Wie nu precies de uitvinder is van de rock-‘n-roll zal wel altijd onbekend blijven, maar Chuck Berry was zeker een van de grondleggers. Groot verschil met medepioniers Little Richard, Jerry Lee Lewis en Elvis Presley, was dat Berry al zijn bekendste hits helemaal zelf schreef. Muziek én teksten. Wat bijdroeg aan zijn succes, vanaf het midden van de jaren vijftig, was de herwaardering van de elektrisch versterkte gitaar en de introductie van de 45-toeren vinylsingle. Berry speelde zijn ogenschijnlijk eenvoudige akkoorden over melodielijntjes en teksten die niet alleen mooi rijmden, maar ook de onderbuikgevoelens van tieners aansprak.
Enkele van die opgroeiende jongeren zouden bandjes beginnen als The Beatles en The Rolling Stones. Met name de Stones zouden talloze nummers van hem coveren, op plaat of op het podium. Volgens Keith Richards speelde Berry gitaar met gratie; moeiteloos, zonder grimassen of drukdoenerij. Zijn invloed op de Britse band is tot op de dag van vandaag merkbaar. Het recente historische concert dat ze in Cuba gaven werd vastgelegd onder de naam Havana Moon, tevens een song van de legendarische rock-‘n-roller.
Johnny B. Goode, Roll Over Beethoven, Maybellene en Rock And Roll Music waren enkele van de hits die uitgroeiden tot klassiekers, waarmee Berry zijn eigen legende schreef en tegelijk zijn artistieke zwanenzang. Wat volgde waren ontelbare optredens met zijn Gibson ES350 in de aanslag en de ‘Duckwalk’ als bekendste podiumpresentatie. Berry gaf toe dat hij zijn curieuze stage-act had afgekeken van bluesgitarist T-Bone Walker, die in de jaren dertig het zijwaartse loopje al had uitgevonden.
Berry trad voor het laatst op gedurende 2014. Elke derde woensdag van de maand betrad hij het podiumgedeelte van restaurant Blueberry Hill in zijn geboorte- en woonplaats St. Louis. In diverse studio’s van diezelfde stad nam hij onlangs een gloednieuw album op dat binnenkort onder de titel Chuck moet verschijnen. Chuck Berry werd negentig jaar.
“One of my big lights has gone out” – Keith Richards
