Al 35 jaar denderen trashmetal-pioniers Anthrax de wereld over. En met succes, al werden tijdgenoten als Metallica en Megadeth commercieel gezien groter. De bandleden leven voor hun optredens maar hebben gemengde gevoelens bij de sterk veranderde muziekindustrie. “Internet is geweldig maar illegaal downloaden heeft de plaatverkoop kapot gemaakt, tenzij je Adele heet.”
Anthrax ontstaat in 1981 in New York en wordt geroemd als één van de Grote Vier; samen met Metallica, Megadeth en Slayer maken ze in de jaren tachtig trashmetal groot. Among The Living uit 1987 is een klassiek album in het genre, dat tijdens de huidige tournee integraal wordt gespeeld. Als Metallica in 1992 mainstream doorbreekt, begint het in Anthrax juist te rommelen. Zanger Joey Belladonna stapt in dat jaar op. Na meerdere bezettingswisselingen is hij sinds 2010 terug. Vorig jaar verscheen het elfde album For All Kings.
De tijden zijn veranderd maar één ding blijft altijd hetzelfde, vindt bassist Frank Bello: “De muziekindustrie sucks. Kunst en industrie is als olie in het water, het bindt niet samen. Je moet leren onderhandelen om jouw muziek op een goede manier uitgebracht te krijgen. Dat is moeilijk maar je wordt er ook hard van. Je leert om het zakelijke en creatieve gedeelte volledig te scheiden. Uiteindelijk hebben die twee werelden elkaar wel nodig.”
Net als alle muzikanten zag Anthrax hun plaatverkoop instorten door de komst van internet. Daar is de band niet blij mee maar zanger Joey Belladonna ziet ook wel een positieve kant: “We bereiken fans nu veel sneller, rechtstreeks in hun huiskamer. Je communiceert anders dan vroeger.” Bello vult aan: “Het is fijn dat we tijdens tournees veel en makkelijk contact met onze gezinnen kunnen hebben. Maar internet heeft er ook voor gezorgd dat je nauwelijks nog platen verkoopt. We hebben altijd veel gespeeld maar nu moeten we wel op tournee blijven. De meeste bands redden het alleen nog door constant te blijven toeren.”
Dat is overigens geen straf voor Anthrax. “Al het reizen en lang weg zijn van huis, hebben we over voor die anderhalf uur op het podium”, zegt Bello. “We geven elke avond alles. Ik vind het belangrijk dat we mensen waar voor hun geld geven. We willen nog steeds de beste songs schrijven en de beste liveband zijn. Hopelijk komt dat over en inspireren we er ook jonge bands mee. De fakkel doorgeven, ook dat is belangrijk.”