De Ford Edge is een heuse yank, die een Europese make-over kreeg. We love it.
Amerikanen zijn, zoals bekend, dol op deinende bankstellen met vier wielen, die uitblinken in rechtuit rijden, en dan vooral ook niet al te snel. Ideaal natuurlijk als je honderden mijlen van Miami naar Seattle moet, maar best vervelend als je haarspeldjes moet draaien in de Italiaanse Alpen. Maar is een combi wellicht mogelijk? Jazeker. Enter de nieuwe Ford Edge, die door het Amerikaans/Europese merk onlangs naar Nederland is gehaald en die wij intensief mochten besnuffelen. Het bleek op de snelweg A44 een relaxte cruiser en op de meer uitdagende weggetjes liet deze – voor Nederlandse begrippen – kolossale SUV zich met zijn twee hectare grote motorkap opvallend trefzeker in de bochten zetten. Dat heeft uiteraard iets te maken met het speciaal voor onze markt aangepaste onderstel, dat bijvoorbeeld strenger en steviger is afgeveerd, dan de exemplaren aan de andere kant van de oceaan.
Ook de Edge-motoren zijn vanzelfsprekend aangepast voor Europa, waar consumenten doorgaans allergisch blijven voor vermeend slurpende V6-guzzlers. Daarom lepelde Ford een potente diesel van 180 PK in de Euro-Edge en voor echte uitslovers is er overigens nog een 210 PK-versie met twee turbo’s beschikbaar, die helemaal sjouwt als een grizzlybeer. Het prijskaartje van gemiddeld 60 mille voor Ford’s grootste SUV is pittig (in Amerika zelf kost ie iets meer dan helft, tja), maar dan is ie door de Nederlandse importeur meteen ook volgestopt met standaard goodies zoals als keyless go, een slimme climate control, beukende audio met surround speakers en een life saving veiligheids-assistent als autobrake. Bovendien krijg je meer ruimte, dan bij een BMW X5 en je hebt natuurlijk die Amerikaanse presence & power.
Mentaal krijg je namelijk echt een mentale boost achter het stuur van de Edge. Hij voelt als je grote broer, tja, eigenlijk als Bruce Springsteen, onze collectieve grote broer. Na de Mustang en de nieuwe Ranger is de Edge nu de derde autochtone Amerikaan, die Ford naar Europa haalt. Maar wat ons betreft mogen ze nog wel meer modellen uit het yankee-segment naar hier halen. De Explorer bijvoorbeeld, de Ford F150 pick-up-truck (met de nieuwe en zuinige ecoboost-motoren) en vooral de Ford Flex. Hij mag er dan wellicht uitziet als een buitenmodel schoenendoos, die heldere lijnen met Airstream-accenten maken de Flex ook weer errug lekker. Zeker met die atletische 3.5 zescilinder.
Terug naar de Edge. Hoewel? Het dashboard – netjes en overzichtelijk – lijkt één op één overgenomen van de S-Max, vooral de middenconsole. De klokjes zijn verder digitaal en slim vormgegeven, al moet je wel veel info verteren. De Edge wordt trouwens ook in chique Vignale-versie geleverd, voor de bescheiden CEO. Met name het interieur krijgt hierbij een upgrade (meer leer) en fijn blijft het noise cancellation-systeem in de auto, dat Ford heeft overgenomen uit de luchtvaart. Vanwege voornoemde stevige prijs zullen we de Edge niet in al te grote aantallen op ’s Hollands dreven zien. Dat heeft als groot voordeel, dat je een zeer exclusieve auto krijgt, waarvoor andere bestuurders – merkten wij – instinctief aan de kant gaan. Dat rijdt smooth. En als wij nog een kleuradvies mogen geven: kies dan voor de oranje Electric Spice lak.
