. En dan kom je terug in Nederland, en dan lees je over de ‘muslim ban’ in de Verenigde Staten en hoe wij daar tegen te loop gaan. Dan voel ik vooral verlegenheid bij mezelf: ik weet niet goed wat ik hiervan moet vinden.
Ik dacht later wel: veel van de moslims die wij om ons heen zien, zijn in de ogen van de moslims in Irak en andere islamitische landen waarschijnlijk helemaal geen echte moslims, maar te ‘licht’.
Tien jaar geleden was ik in Nigeria; die reis vond ik nog veel confronterender. Want toen zag ik echt de kwaadwillendheid van de moslims daar. Toen ik terugkwam in Nederland, was ik bijna bang voor de moslims hier. Nu ik terug ben uit Irak, heb ik dat niet. Waar ik wel benieuwd naar ben, is hoe de Nederlandse moslims precies het totalitaire van hun geloof een plek geven.”
EO-manager (whatever that may be) Tineke van der Velde-Zijlstra reisde naar Noord-Irak en bezocht vluchtelingenkampen. Daar sprak ze veel christenen, de meesten vervolgd door en op de vlucht voor ISIS. Die christenen waren allemaal ‘islamofoob’, en niet geheel ten onrechte, want diezelfde islam is voor hun het absolute kwaad. Hele interview op de EO-website.
