Anne Fleur Dekker, de jonge activiste tegen wie door Geert Wilders aangifte is gedaan, heeft haar lidmaatschap bij Groenlinks opgezegd (zie persbericht hieronder). Zij voelt zich door het landelijke partijbestuur niet gesteund bij het onderduiken na bedreigingen aan haar adres. In een brief noemt ze het “nogal pijnlijk om een dolksteek van je eigen partij te krijgen”.
In dezelfde brief roemt ze wel jongerenorganisatie DWARS, “wat zich wel 100% achter mij schaarde”. Het bestuur van die organisatie hield wel dagelijks contact met haar. In tegenstelling tot andere berichten verklaart ze daarentegen slechts twee keer contact te hebben gehad met het hoofdbestuur.
Gisteren wilde GroenLinks niet direct afstand nemen van haar tweets, nadat men eerder gezegd had dat wel te willen doen.
In haar opzeggingsbrief zegt Anne Fleur ontevreden te zijn met de huidige koers van de partij, “GroenLinks kan zich door zijn haast liberale stemgedrag beter GroenRechts noemen”. En: “Bovendien ga je een groene wereld, waar ik zo hard naar streef, niet bereiken met liberale middelen”.
Saillant detail: onder de achterban van mogelijke coalitiepartners klinkt gemor over de eventuele deelname van GroenLinks aan een kabinet.
PERSBERICHT
Activiste Anne Fleur Dekker, in opspraak door haar bezoek aan het programma PAUW op 28-3 jl., zegt middels een brief aan het partijbestuur van GroenLinks haar lidmaatschap van de partij op. Zij laat weten zich in de steek gelaten te voelen door het bestuur van GroenLinks. Bijgaande de brief.
Hallo GroenLinks bestuur,
zoals jullie weten, heb ik op zijn zachts gezegd nogal een hetze achter mij aan gehad de afgelopen dagen. Ik kan jullie vertellen: onderduiken is niet leuk. Wat je in zo’n situatie nodig hebt is dat je bondgenoten solidair met je staan. Die bondgenoten stonden dat gelukkig ook, maar kwamen niet uit de leiding mijn eigen partij voort. Het beeld en de populariteit van de partij lijken boven solidariteit met individuele leden te staan. Mijn democratische grondrecht op vrijheid van meningsuiting en ook mijn recht op bescherming wordt door GroenLinks door deze handelswijze geweld aangedaan.
Volgens jullie berichten in de media zou er intensief contact tussen mij en de partij hebben plaatsgevonden. Dit was, tot vandaag, slechts 2x. Ik verwachtte evengoed wel dat jullie achter me zouden staan, maar jullie lieten expliciet via de media weten dat niet te doen. Op zijn zachts gezegd is het nogal pijnlijk om een dolksteek van je eigen partij te krijgen. Jullie kunnen een voorbeeld nemen aan onafhankelijk DWARS, wat zich wel 100% achter mij schaarde. Het bestuur hield dagelijks intensief contact met me en was openlijk solidair met mijn situatie. Ik hoop oprecht dat de gedreven politieke toptalenten die in het DWARS bestuur zitten of gewoon lid zijn op termijn de koers van GroenLinks kunnen bijsturen. Voor hen dus niets dan goeds.
Bovendien zitten we al langere tijd niet meer op één lijn. GroenLinks kan zich, door zijn haast liberale stemgedrag, beter GroenRechts noemen. Zo is het bijvoorbeeld pijnlijk om mensen uit te moeten leggen waarom een linkse partij zou stemmen voor de afschaffing van de studiefinanciering. Bovendien ga je een groene wereld, waar ik zo hard naar streef, niet bereiken met liberale middelen. Je moet consumenten niet pakken met bijvoorbeeld een vleestaks. Pak de hardwerkende burger niet in zijn portemonnee, maar pak bedrijven aan. En zo kan ik nog wel even door gaan. De huidige koers van de partij, zowel individueel als collectief, is niet de mijne. Het is daarom ook onontkoombaar dat ik mijn lidmaatschaap moet beëindigen. Een scheiding is altijd pijnlijk en ik ga een groot deel van de fantastische leden die hard voor hun idealen strijden missen. Maar in deze situatie houd liever de eer aan mijzelf.
Anne Fleur Dekker
/PERSBERICHT
